زنان و کودکان؛ قربانیان نسل‌کشی تمام‌عیار رژیم صهیونیستی در غزه و لبنان
خبرگزاری میزان – رژیم صهیونیستی طی ماه‌های اخیر در جنگی جنایت‌کارانه علیه غزه دست به جنایت‌های جنون‌آمیزی زد که ابعاد ماهیت این هویت مجعول و دروغین را به‌خوبی و بیش از همیشه برای افکار عمومی جهانی آشکار کرد؛ از مهم‌ترین ابعاد آشکارشده از ماهیت جنایت‌کارانه رژیم صهیونیستی می‌توان به Genocide (نسل‌کشی)، urbicide (شهرکشی یا شهرستیزی)، Politicide (سیاست‌کشی)، Ecocide (محیط زیست‌کشی)، Educide and scholasticide (آموزش‌کشی)، Culturcide (فرهنگ‌کشی) و domicide (سکونت‌کشی یا سکونت‌ستیزی) اشاره کرد.
هر یک از این ابعاد را می‌توان به‌صورت زیر تشریح کرد:
معنای مورد اجماع برای نسل‌کشی، کشتن عمدی تعداد زیادی از مردم یک ملت یا گروه قومی خاص با هدف نابودی آن ملت یا گروه است.
نسل‌کشی، یک اصطلاح قانونی است که به‌طور فزاینده‌ای برای توصیف جنایت‌های رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها به‌ویژه در جریان جنگ جاری علیه غزه استفاده می‌شود؛ رژیم صهیونیستی طی یک سال گذشته حدود ۴۵ هزار فلسطینی را در غزه قتل‌عام کرده است.
فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در اراضی اشغالی فلسطین، در گزارشی در ماه مارس (اسفند سال گذشته)، گفت: دلایلی وجود دارد که بگوییم آستانه ارتکاب جنایت نسل‌کشی برآورده شده است.
تحلیل‌گران و ناظران حقوق بشر به اظهارات مقام‌های ارشد رژیم صهیونیستی و نیز نظامیانی که در غزه می‌جنگند، به‌عنوان حمایت یا تحریک نسل‌کشی در غزه اشاره می‌کنند.
اصطلاح شهرکشی نیز در دهه ۱۹۶۰ ابداع شد؛ معنای مورد اجماع این واژه، تخریب عمدی یک شهر است.
براساس گزارش مرکز ماهواره‌ای سازمان ملل (UNOSAT) فقط بین ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) تا ۳۱ مه سال جاری (۱۱ خرداد ۱۴۰۳)، رژیم صهیونیستی حدود ۵۵ درصد (یا ۱۳۷۲۹۷ سازه) در غزه را تخریب یا ویران کرده است.
از آنجایی که این سازه‌ها شامل خانه‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها، مکان‌های فرهنگی، اماکن مذهبی و زیرساخت‌های مرتبط با آب، برق و حمل‌ونقل، بخش‌های تشکیل‌دهنده شهر غزه هستند، محققان اقدام‌های رژیم صهیونیستی علیه غزه را شهرکشی می‌دانند.
سکونت‌کشی امتداد شهرکشی و به معنای تخریب عمدی و نظام‌مند فضا‌های زندگی با هدف قرار دادن مکان‌های سکونت به‌شکلی که ثبات فیزیکی یا عاطفی ساکنان را نابود کند، است.
از همه مکان‌های سکونتی که رژیم صهیونیستی در غزه تخریب کرده، بخش مسکن به‌ویژه در شهر خان‌یونس، غزه و شمال این باریکه بیشترین آسیب را دیده است؛ از آنجایی که خانه‌ها در غزه دیگر قابل سکونت نیستند و حس ارتباط آن‌ها از بین رفته است، برخی از فلسطینی‌ها احساس می‌کنند که چاره‌ای جز ترک غزه ندارند.
سیاست‌کشی که نخستین بار در دهه ۱۹۷۰ مورد استفاده قرار گرفت، به نابودی گروه‌هایی از مردم دارای هویت سیاسی مشترک و سران و نهاد‌های سیاسی اشاره می‌کند.
برخی از محققان بر این باور هستند که سیاست‌کشی برای توصیف سیاست‌های رژیم صهیونیستی در قبال فلسطینی‌ها در جریان انتفاضه دوم در سال ۲۰۰۰ زمانی که هدف آشکار این رژیم از بین بردن شرایط صرف وجود یک کشور فلسطینی بود، استفاده شد.
محیط زیست‌کشی یا تخریب محیط زیست در دهه ۱۹۷۰ برای نخستین بار مورد استفاده قرار گرفت، زمانی که اعتراض‌ها علیه استفاده آمریکا از علف‌کش سمی موسوم به عامل نارنجی در ویتنام بالا گرفت.
براساس تحقیقات الجزیره، رژیم صهیونیستی بیش از نیمی از زمین‌های کشاورزی غزه را ویران کرده است؛ حتی هوای غزه نیز در جریان جنگ رژیم صهیونیستی علیه این منطقه، به دلیل استفاده این رژیم از مهمات جنگی سمی، خطرناک شده است.
