حبس اسیران فلسطینی در زندان بدنام عوفر؛ درباره گوانتانامو رژیم صهیونیستی چه میدانیم
خبرگزاری میزان – از زمان آغاز دور جدید جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲) تاکنون گزارشهای متعددی درباره شکنجه و آزارواذیت اسیران فلسطینی در زندانها و بازداشتگاههای رژیم صهیونیستی منتشر شده است.
سازمان حقوق بشر وجدان، بهتازگی در گزارشی اعلام کرد که با شماری از اسیران فلسطینی اخیرا آزاد شده از زندان عوفر، یکی از زندانهای رژیم صهیونیستی، گفتوگوهایی داشته و اطلاعاتی درباره نقض حقوق بشر در زندانهای رژیم صهیونیستی دریافت کرده است.
بیانیه سازمان حقوق بشر وجدان میگوید که اسیران فلسطینی تازه آزادشده از انواع شکنجه، ضربوشتم، بدرفتاری، رفتارهای خشونتآمیز، انواع آزارهای جسمی و روانی در زندان عوفر خبر داده و گفتند که معمولترین اقدامها مانند صحبت کردن با وکیل از سوی مقامهای عوفر با مجازاتهای سختی مواجه میشود.
این سازمان حقوق بشری، تاکید کرد که شکنجههای وحشیانهای که در زندان عوفر انجام میشود، در چارچوب سیاست نظاممند رژیم صهیونیستی و البته در راستای طرح شوم ایتامار بن گویر، وزیر کابینه بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی برای تحت فشار قرار دادن اسیران فلسطینی و رقم زدن مرگ تدریجی آنها است.
سازمان حقوق بشری وجدان با اشاره به اینکه زندان عوفر قبری روی زمین است و اسیران فلسطینی در این زندان در شرایطی مشابه قبر زندگی میکنند، از کمیته بینالمللی صلیب سرخ خواست تا به مسئولیت خود در قبال اسیران و بازداشتشدگان فلسطینی عمل کند.
سازمان یادشده همچنین از دادگاه بینالمللی کیفری خواست تا تحقیقات جدی و فوری را درباره وضعیت اسیران و بازداشتشدگان فلسطینی در زندانهای رژیم صهیونیستی آغاز کند.
وضعیت اسیران فلسطینی در زندانهای رژیم صهیونیستی
در سالهای اخیر گزارشهای متعددی درباره وخامت اوضاع اسرای فلسطینی در زندانهای رژیم صهیونیستی منتشر شده است؛ روی کار آمدن کابینه نتانیاهو و آغاز دور جدید جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه به تشدید شرایط هولناک زندانهای یادشده، منجر شد.
آنچه در زندانهای رژیم صهیونیستی میگذرد، بهراه افتادن جنگی ویرانگر علیه اسیران فلسطینی در این مراکز است که تاکنون شهادت حدود ۳۰ اسیر فلسطینی را رقم زده است؛ در حال حاضر حدود ۱۰ هزار فلسطینی در زندانها و بازداشتگاههای رژیم صهیونیستی در حبس هستند.
براساس جدیدترین گزارشها، بنابه اعلام هیئت امور اسیران و بازداشتشدگان فلسطینی، رژیم صهیونیستی از بیماری گال بهعنوان ابزاری برای آزار و شکنجه بازداشتشدگان و اسیران فلسطینی استفاده میکند و تعداد زیادی از اسیران فلسطینی به دلیل شرایط وحشتناک بهداشتی و محرومیت از هرگونه امکانات در این زمینه، به بیماری گال (نوعی بیماری پوستی است که توسط کنههای ریز ایجاد میشود؛ در این بیماری که بسیار مسری است، کنهها برای تخمریزی وارد پوست انسان میشوند و دانههای پوستی و خارشدار ایجاد میکنند که بسیار وحشتناک است) مبتلا شدهاند.
در عین حال، شماری از اسیران فلسطینی در زندان عتصیون هم وضعیت این مرکز را فاجعهبار خوانده و از بیتوجهی مقامها و کارکنان زندان به نیازهای مراقبتی و درمانی اسیران خبر دادند؛ آنها گفتند که درخواست کمک و مراقبتهای پزشکی در زندان عتصیون با ضربوشتم و گذراندن زمان طولانی در سرما مواجه شد.
