باقری: بمباران سردشت نتیجه تلاش غرب برای حمایت از رژیم صدام بود

خبرگزاری میزان - مراسم بزرگداشت سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت و روز ملی مبارزه با سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیک با حضور علی باقری، سرپرست وزارت امور خارجه، دوشنبه، ۱۱ تیر ۱۴۰۳ در دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت خارجه در حال برگزاری است.

در این نشست جانبازان شیمیایی، سفرا و نمایندگان کشورها و سازمان‌های بین‌المللی حضور دارند.

در ابتدای این مراسم، پیام ویدیویی فرناندو آریاس، مدیرکل سازمان منع سلاح‌های شیمیایی به مناسبت روز حمله شیمیایی به سردشت پخش شد.

وی در این پیام ضمن اشاره به جنایت شیمیایی در سردشت، بر حذف کامل تسلیحات شیمیایی تاکید کرد و گفت: جامعه جهانی باید برای حذف این تهدید مصمم باشد.

• بیشتر بخوانید:
• پیام باقری به مناسبت سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت
• زخم شیمیایی سردشت؛ نمادی از واقعیت حقوق بشر غربی

حمایت حامیان رژیم صهیونیستی از صدام در بمباران شیمیایی سردشت

علی باقری، سرپرست وزارت امور خارجه سخنان خود را با ادای احترام به شهدای خدمت و شهدای سردشت با یک دقیقه سکوت و قرائت فاتحه آغاز کرد و با اشاره به روز ملی مبارزه با سلاح‌های شیمیایی، به تداوم جنایت‌های رژیم صهیونیستی در ماه‎های گذشته در غزه اشاره کرد.

متن سخنرانی باقری به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

به سفرا دیپلمات‌ها و روسای دفاتر سازمان‌های بین‌المللی مقیم و تمامی حضار محترم خوش آمد می‌گویم.

مایلم سخنانم را با ادای احترام به شهید آیت‌الله رئیسی و شهید دکتر امیرعبداللهیان، رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه فقید آغاز کنم و از حضار محترم تقاضا کنم تا برای ادای احترام به جایگاه این شهدا و شهدای بمباران شیمیایی سردشت بایستیم و یک دقیقه سکوت و قرائت فاتحه داشته باشیم.

ما این جلسه را در حالی برای بزرگداشت روز ملی مبارزه با سلاح‌های شیمیایی برگزار می‌کنیم که واقعیت تلخ و تهدید فوری‌ای که با آن مواجهیم، تداوم نُه ماهه نسل‌کشی رژیم اشغالگر در غزه است که آثار و پیامد‌های آن همانند به‌کارگیری سلاح‌های کشتار جمعی است؛ این موضوعی دارای اولویت است که نیازمند اقدامی قاطع و فوری از سوی جامعه جهانی برای توقف آن است؛ امروز مردم مظلوم فلسطین و غزه قربانی نسل‌کشی رژیم اشغالگر هستند و تعلل و مماشات جامعه بین‌المللی و به‌ویژه غربی با رژیم صهیونیستی این رژیم را در ادامه کشتار زنان و کودکان جری‌تر کرده است؛ در نتیجه تهدید آشکار مقام‌های رسمی رژیم صهیونیستی به کاربرد سلاح هسته‌ای و نیز استفاده عملی گسترده این رژیم از عوامل سمی فسفر سفید علیه مردم مظلوم غزه، مطالبه عمومی برای مقابله موثر با تهدیدهای سلاح‌های کشتار جمعی افزایش یافته است؛ همان کشور‌هایی که کاملا از صدام برای تولید و استفاده از سلاح شیمیایی علیه ایران، از جمله زنان و کودکان مظلوم شهر سردشت حمایت کردند، امروز حامی تمام‌عیار و شریک مستقیم نسل‌کشی جنایت‌های جنگی و جنایت علیه بشریت رژیم اسرائیل در غزه هستند.

