نژادپرستی گرمی؛ دهن‌کجی جشنواره آمریکایی به حقوق بشر

7:45 - 21 بهمن 1402
کد خبر: ۴۷۵۸۴۴۸
دسته بندی: حقوق بشر ، عمومی
نژادپرستی گرمی؛ دهن‌کجی جشنواره آمریکایی به حقوق بشر
جایزه گرمی آمریکا، رویدادی به ظاهر موسیقیایی است که دچار عدم قطعیت در آینده شده است.

خبرگزاری میزان – جایزه گرمی، رویداد موسیقی سالانه آمریکا در سال‌های اخیر با موجی از انتقادها مواجه شده که آینده آن را دچار عدم قطعیت کرده است؛ انتقادهایی که ریشه در بی‌توجهی برگزارکنندگان رویداد به اصول انسانی و اخلاقی دارد.

جایزه گرمی چیست؟

در تعریف رویداد جایزه گرمی گفته می‌شود که این مراسم از سوی آکادمی ملی علوم و هنر‌های ضبط آمریکا سالانه برای شناسایی دستاورد‌های صنعت موسیقی برگزار می‌شود و جایزه‌اش یک گرامافون طلاکاری شده است.

همچنین گفته می‌شود که جایزه گرمی از بین سه مراسم بزرگ موسیقی جهان، بزرگ‌ترین آن‌هاست و در کنار جوایز اسکار، امی و تونی یکی از چهار جایزه اصلی سالانه تفریح و سرگرمی آمریکا محسوب می‌شود.

نخستین مراسم جایزه گرمی در مه ۱۹۵۴ برگزار شد؛ آکادمی ملی علوم و هنر‌های ضبط آمریکا در سال ۲۰۱۱ در برگزاری این مراسم و دسته‌بندی جوایز این رویداد بازنگری کرد.

شصت‌و‌ششمین مراسم سالانه جایزه گرمی در فوریه ۲۰۲۴ برگزار شد

جایزه گرمی معمولا کانون بحث و جنجال‌های گسترده بوده و سال‌نامه برگزاری این رویداد مملو از لحظاتی است که چالش‌های بزرگی را رقم زده‌اند.

رسوایی‌های گرمی

تاریخ برگزاری رویداد جایزه گرمی رسوایی‌های متعددی در حوزه‌های مختلف به خود دیده است؛ از تقلب در اجرای موسیقی تا رسوایی جنسی.

نژادپرستی نهادینه در این رویداد موسیقی آمریکا تاکنون به اعتراض‌ها و تحریم‌های متعددی منجر شده است؛ هنرمندان سیاه‌پوست، می‌گویند که گرمی عامدانه و با دلایل نژادپرستانه آن‌ها را در فهرست برندگان جایزه مذکور قرار نمی‌دهد.

در عین حال، گرمی سابقه دادن جایزه به موسیقی‌های با محتوا‌های نفرت‌محور و خشونت‌آمیز را دارد.

احتمالا مدیران آکادمی ملی علوم و هنر‌های ضبط آمریکا و برگزار کنندگان گرمی هیچ‌گاه اتهام سیاسی‌کاری و سیاست‌زدگی را نمی‌پذیرند، اما یکی از اصلی‌ترین مشخصه‌های این رویداد، سیاسی‌کاری‌هایی است که با دلایل پشت پرده صورت می‌گیرد.

رسوایی‌های جنسی گرمی

رسوایی جنسی بخش مهمی از تاریخ جایزه گرمی است؛ گزارش‌ها نشان می‌دهند که گرمی فرهنگ سوءاستفاده و آزار جنسی در صفوف برگزارکنندگان را پنهان می‌کند.

در حالی‌که آکادمی ملی علوم و هنر‌های ضبط آمریکا مدعی است که سیاست تحمل صفر را در مورد سوءرفتار‌های جنسی دارد، برخی از مدیران و کارکنان سابق این آکادمی می‌گویند که پیشنهاد‌های مالی به ازای سکوت در برابر تجاوز‌ها و سوءرفتار‌های جنسی در آکادمی داشته‌اند.

یکی از مدیران سابق آکادمی ملی علوم و هنر‌های ضبط آمریکا می‌گوید: قانون آکادمی این بود که «درباره هیچ چیز مربوط به درون دیوار‌های این مرکز صحبت نکنید.»

در عین حال گزارش‌های متعددی از توافق‌های مالی میان آکادمی ملی علوم و هنر‌های ضبط آمریکا و برخی از زنان شاکی از تجاوز جنسی از یک سو و استعفا برخی از مدیران آکادمی در پی شکایت‌های مذکور وجود دارد.

براساس گزارش تایمز، دست‌کم پنج زن در گفت‌وگو با این رسانه گفته‌اند که در ازای دریافت پول، توافق‌نامه سکوت درباره سوءاستفاده جنسی را امضا کرده‌اند.

شکایت علیه آکادمی نشان‌دهنده جریانی گسترده از رسوایی جنسی و فساد اخلاقی از بالاترین رده‌ها تا پایین‌ترین بخش‌های سلسله مراتب است.