کمیته عمومی علیه شکنجه در اسرائیل (P.C.A.T.I.) یک سازمان غیردولتی است که در سال ۱۹۹۰ تاسیس شد و نماینده فلسطینیها و شهروندانی در اراضی اشغالی است که از سوی مقامهای صهیونیستی شکنجه شدهاند؛ این کمیته از وضعیت زندانهای رژیم صهیونیستی بهعنوان بمبهای ساعتی یاد میکند که با اضافه شدن اردوگاههای نظامی بهعنوان بازداشتگاهها شرایط را برای اسرای فلسطینی بدتر کردهاند.
براساس گزارش این کمیته، شلوغی بیش از حد زندانها و بازداشتگاههای رژیم صهیونیستی در پی آغاز جنگ علیه غزه منجر به کمبود شدید غذا، برق، وخامت شرایط بهداشتی و از دست رفتن امکان راه رفتن شده است.
کمیته عمومی علیه شکنجه در اسرائیل همچنین با اشاره به اینکه کمیته بینالمللی صلیب سرخ (I.C.R.C.) از زمان آغاز جنگ اکتبر از بازدید از تمامی زندانهای رژیم صهیونیستی منع شده است، اعلام کرد که براساس گزارش نهادهای حقوق بشری از سوءاستفاده و خشونت سیستماتیک علیه اسرای فلسطینی اطلاع دارد و مدارکی در اینباره جمعآوری کرده است.
زندان عوفر کجاست؟
اردوگاه عوفر در سال ۱۹۶۸ در محل یک پایگاه سابق ارتش اردن در زمینهای مصادرهشده فلسطینیها در چهار کیلومتری کرانه باختری، پیش از جنگ شش روزه تاسیس شد؛ دلیل انتخاب نام عوفر برای این اردوگاه، کشته شدن یک فرمانده یگان شناسایی رژیم صهیونیستی در اوایل همان سال بود.
زندان عوفر که به گوانتانامو اراضی اشغالی معروف است در سال ۱۹۸۸ پس از شروع انتفاضه اول در محوطه اردوگاه یاد شده، ساخته شد؛ پس از توافق اسلو، این زندان بسته شد، اما در مارس ۲۰۰۲ با ادعای بخشی از عملیات سپر دفاعی مجددا بازگشایی شد.
این زندان که پیشتر با نام تاسیسات حبس ۳۸۵ شناخته میشد، زندانی در کرانه باختری اشغالی و یکی از زندانهای سه گانه مجدو و کتسیعوت برای محبوس کردن فلسطینی است، با این تفاوت که آن ۲ زندان در اراضی اشغالی قرار دارند.
زندان عوفر که پیشتر از سوی ارتش رژیم صهیونیستی اداره میشد، اکنون تحت کنترل سرویس زندانهای این رژیم است؛ عوفر که زیر نظر سرویس زندان رژیم صهیونیستی کار میکند کارکنانی متشکل از زندانبانان، افسران و همچنین گروهی از واحد ویژه IPS، واحد واکنش سریع (Keter) و بازجویان از شاباک (آژانس امنیت رژیم صهیونیستی) دارد.
براساس اعلام سازمانها و گروههای حقوق بشری موارد متعددی از نقض حقوق بشر در زندان عوفر رخ میدهد که حبس کودکان یکی از این موارد است.
در حال حاضر عوفر محل نگهداری ۹۰۰ اسیر فلسطینی است؛ اسرای فلسطینی در این زندان تاکنون بارها در اعتراض به شرایط بد خود دست به اعتراض و اعتصاب غذا زدهاند.
نقض حقوق بشر در عوفر
تاکنون سازمانها و گروههای حقوق بشری متعددی درباره نقض حقوق بشر در زندان عوفر گزارشهایی را ارائه و تداوم این روند را نگرانکننده خواندند.
حبس کودکان یکی از اصلیترین مصادیق نقض حقوق بشر در این زندان است که به گفته سازمانهای حقوق بشری ناقض بندهای مختلفی از کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل از جمله ماده ۴۰ این کنوانسیون است.
شهادت عدنان البرش، رئیس بخش ارتوپدی بیمارستان الشفا در شهر غزه، در آوریل سال جاری (اسفند سال گذشته) ، از جدیدترین نمونههای قتل اسرای فلسطینی در این زندان است.
