روز جهانی صلیب سرخ و هلال احمر؛ تاریخی از بشردوستی
خبرگزاری میزان - روز ۸ می سالروز تولد هانری دونان سوئیسی، موسس کمیته بینالمللی صلیب سرخ است. این روز به افتخار وی، روز جهانی صلیب سرخ و هلال احمر نامگذاری شد.
هانری دونان یک تاجر و فعال اجتماعی سوئیسی بود. او در طول یک سفر تجاری در ۱۸۵۹ شاهد وقایع بعد از جنگ سولفرینو در ایتالیا امروز بود.
او خاطرات و دیدههای خویش را در کتاب خاطرهای از سولفرینو ثبت کرد. دونان در این کتاب خواستار بهبود کیفیت خدمات نگهداری از مجروحان جنگی شده بود.
این کتاب الهامبخش آغاز کمیته بینالمللی صلیب سرخ در سال ۱۸۶۳ و نهایتا نهضت بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر شد.
در فوریه سال ۱۸۶۳ موسسان کمیته بینالمللی صلیب سرخ، شامل گوستا موینیه، لویی آلپا، گیلوم آنری دوفور، و تئودور مانوا در ژنو گردهم آمدند و کمیته بینالمللی صلیب سرخ را بنیان نهادند.
یک سال پس از تاسیس کمیته بینالمللی صلیب سرخ، این کمیته یک نشان متمایز، شامل یک صلیب سرخ با پس زمینه سفید رنگ را معرفی کرد تا برای متمایز کردن آمبولانسها، بیمارستانها، و کارکنان خدمات درمانی استفاده شود. پس از این علامت، علامت هلال احمر بر پس زمینهای سفید هم برای این منظور معرفی شد. در تصویر بالا آمبولانس ارتش دانمارک علامت صلیب سرخ را دارد.
طی جنگ جهانی اول که از سال ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ به طول انجامید، آژانس بینالمللی اسرای جنگی بهوسیله کمیته بینالمللی صلیب سرخ بهمنظور ثبت جزئیات اسرا، ردیابی خانوادههای اسرا و ایجاد امکان تبادل اطلاعات بین اسرا و خانوادههایشان تاسیس شد.
در طی جنگ جهانی دوم که از سال ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ میلادی به طول انجامید و همینطور پس از این جنگ، کمیته بینالمللی صلیب سرخ بهعنوان بخشی از فعالیتهای خود بیش از ۱۱ هزار بار از اردوگاههای نگهداری اسرای طرفین این جنگ جهانی بازدید کرد.
از سال ۱۹۴۵ یعنی پایان جنگ جهانی دوم، کمیته بینالمللی صلیب سرخ به تلاش خود برای تشویق دولتها به تقویت حقوق بینالمللی بشردوستانه یا قوانین جنگ و رعایت آن ادامه داد.
این سازمان همچنین سعی کرده تا با پیامدهای انسانی درگیریهای نیمهی دوم قرن بیستم، که با درگیری رژیم صهیونیستی و فلسطین در ۱۹۴۸ آغاز شد، دستوپنجه نرم کند.
دولتها در سال ۱۹۴۹ به پیشنهاد کمیته بینالمللی صلیب سرخ توافق کردند تا در سه کنوانسیون ژنو (که به مجروحان و بیماران در میدان نبرد، قربانیان جنگ در دریا، و اسرای جنگی پوشش میدادند) بازنگری کنند و کنوانسیون چهارم را هم به آن اضافه کنند؛ حمایت و حفاظت از غیرنظامیانی که تحت کنترل نیروهای دشمن زندگی میکنند. این کنوانسیونها مبین تعهد و رسالت اصلی کمیته بینالمللی صلیب سرخ در زمان درگیری مسلحانه هستند.
امسال هفتادوپنجمین سالگرد امضای این کنوانسیونها است و بیش از ۱۹۶ کشور این کنوانسیونها را به رسمیت شناختهاند.
فعالیتهای کمیته بینالمللی صلیب سرخ پس از جنگ جهانی دوم هم ادامه یافت؛ تصویر بالا مربوط به جنگ یمن و مصر در سال ۱۹۶۵ میلادی است و اسرای مصری تحت نظارت کمیته بینالمللی صلیب سرخ در حال بازگشت به کشور خود هستند. در کنار فعالیتهای صلیب سرخ جهانی برای کمک به اسرای این جنگ، این سازمان اقدام به تامین خدمات بهداشت و درمان برای غیرنظامیان، از قبیل راهاندازی بیمارستان صحرایی با اتاق عمل مجهز کرد.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ در طی جنگ بیافرا از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۰ یکی از بزرگترین عملیات کمک به غیرنظامیان در تاریخ فعالیتهایش را انجام داد.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ از دهه ۱۹۷۰ میلادی جراحی مجروحان جنگی را بهعنوان یکی از فعالیتهای اصلی به مجموعه فعالیتهای خود اضافه کرد. این عکس مربوط به یک عمل جراحی از سوی تیم جراحی کمیته بینالمللی صلیب سرخ در بیمارستان زهرا در جنوب بیروت در سال ۱۹۸۴ است.