آموزش‌کشی به معنای تخریب نظام‌مند یک نظام آموزشی و به‌طور خاص کشتار نظام‌مند دانشگاهیان، روشنفکران یا نسل‌کشی آموزش و پرورش است.
این اصطلاح نخستین بار در سال ۲۰۰۹ برای توصیف کشتار کارکنان آموزشی عراق درپی تهاجم آمریکا به این کشور در سال ۲۰۰۳ به کار رفت.
۳۹۷ معلم در نوار غزه به شهادت رسیدند که تقریبا ۱.۸ درصد از کل معلمان در این منطقه را تشکیل می‌دهد؛ حدود ۴۵۰ دانش‌آموز دبیرستانی نیز در کرانه باختری و نوار غزه شهید شدند.
همه ۱۲ دانشگاه و موسسه عالی غزه نابود شده و هزاران دانشجو و استاد دانشگاه در این منطقه قتل‌عام شدند؛ علاوه بر این، حدود ۱۹۷ دانشجوی دانشگاه و هشت کارمند آموزش عالی از کرانه باختری ازسوی ارتش رژیم صهیونیستی بازداشت شدند؛ ضمن اینکه ۱۱۷ استاد دانشگاه و ۷۶۰ دانشجو در غزه و کرانه باختری به شهادت رسیدند.
دست‌کم ۲۸۸ مدرسه به پناهگاه آوارگان غزه تبدیل شد که ۱۵۵ مدرسه ازسوی آنروا اداره می‌شود.
گزارش موقت بانک جهانی، اتحادیه اروپا و آنروا در مارس ۲۰۲۴ (اسفند سال گذشته)، هزینه خسارات وارده به بخش آموزش را در غزه ۳۴۱ میلیون دلار برآورد کرد.
فرهنگ‌کشی عبارت است از تخریب یک فرهنگ به‌ویژه فرهنگی منحصر به یک گروه قومی، سیاسی، مذهبی یا اجتماعی خاص.
رژیم صهیونیستی حدود ۲۰۰ مکان فرهنگی تاریخی را در غزه تخریب یا ویران کرده است؛ مکان‌های باستانی، مساجد تاریخی حاوی نسخه‌های خطی کمیاب، یکی از قدیمی‌ترین صومعه‌های مسیحی جهان و یک بندر باستانی متعلق به ۸۰۰ سال قبل از میلاد از جمله تلفات فرهنگی هستند.
بعد کانونی ماهیت رژیم صهیونیستی، نسل‌کش بودن است که مولفه‌های کودک‌کشی (infanticide) و زن‌کشی را در خود جای داده است.
کشتن نوزادان و کودکان وجه مشترک میان رژیم صهیونیستی و داعش است؛ این پیامی است که هر روز با صدای بلند از غزه به جهان مخابره می‌شود؛ ۳۳ درصد از مجموع ۴۲ هزار شهید غزه، کودک هستند.
براساس گزارش‌ها، رژیم صهیونیستی هر ۱۵ دقیقه یک کودک فلسطینی را می‌کشد؛ البته گزارش‌های کلی‌تر نشان می‌دهد که این رژیم طی ۲۴ سال گذشته به‌طور متوسط هر روز ۲ کودک فلسطینی را به قتل رسانده است.
نایب رئیس کمیته حقوق کودک سازمان ملل (CRC)، در سپتامبر (مرداد/ شهریور) سال جاری درباره قتل‌عام کودکان غزه ازسوی رژیم صهیونیستی اعلام کرد: قتل ظالمانه کودکان تقریبا از نظر تاریخی منحصربه‌فرد است؛ این یک مکان بسیار تاریک در تاریخ است.
کمیته حقوق کودک سازمان ملل که به پیروی اعضا از کنوانسیون ۱۹۸۹ درباره حقوق کودک نظارت می‌کند، یافته‌های خود را در مورد شش بازیگر ازجمله رژیم صهیونیستی منتشر کرد.
در این گزارش آمده است که کمیته حقوق کودک سازمان ملل به شدت نگران تعداد بالای کودکان در غزه است که در نتیجه حمله‌های بی‌رویه و نامتناسب رژیم صهیونیستی کشته، معلول، مجروح، مفقود، آواره و یتیم شده و در معرض قحطی، سوءتغذیه و بیماری قرار گرفته‌اند.
هفته پیش، وزارت بهداشت فلسطین درغزه اسامی ۷۱۰ نوزاد تازه متولدشده فلسطینی را منتشر کرد که به دست نظامیان صهیونیست در جریان جنگ جاری کشته شدند؛ شمار کودکان فلسطینی قربانی جنایت‌های رژیم صهیونیستی از زمان آغاز جنگ در اکتبر ۲۰۲۳ به حدود ۱۷ هزار نفر رسید.