بی‌توجهی گرمی به غزه

گرمی ۲۰۲۴ در حالی برگزار شد که صدای رنج و درد مردم غزه پس از تحمل بیش از چهار ماه جنایت رژیم صهیونیستی در حالی در جامعه بین‌المللی طنین‌انداز شده که آمریکا به‌عنوان اصلی‌ترین متحد و شریک جنایت‌های این رژیم تلاش می‌کند تا این صدا تاثیری در سازمان‌های بین‌المللی دارای ابزار اجرایی نگذارد؛ چراکه این صدا مرز‌ها را درنوردیده و در خیابان‌های همه کشور‌ها به‌وضوح شنیده شده است.

صد‌ها معترض به جنایت رژیم صهیونیستی در غزه و فعالان حقوق بشر، ساعاتی پیش از آغاز برگزاری مراسم در محل برگزاری این رویداد حضور یافتند؛ هرچند پلیس از روش‌های مختلف برای متفرق کردن جمعیت استفاده کرد.

البته این پایان ماجرای اعتراض به نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه در میانه تلاش‌های گرمی برای نادیده گرفتن بدترین بحران بشردوستانه جهان نبود؛ یک خواننده اسکاتلندی هنگام اجرای خود خواستار برقراری آتش‌بس در نوار غزه شد.

این اقدام خواننده اسکاتلندی سبب شد تا شماری از دیگر هنرمندان حاضر در این رویداد به فراخوان برای صلح در غزه بپیوندند.

گرمی ۲۰۲۴ در حالی به موضوع نقض حقوق بشر در غزه بی‌توجهی کرد که هفته گذشته بیش از هزار خواننده سوئدی خواستار حذف رژیم صهیونیستی از حضور در این رویداد به دلیل «جنگ وحشیانه در غزه» شده بودند.

نامه هنرمندان سوئدی می‌گوید که اتحادیه رادیو و تلویزیون اروپا (EBU) با اجازه دادن به رژیم صهیونیستی برای شرکت در رویداد، استاندارد دوگانه قابل توجهی را نشان می‌دهد که اعتبار سازمان را تضعیف می‌کند؛ این واقعیت که طرف‌هایی که خود را بالاتر از قوانین بشردوستانه قرار می‌دهند، برای شرکت در رویداد‌های فرهنگی بین‌المللی مورد استقبال قرار می‌گیرند، نقض قوانین بین‌المللی را بی‌اهمیت جلوه می‌دهد و رنج قربانیان را نامرئی می‌کند.

این نامه پس از تبدیل شدن به یک طومار از سوی هزار و ۴۰۰ هنرمند فنلاندی و ایسلندی امضا شد که خواستار حذف رژیم صهیونیستی از رویداد موسیقی ۷ تا ۱۱ می‌ (۱۸ تا ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳) در مالمو سوئد شدند.

با وجود این، هاروی میسون جونیور، مدیر عامل آکادمی ملی علوم و هنر‌های ضبط آمریکا، در اظهاراتی در مراسم جایزه گرمی به موضوع جنگ غزه با موضع حمایت از رژیم صهیونیستی پرداخت.

نژادپرستی نهادینه در گرمی

نبود نام افراد سرشناس رنگین‌پوست حوزه موسیقی آمریکا در فهرست بلندبالای برندگان گرمی، بحثی مهم را برجسته می‌کند؛ رویکرد نژادپرستانه.

از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰ کمتر از ۳۰ درصد از هنرمندان غیرسفیدپوست نامزد دریافت جایزه گرمی شده‌اند؛ در حالی‌که جایزه گرمی از سال ۱۹۵۸ تاکنون وجود داشته، طی عمر ۶۰ ساله گرمی فقط ۱۰ هنرمند سیاه‌پوست برنده این جایزه شده‌اند.

برای بیش از یک دهه، با وجود نامزدی‌های متعدد، حتی یک هنرمند سیاه‌پوست این جایزه را دریافت نکرده است.

جریان مداوم تعصبات نژادی در انتخاب نامزد‌ها و برندگان نهایی گرمی، برخی از هنرمندان رنگین‌پوست را ناچار کرده تا به‌طور کامل چشم از این جایزه بپوشند و آثار خود را برای این رویداد ارسال نکنند.

تعصب نژادی گرمی اعتبار این رویداد را زیر سوال برده است.

آینده مبهم گرمی

مهم‌ترین پرسش درباره جایزه گرمی این است که آیا رویدادی که به شدت درگیر جنجال‌های مختلف به‌ویژه رسوایی‌های نژادپرستانه و نقض حقوق بشری است، هنوز می‌تواند آن‌گونه که ادعا می‌شود، آینده‌ای ارزشمند برای صنعت موسیقی آمریکا رقم بزند؟

به نظر می‌رسد با بالا گرفتن انتقادها، جایزه گرمی بیش از هر زمان دیگری دچار بحران عدم قطعیت برای آینده شده است.

انتهای پیام/


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *