خشونت و آزار جنسی پشت مرزهای اروپا

خبرگزاری میزان – سال گذشته میلادی توافقی میان اتحادیه اروپا و تونس در زمینه کنترل مهاجرت به امضا رسید؛ در پی این توافق بخشی از سیاست‌های کنترل مرزی اروپا با همکاری تونس صورت می‌گیرد.

این توافق، انتقادها علیه اتحادیه اروپا را در زمینه کنترل مرزی به همراه داشت؛ روایت‌های متعددی که از سوی پناهجویان و گروه‌های حامی پناهجویان مطرح‎شده حاکی از وضعیت بحرانی افراد در مرز‌های اروپا و در اردوگاه‌های بازداشت در تونس است.

یک نوجوان پناهجوی گامبیایی به پایگاه «اینفو مایگرنتز»، می‌گوید: پلیس پس از رانده‎شدن ما از شهر صفاقس، حملات مکرری را به کمپ محل زندگی ما انجام داده است.

این روایتی از نوجوان ۱۶ ساله گامبیایی است که در یکی از کمپ‌های پناهجویی در مرز تونس و اتحادیه اروپا زندگی می‌کند؛ او حتی از گفتن نام خود به دلیل پیامد‌های بعدی آن بیم دارد.

حدود ۵۰۰ نفر از جمله کودکان و زنان باردار در چادر‌های پلاستیکی در این اردوگاه در یکی از روستا‌های مرزی تونس زندگی می‌کنند و همه آن‌ها مهاجران آفریقایی هستند که از شهر ساحلی صفاقس بیرون رانده شده‌اند.

در اواسط سال گذشته، مقام‎‌های تونس شروع به انتقال مهاجران صحرای جنوبی آفریقا از صفاقس به مناطق دورافتاده و انتقال آن‌ها از مرز‌ها به لیبی یا الجزایر کردند.

وضعیت پناه‎جویان در اردوگاه‌های پناه‎جویی

آزار و اذیت رسمی، به این اقدامات که سازمان ملل آن را «عمیقا نگران کننده» خواند، ختم نمی‌شود و ابعاد گسترده‌تری دارد.

به گفته شاهدان، مهاجران هنوز با رفتار‌های غیرانسانی در مرز‌های اروپا و نیز در این اردوگاه‌ها مواجه هستند؛ بسیاری از پناهجویان در تماس با نهاد‌های امدادی و حقوق بشری از یورش مداوم نیرو‌های مرزی و پلیس شکایت می‌کنند.

یکی از پناهجویان، می‌گوید: به‎تازگی یک حمله پلیس به اردوگاهی که ما در آن زندگی می‌کنیم انجام شد؛ آن‌ها به ما حمله کردند، تعدادی از ما را دستگیر کردند و برخی از وسایل ما را به سرقت بردند، ما هنوز نمی‌دانیم وسایلی را که از ما سرقت کردند کجا هستند، آن‌ها پاسخ ما را نمی‌دهند، نیرو‌های پلیس ناگهان آمدند و شروع به بازداشت افراد کردند.

به گفته یکی دیگر از پناهجویان، من با ۹ نفر از دوستانم وارد تونس شدم؛ در خانه‌ای در صفاقس مستقر شدیم، یک تا دو هفته در آنجا بودیم، تاریخ‌های واقعی را فراموش می‌کنم، اما مدت زیادی را آنجا سپری نکردیم، سپس پلیس آمد و چند نفر را دستگیر کرد، ما توانستیم فرار کنیم و آن‌هایی که دستگیر شدند هنوز ما از محل نگهداری آن‌ها اطلاعی نداریم، مجبور شدیم فرار کنیم اما تمام وسایل ما را گرفتند.

پلیس پس از بازداشت این پناهجویان، آن‌ها را به مرز لیبی می‌برد و به لیبیایی‌ها تحویل می‌دهد یا آن‌ها را در بیابان رها می‌کند.

کمبود غذا و آب در اردوگاه‌ها

یکی از پناهجویان، می‌گوید: گاهی اوقات ما برای نوشیدن آب در اینجا با بحران مواجه هستیم، صادقانه بگویم ما تنها یک بار در روز غذا می‌خوریم؛ وقتی همه چیز استرس‌زا می‌شود، به داخل شهر می‌رویم، چند کیلومتر دورتر از شهر اصلی راه می‌رویم، به آنجا می‌رویم، کنار جاده می‌ایستیم و برای دریافت غذا التماس می‌کنیم.

بسیاری از افرادی که در این اردوگاه‌ها یا در بازداشت پلیس هستند، نوجوانان و کودکانی هستند که بدون خانواده و همراه سفر می‌کنند؛ این افراد در معرض خطر باند‌های قاچاق انسان و انواع سوءاستفاده قرار دارند.

گزارش‌هایی که از سوی نهاد‌های امدادرسان منتشر شده، نشان می‌دهد که بسیاری از این پناه‎جویان هدف انواع آزار و همچنین سوءاستفاده جنسی قرار می‌گیرند.

انتهای پیام/