حضار محترم

سی و هفت سال پیش در ۷ تیر ۱۳۶۶، بمب افکن‌های رژیم صدام با سلاح‌های شیمیایی به نقاط پُر جمعیت مناطق مسکونی شهر سردشت و روستا‌های اطراف آن حمله کردند و موجب شهادت بیش از ۱۰۰ نفر از کودکان زنان و مردان و مجروح شدن بیش از هشت هزار نفر از ساکنان این شهر شدند.

جنایت هولناک بمباران شیمیایی سردشت اگرچه نخستین حمله با سلاح‌های شیمیایی نبود، بی‌تردید تکان دهنده‌ترین جنایت رژیم صدام در استفاده از این سلاح‌های غیرانسانی بود؛ از آغازین روز‌های تجاوز نظامی صدام تا پایان جنگ تحمیلی هشت ساله نیرو‌های صدام بیش از پانصد بار از سلاح شیمیایی علیه نظامیان و غیرنظامیان ایرانی در پنج استان نوار مرزی غرب ایران استفاده کردند؛ در این حملات غیرانسانی طیف وسیعی از انواع عوامل سمی شیمیایی (از جمله خردل، اعصاب و عوامل خفه کننده) علیه نظامیان و غیر نظامیان ایران به‌کار گرفته شد که برخی از آن‌ها مانند عامل اعصاب برای نخستین بار در تاریخ بشر در صحنه نبرد مورد استفاده قرار می‌گرفت.

در اثر این حملات ده هزار نفر ایرانی شهید و بیش از یکصدوهفت هزار نفر شامل غیرنظامیان از جمله زنان و کودکان مصدوم شدند؛ بنا بر اسناد سازمان‌های جاسوسی غربی و گزارش‌های سازوکار‌های تحقیق سازمان ملل درباره برنامه سلاح‌های کشتار جمعی عراق، اتباع، شرکت‌ها و دولت‌های غربی به‌ویژه، آلمان هلند، انگلیس، فرانسه و آمریکا، اصلی‌ترین نقش را در تجهیز برنامه شیمیایی رژیم صدام و در سرتاسر حلقه‌های زنجیره آن از تامین مالی و انتقال فناوری تا تامین مواد پیش‌ساز شیمیایی و تجهیزات مشارکت موثر داشته و رژیم صدام را قادر ساختند تا در طول هشت سال جنگ تحمیلی بار‌ها و به‌صورتی گسترده از سلاح شیمیایی علیه نظامیان و غیرنظامیان ایرانی استفاده کند در دادگاهی که در آن فان آنرات هلندی به محاکمه کشیده شده تنها بخشی از این جنایت‌ها به تصویر کشیده شدند.

مماشات آمریکا و چند کشور غربی دیگر که همواره خود را نماینده خودخوانده جامعه بین‌المللی می‌دانند، در برابر جنایت‌های صدام یکی از عوامل اصلی تداوم آن بود؛ کشور‌های غربی نه تنها با تجهیز صدام دیکتاتور به سلاح‌های شیمیایی در میدان از رژیم صدام، در اعمال جنایت جنگی حمایت کردند، بلکه در عرصه دیپلماسی با همه توان به دفاع و پشتیبانی از دیکتاتور بغداد پرداختند تا جایی که حتی اجازه ندادند به دلیل استفاده مکرر از سلاح شیمیایی علیه شهروندان و سربازان ایران و نیز به‌کارگیری این سلاح کشتار جمعی علیه شهروندان عراقی، شورای امنیت سازمان ملل حتی یک قطعنامه علیه رژیم بعث عراق صادر کند.

با وجود گزارش‌های تیم‌های بازرسی سازمان ملل در سال‌های ۱۹۸۴، ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷ مبنی بر تایید کاربرد سلاح شیمیایی از سوی عراق علیه ایران، شورای امنیت که بر اساس منشور ملل متحد مسئولیت اولیه حفظ صلح و امنیت بین‌المللی را به عهده دارد، به دلیل سیاست و منافع کشور‌های غربی مبنی بر منفعل نگهداشتن این نهاد از هر گونه اقدام موثر و بازدارنده برای ممانعت از استمرار استفاده عراق از سلاح شیمیایی علیه ایران عاجز ماند؛ یکی از نتایج دیگر این رویکرد غیر مسئولانه، رقم خوردن فاجعه حلبچه و بمباران شیمیایی شهروندان کُرد عراقی از سوی رژیم صدام بود.