البرش پس از بازداشت به دست نظامیان صهیونیست در نوار غزه به عوفر منتقل شده و در آنجا به شهادت رسید؛ مقامهای رژیم صهیونیستی از ارائه هرگونه اطلاعات درباره جزئیات مرگ وی به خانوادهاش خودداری کردند؛ با وجود این، دیگر اسرای فلسطینی حاضر در عوفر که بعدا آزاد شدند، گفتند که البرش قبل از مرگ در زندان به شدت شکنجه شده بود و تحت گرسنگی قرار داشت.
مقامهای فلسطینی و گروههای حقوق بشری، مرگ او را به شکنجه و بدرفتاری در زندان نسبت دادهاند و کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل OHCHR تایید کرده است که بدن او نشانههایی از شکنجه را نشان میدهد.
گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حق همه افراد برای برخورداری از بالاترین استاندارد سلامتی، ضمن ابراز وحشت از مرگ البرش در عوفر، خواستار انجام تحقیقات بینالمللی شد.
وی گفت: دکتر البرش حین انجام وظیفه در قبال بیماران و مراقبت از آنها براساس سوگند پزشکی بازداشت شد؛ وی به دلیل تلاش برای محافظت از حقوق زندگی و سلامت بیمارانش درگذشت.
رسانه صهیونیستی هاآرتص نیز نوشت: البرش در زندان اسرائیل شکنجه شد و تا حد مرگ مورد ضربوشتم قرار گرفت و پاسخ سرویس زندان اسرائیل به این موضوع «این سرویس به شرایط مرگ زندانیانی که شهروند اسرائیل نیستند، نمیپردازد»، توهین و گستاخی محض بود.
یکی از اسرای فلسطینی با اشاره به اینکه ۱۲ سال از عمرش را در زندانهای رژیم صهیونیستی گذرانده، گفت: حبس در عوفر سختترین بود؛ هرگز چیزی شبیه به این شش ماه تجربه نکرده بودم؛ شش ماه حبس پشت میلههای عوفر، حبسی بی نظیر از نظر ظلم را برایم رقم زد.
- بیشتر بخوانید:
- افشاگری جدید درباره شکنجه اسرای فلسطینی در زندانهای رژیم صهیونیستی
- وضعیت اسرای فلسطینی در زندانهای رژیم صهیونیستی
- خشونتهای رژیم صهیونیستی علیه اسیران فلسطینی
- شهادت خضر عدنان در زندان رژیم صهیونیستی
بازداشت اداری در عوفر
یکی از مهمترین موارد نقض حقوق بشر در زندان عوفر حبس فلسطینیها بدون هیچ اتهامی است؛ بازداشت اداری یا همان سیاست امنیتی طولانی مدت به ارث رسیده از انگلیس برای رژیم صهیونیستی بهانهای برای حبس نامحدود فلسطینیها بدون اتهام و بدون ارائه هرگونه مدرکی شده است.
گروههای حقوق بشری تاکید دارند که استفاده گسترده رژیم صهیونیستی از بازداشت اداری، سوءاستفاده از قانون امنیتی است که برای بهکارگیری در چنین مقیاسی طراحی نشده است؛ در چنین شرایطی اسرای فلسطینی نمیتوانند بهطور موثر از خود دفاع یا درخواست تجدیدنظر کنند، زیرا به شواهدی برای دفاع از خود دسترسی ندارند.
مدیر اجرایی هاموکد، یک سازمان حقوق بشر رژیم صهیونیستی که بر بازداشت فلسطینیها نظارت میکند، گفت: براساس قوانین بینالمللی، بازداشت اداری باید یک استثناء نادر باشد.
آخرین گزارشها از وضعیت اسرای فلسطینی در عوفر
براساس جدیدترین گزارشها درباره وضعیت سلامتی اسیران فلسطینی در زندان عوفر رژیم صهیونیستی به دلیل کمبود شدید مواد غذایی روبهوخامت است.
یک سازمان حقوق بشری فلسطینی در اوایل ماه جولای (تیر) طی گزارشی اعلام کرد که وضعیت سلامتی اسرای فلسطینی در زندان عوفر به دلیل کمبود شدید مواد غذایی در حال بدتر شدن است.
این بیانیه میگوید: بازداشتشدگان به دلیل کمبود غذا همچنان از کاهش وزن قابل توجهی رنج میبرند.
انتهای پیام/