کلانشهرها نیمی از سال گذشته را در وضعیت آلودگی هوا قرار داشتند
خبرگزاری میزان - محسن پیرهادی در جمع خبرنگاران با تاکید براینکه اکثر کلانشهرهای کشور درسالهای اخیر با مسئله افت کیفیت هوا مواجه شدهاند، گفت: وضعیت آلودگی هوا در کلانشهرهای و رشد آن در سالهای اخیر موید بیتوجهی و اجرای ضعیف و غیرمسئولانه قانون هوای پاک از سوی دستگاههای مجری است.
رئیس فراکسیون مدیریت شهری مجلس گفت: کلانشهرهایی، چون اهواز، تهران، کرج و اصفهان نیمی از روزهای سال گذشته را در وضعیت آلوگی هوا قرار داشتند و این بدان معناست که قریب به نیمی از روزهای شهروندان این شهرها با هشدار آلودگی هوا سپری شدهایت.
وی تاکید کرد: نکته قابل توجه و تامل این است که شمار روزهای آلوده کلانشهرها نسبت به ۱۴۰۰، رشد قابل اعتنایی داشته، روندی که موید کاهش چشمگیرکیفیت هوای کلانشهرها و افزایش غلظت آلایندههاست.
پیرهادی با بیان اینکه طبق گزارش مراجع نظارتی، قانون هوای پاک از زمان تصویب تاکنون عملکرد مطلوبی نداشته است، ادامه داد: ۴۵ سال از سابقه قانونگذاری در حوزه آلودگیها میگذرد و قوانین و مصوبات زیادی برای مقابله با آلودگی هوا در ایران وجود دارند و تاکنون بیش از ۴۰ قانون و مصوبه فقط توسط مجلس وهیئت دولت در این حوزه تصویب شده است.
نماینده مردم تهران در مجلس با اشاره به اینکه قانون هوای پاک آخرین قانون درخصوص آلودگی هواست، ادامه داد: متاسفانه این قانون که مصوب سال ۹۶ است نیز در اجرا توفیق چندانی نداشتهاند. برغم وجود احکام اجرایی متعدد درخصوص مقابله با بحران آلودگی هوا کماکان وضعیت کیفی هوای شهرهای کشور نامطلوب گزارش میشود چنانکه تعداد روزهای هوای پاک اهواز در سال گذشته صفر بوده است، اگر بیتوجهی به اجرای قانون هوای پاک ادامه یابد سال به سال نیز وضعیت این حوزه رو به وخامت است.
وی اجرای ضعیف و بیکیفیت و بدون تعهد قانون هوای پاک را یکی از شاخصهای رشد روزهای آلوده در کلانشهرهای کشور دانست و یادآور شد: متاسفانه و برغم اهمیت و خسارتبار بودن معضل آلودگی هوا و تاکید مقام معظم رهبری بر رفع این معضل، اجرای این قانون هنوز در اولویت کاری برخی مدیران و دستگاههای ذیربط و دخیل در آن قرار ندارد.
رئیس فراکسیون مدیریت شهری مجلس در پاسخ به سوالی درمورد چرایی عدم اجرای کامل و جامع قانون هوای پاک گفت: معطل ماندن اجرای کامل قانون هوای پاک علل متفاوتی دارد که از کمبود منابع مالی، در اولویت نبودن مسئله آلودگی هوا و ناهماهنگی دستگاههای مجری گرفته تا تفسیر شخصی ارگانها از قانون و عدم وجود نظارت کافی و موثر سبب شده اجرای این قانون مهم و حیاتی نتیجه مطلوبی نداشته باشد.
وی مهمترین مانع را نبود بودجه برای پیگیری و اجرای قانون هوای پاک دانست و گفت: برای مقابله با بحران آلودگی هوا طی یک برنامه ۴ساله سالانه بین ۱ تا ۲ میلیارد دلار بودجه نیاز داریم اگرچه این بودجه کسر ناچیزی از میزان خسارات ان در حوزه سلامت عمومی است، اما متاسفانه در بودجه عمومی کشور مورد توجه قرار نمیگیرد.
انتهای پیام/