حمله به سردشت فقط ناشی از دیکتاتوری و جنایت پیشگی شخصی به نام صدام نبود، بلکه این حمله مشخصا پس از آن صورت گرفت که واشنگتن حتی تلاش بسیاری از اعضای شورای امنیت برای صدور یک بیانیه ساده (و نه قطعنامه) در محکومیت استفاده از سلاح‌های شیمیایی از سوی رژیم بعث عراق را با مخالفت خود ناکام گذاشت.

تاسف‌بار آن است که همان کشور‌های غربی که با تجهیز صدام به سلاح شیمیایی به جنگ انسان و انسانیت رفتند، با فلج کردن سازوکار‌های بین‌المللی اجازه ندادند در طول ۸ سال تجاوز رژیم بعث عراق علیه ملت ایران حتی یک قطعنامه از سوی شورای امنیت سازمان ملل علیه دیکتاتور بغداد صادر شود؛ همان کشور‌ها امروز اجازه نمی‌دهند که دارو‌های مورد نیاز به مجروحان شیمیایی ایران برسد و از این منظر پروژه غیرانسانی صدام را تکمیل می‌کنند.

مقام‌ها و حضار محترم

سلاح‌های کشتار جمعی در زمره اصلی‌ترین تهدید‌ها علیه موجودیت بشر، صلح و امنیت بین‌المللی هستند؛ از این رو سیاست اصولی و مستمر جمهوری اسلامی ایران که برگرفته از احکام، ارزش‌ها و اخلاق متعالی دین مبین اسلام و الزامات عقلانی است، بر منع کامل و امحای فوری و بدون قید و شرط کلیه سلاح‌های کشتار جمعی در جهان استوار است؛ براساس همین سیاست اصولی، جمهوری اسلامی ایران نه تنها هرگز به سمت این سلاح‌های غیرانسانی نرفته، بلکه همواره از مدافعان اصلی امحای کامل سلاح‌های کشتار جمعی در جهان بوده است؛ در همین راستا دولت جمهوری اسلامی ایران مفتخر است که از پیشگامان فرآیند مذاکره و تصویب کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیایی بود و همواره نیز یکی از موثرترین و فعال‌ترین کشور‌های جهان در تلاش برای اجرای تحقق تمامی اهداف و مقاصد آن کنوانسیون و ایجاد جهان عاری از سلاح‌های شیمیایی بوده و است.

خانم‌ها و آقایان

طی چهار دهه گذشته، دولت جمهوری اسلامی ایران از هیچ تلاشی برای ارائه خدمات پزشکی و درمانی به قربانیان سلاح‌های شیمیایی جهت کاهش رنج‌های آنان فروگذار نکرده است، اما آنچه سختی تحمل عوارض طولانی مدت و آلام جانبازان شیمیایی ایران را دو چندان می‌کنند، اعمال تحریم‌های یک‌جانبه غیرانسانی توسط کشور‌های غربی به‌ویژه آمریکا علیه ملت ایران است که از جمله مانع از دسترسی جانبازان شیمیایی به دارو و تجهیزات پزشکی مورد نیاز می‌شود؛ در حقیقت اعمال این تحریم‌ها به مثابه پاشیدن نمک بر زخم‌هایی است که خود همین کشور‌های غربی با کمک به برنامه سلاح شیمیایی رژیم صدام، عامل اصلی آن بوده‌اند؛ در زمان دفاع مقدس، جانبازان شیمیایی، قربانی سلاح‌های شیمیایی تامین شده توسط کشور‌های غربی شدند، امروزه نیز قربانی تحریم‌های غیرانسانی این کشور‌ها هستند.