طی نیمه اول سالهای دهه ۱۹۹۰ میلادی، برخی از بزرگترین عملیاتهای کمیته بینالمللی صلیب سرخ در واکنش به جنگهای یوگسلاوی سابق در کشورهای عضو یوگسلاوی انجام شد. در این تصویر کمیته بینالمللی صلیب سرخ گروهی از بازداشتیهای سابق، زنان و کودکان را از زنیکا خارج میکند.
طی جنگ داخلی افغانستان از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ میلادی، کمیته بینالمللی صلیب سرخ از خدمات بازتوانی جسمی حمایت میکرد. این خدمات از دهه ۱۹۷۰ میلادی در برنامههای کمکهای بشردوستانه این سازمان برای غیرنظامیان وجود داشته است.
تعیین سرنوشت مفقودین جنگها و حمایتهای مادی و روانشناختی از خانوادههای آنها بهعلاوه تلاش برای تفحص بقایای اجساد مفقودین یا پیدا کردن آنها بهویژه در روزگاران پس از جنگ، یکی از کارهای صلیب سرخ جهانی است. تصویر مربوط به سال ۲۰۰۴ میلادی است؛ یکی از کارکنان صلیب سرخ جهانی در حال بازدید از خانوادهایی است که ۲ نفر از عزیزانشان را در جریان جنگهای داخلی سریلانکا از دست دادهاند.
یکی دیگر از محورهای فعالیتهای کمیته بینالمللی صلیب سرخ فراهم کردن آب سالم برای جنگزدگان است. تصویر فوق در سال ۲۰۰۳ میلادی از دارفور سودان است که مردم در حال تهیه آب سالمی هستند که کمیته بینالمللی صلیب سرخ آن را تامین کرده است.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ در چارچوب مکالمات دوطرفانه محرمانه، با طرفین درگیر در جنگها در ارتباط است. تصویر فوق متعلق به عملیات ارزیابی خسارات ایجاد شده پس از یک حمله به غزه است. براساس یافتههای این ارزیابیها با طرفین درگیری، حماس و رژیم صهیونیستی، برای اطمینان از رعایت قوانین موضوعه جنگ وارد گفتوگو میشود.
حمایت از پیوندهای خانوادگی، مسئولیت نهضت بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر است. شبکه پیوندهای خانوادگی متشکل از همه اعضای نهضت بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر در مسیر بازپیوند اعضای جدا افتاده از خانوادههای خود در جریان مخاصمات فعالیت میکند. تصویر مربوط به مهاجران افغانستانی است که به همراهی کمیته بینالمللی صلیب سرخ در فرودگاه امام خمینی (ره) عازم پیوند مجدد با خانواده خود هستند.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ اغلب همکاری نزدیک با جمعیتهای ملی کشورها دارد. تصویر فوق مربوط به توزیع کمک به ذینفعان در سال ۱۴۰۲ در چابهار در همکاری با جمعیت هلال احمر است.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ بهعنوان عضوی از نهضت بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر، به مردم سراسر جهان که تحت تاثیر خصومت مسلحانه و دیگر شرایط خشونتآمیز قرار گرفتهاند کمک کرده و معمولا به کمک شرکای خود در نهضت بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر تمام سعی خود را بهکار میبندد تا از کرامت آنان حمایت و از آلامشان بکاهد.
رسالت اصلی کمیته بینالمللی صلیب سرخ بهعنوان سازمانی مستقل و بیطرف ریشه در کنوانسیونهای چهارگانه ژنو مصوب ۱۹۴۹ دارد.
هدف و کار اصلی کمیته بینالمللی صلیب سرخ در سراسر دنیا امدادرسانی به افراد آسیبدیده و نیازمند در هنگام جنگ و دیگر شرایط خشونتآمیز و حمایت از آنهاست. همچنین کمیته بینالمللی صلیب سرخ تلاش میکند تا با ارتقا و ترویج حقوق بینالمللی بشردوستانه و اصول جهانی انسانی از درد و رنج انسانها جلوگیری کند.
انتهای پیام/