علاوه بر این، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در ماه ژوئن (تیر/ خرداد) گزارش داد که بیش از ۲۰ هزار کودک فلسطینی در نتیجه جنگ علیه غزه مفقود شده‌اند و گمان می‌رود که بیشتر این کودکان گم‌شده در زیر آوار خانه‌هایشان و دیگر زیرساخت‌های غیرنظامی تخریب‌شده به دست رژیم صهیونیستی مدفون شده باشند.
بنابراین، با آمار حداقلی می‌توان گفت که رژیم صهیونیستی فقط از اکتبر گذشته حدود ۳۷ هزار کودک را در غزه سلاخی کرده است.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل در همین رابطه اعلام کرد: غزه به قبرستان کودکان تبدیل شده است؛ اظهارنظر وی این واقعیت را نشان می‌دهد که کودکان فلسطینی در غزه نه تنها می‌میرند، بلکه کشته می‌شوند؛ بنابراین غزه بیش از یک قبرستان، به قتلگاه کودکان تبدیل شده است.
به گفته فیلیپ لازارینی، رئیس آژانس امداد و کاریابی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا)، کودکان بزرگ‌ترین و بیشترین بار جنگ رژیم صهیونیستی را به دوش می‌کشند؛ وی تاکید کرد: این جنگ علیه کودکان است؛ این جنگ علیه دوران کودکی و آینده آن‌هاست.
صندوق نجات کودکان Save the Children UK هم تاکید کرد: ما به‌سادگی نمی‌توانیم خشونتی را که کودکان فلسطینی همچنان با آن روبه‌رو هستند، بپذیریم؛ با وجود این، کودک‌کشی در غزه عادی شده است.
با وجود شواهد روشن و آشکار درباره کودک‌کشی رژیم صهیونیستی علیه غزه، آمریکا همچنان به حمایت از این رژیم و ارائه تسلیحات بیشتر برای فعال نگه داشتن ماشین کودک‌کشی آن ادامه می‌دهد.
از سوی دیگر، براساس آمارها ۱۸.۴ درصد شهدای جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه ۱۸.۴ درصد زن هستند؛ ۶ هزار نفر از زنان قتل‌عام شده به دست رژیم صهیونیستی مادر هستند.
انفعال و بی‌توجهی جامعه جهانی به‌ویژه حامیان رژیم صهیونیستی به موضوع نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در ۲ قالب کشتن زنان و کودکان، این رژیم را برای تکرار جنایت‌های خود در لبنان گستاخ کرده است.
براساس اعلام وزیر بهداشت لبنان، از مجموع شهدای دور جدید حمله رژیم صهیونیستی به جنوب این کشور ۱۴۰ نفر کودک و زن هستند.
اثبات وقوع نسل‌کشی در غزه درپی جنایت‌های هفته دهه‌ای رژیم صهیونیستی در فلسطین متاسفانه با نگاهی به کشتار‌ها و قتل‌عام‌های صورت‌گرفته، بسیار ساده شد و محققان و حقوقدانان متعددی با ارائه دلایل و مستندات قانونی تاکید کردند که رژیم صهیونیستی در حال ارتکاب نسل‌کشی در غزه است.
دیوان بین‌المللی دادگستری ICJ (لاهه) نیز در نهایت در پرونده شکایت آفریقای جنوبی از رژیم صهیونیستی به اتهام نسل‌کشی ناچار به تایید واقعیت وقوع این جنایت غیرانسانی در غزه شد.
کشورهای غربی به‌ویژه حامیان و همدستان رژیم صهیونیستی ضمن اجتناب از پذیرش و تایید وقوع نسل‌کشی در غزه ازسوی این رژیم تلاش می‌کنند تا از پیامد‌های این واقعیت مرگ‌بار جلوگیری کنند؛ آن‌ها در حالی همزمان با محافظه‌کاری برای پرهیز از ورود به دایره به چالش کشیدن رژیم صهیونیستی به دلیل ارتکاب جنایت در غزه، گهگاه به موضوع کشتار امدادگران و خبرنگاران اشاره و از آن انتقاد می‌کنند که هم‌صدا با سران رژیم صهیونیستی منکر وقوع نسل‌کشی در غزه هستند.
رژیم صهیونیستی در سایه چنین موضع‌گیری‌هایی توانسته است جنایت نسل‌کشی خود در غزه را عادی‌سازی کرده و خود و نظامیان جنایت‌کارش را از مجازات مصون نگه دارد؛ این رژیم اکنون در حال پیاده کردن تاکتیک‌های به‌کار رفته در نسل‌کشی فلسطینی‌ها علیه لبنان است.
اما این یک واقعیت تلخ، اما جاری است: نسل‌کشی تا زمانی که متوقف نشود و از آن با ابزارهای جدی قانونی و حقوق جلوگیری به‌عمل نیاید، بدون هیچ‌گونه اولویتی قربانی می‌گیرد و به‌عنوان امری عادی جلوه‌گر شده و توجیه می‌شود.
- بیشتر بخوانید:
- دولت‌های شریک در نسل‌کشی مردم غزه را بشناسیم
- اعتیاد تاریخی رژیم صهیونیستی به نسل‌کشی؛ از صبراوشتیلا تا غزه
انتهای پیام/