یکی از اصلی‌ترین عوامل بازدارنده در برابر تکرار فاجعه کاربرد سلاح شیمیایی، سپردن آمران، عاملان، مباشران و معاونان کاربرد این سلاح‌های غیرانسانی به دست عدالت و جبران خسارت‌های معنوی و مادی مترتب بر آن است؛ دولت جمهوری اسلامی ایران در راستای عمل به مسئولیت و وظیفه قانونی خود برای استیفای حقوق قربانیان سلاح‌های شیمیایی مورد استفاده از سوی رژیم سابق عراق و نیز به منظور عمل به رسالت اخلاقی و انسانی خود برای نشان دادن شدت قباحت و زشتی استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی، از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد؛ ما همواره گفته‌ایم که تحقق عدالت مستلزم کشف حقیقت است؛ بی جهت نیست که در همه مباحث مرتبط با رسیدگی به جنایات و نقض‌های فاحش حقوق بشر و بشردوستانه «عدالت» و «حقیقت» عنوان دو رکن بنیادین برای تسلی دادن به قربانیان و اطمینان از عدم تکرار جنایات شنیع، برجسته شده‌اند.

بر همین اساس است که جمهوری اسلامی ایران بر مطالبه مشروع، قانونی و اخلاقی خود از همه دولت‌هایی که مستقیم یا غیر مستقیم در تجهیز رژیم صدام حسین به سلاح‌های شیمیایی قصور یا تقصیر داشتند پای می‌فشارد.

در برخی از این کشور‌ها از جمله، هلند، در دو دهه اخیر پرونده‌هایی را علیه اشخاصی که تامین‌کننده عوامل و تجهیزات شیمیایی برای رژیم سابق عراق بودند، اقامه شد که منجر به صدور حکم نیز شد؛ ما این اقدام‌ها- ولو ناچیز - در جهت اجرای عدالت را به فال نیک می‌گیریم و از مراجع دولتی هلند می‌خواهیم برای کشف حقیقت و پاسخگو کردن همه اشخاص حقیقی و حقوقی که طی دهه ۱۹۸۰ در تجهیز و توسعه برنامه شیمیایی نظامی عراق فعالیت می‌کردند، همکاری کند.

در برخی کشور‌ها از جمله آلمان، مطالبه به حق جانبازان و قربانیان سلاح‌های شیمیایی برای کشف حقیقت و اجرای عدالت، همچنان منتظر اقدام و پاسخ در خور از سوی مراجع ذیصلاح آلمانی است؛ مقام‌های آلمانی خود با اذعان به اینکه برخی شرکت‌های این کشور در طی دهه ۱۹۸۰ و قبل از آن اقدام به فروش تجهیزات و موارد مورد نیاز برای توسعه و تولید سلاح‌های شیمیایی در عراق داشته‌اند، مدعی هستند که طی دهه ۱۹۹۰ در این زمینه پرونده‌هایی را مفتوح و احکام قضایی لازم را علیه این شرکت‌ها صادر کرده‌اند.

ما مکررا از دولت آلمان خواسته‌ایم اسناد و سوابق چنین رسیدگی‌های قضایی را در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار دهد تا افکار عمومی ایران و خانواده بزرگ جانبازان شیمیایی در جریان حقایق مرتبط با نقش آلمان در تجهیز رژیم سابق عراق به سلاح‌های شیمیایی قرار گیرند؛ در این زمینه همچنین رسما از دولت آلمان درخواست کرده‌ایم سازوکار حقیقت‌یاب برای جمع‌آوری اطلاعات و اسناد مرتبط با مرتبط با نقش اشخاص حقیقی و حقوقی آلمان در تامین و توسعه برنامه سلاح‌های شیمیایی عراق تاسیس کند؛ ما همچنان منتظر پاسخ دولت آلمان به این پیشنهاد منطقی در راستای کشف حقیقت و اجرای عدالت هستیم.

در پایان، بار دیگر یاد و خاطره تمامی شهدای جنگ تحمیلی به‌ویژه شهدای حمله شیمیایی به شهر سردشت را گرامی می‌دارم، در برابر ایثار آنان و فداکاری جانبازان عزیز، به‌‌ویژه جانبازان شیمیایی سر تعظیم فرود می‌آورم و از درگاه خداوند متعال بهبودی همه جانبازان را مسئلت می‌کنم.

انتهای پیام/