خروج شورای حقوق بشر از اهداف تعریف شده؛ سیاسیکاری و اعمال فشار بر کشورهای مستقل
خبرگزاری میزان – شورای حقوق بشر به عنوان نهادی مستقل برای پیشبرد اهداف حقوق بشری در جهان تشکیل شده است.
اما تاکنون تا چه حد در پیشبرد اهداف تعریف شده در منشورهای خود موفق بوده است؟ آنچه اکنون از اقدامات این نهاد برمیآید نشان دهنده ساختار سیاسیشده آن است.
شورای حقوق بشر سازمان ملل در سالهای اخیر اقدام به تصویب قطعنامههایی کرده که به نظر میرسد هدف از تصویب این قطعنامهها هرچیزی به جز پیشبرد اهداف حقوق بشری در جهان است.
انتقاد کشورها از اقدامات سیاسی شورای حقوق بشر سازمان ملل
به گزارش «سیجیتیان»، این اقدامات شورای حقوق بشر سازمان ملل با انتقاد کشورهای بسیاری مواجه شده است؛ «چن شو»، سفیر چین، اخیرا در سخنرانی خود در شورای حقوق بشر سازمان ملل، به اعضای این گروه در مورد افزایش «سیاسی شدن» این گروه هشدار داد و از آنها خواست تا به خاطر بسپارند که هدف از تاسیس این گروه چیست.
«چن» به اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل گفت که «اطلاعات نادرست در این نهاد سازمان ملل بیداد میکند، که به طور جدی با هدف اصلی شورای حقوق بشر در تضاد است.»
بیانیه کوبا به نمایندگی از 70 کشور
کوبا به نمایندگی از نزدیک به 70 کشور بیانیه مشترکی صادر کرد و خواستار احترام به حاکمیت کشورها شده است.
این امر به دنبال بیانیه «پل بیکرز»، سفیر هلند در سازمان ملل بود که گفت: ما همچنان به شدت نگران وضعیت حقوق بشر در در برخی مناطق هستیم.»
در جایی که یک ارگان یا سازمان باشد، اهداف سیاسی همیشه دخیل خواهند بود، شورای حقوق بشر به جای اینکه متشکل از کارشناسان مستقل باشد، نمایندگان برخی کشورها تصمیم گیرندگان آن هستند.
این روند سیاسی شدن، سازوکارهای مرتبط با شورای حقوق بشر را نیز تهدید میکند و نشانههایی از استفاده این نهاد از ابزارهای سیاسی در تصمیمگیریها دیده میشود.
- بیشتر بخوانید:
- برخورد سیاستزده با مسائل حقوق بشری ناقض حقوق ملتهاست
- نشست شورای حقوق بشر، توافقی شکننده علیه ایران
در واقع، شورای حقوق بشر یک نهاد برجسته سیاسی است؛ این سازمان متشکل از 47 کشور عضو است که توسط مجمع عمومی سازمان ملل با اکثریت مطلق تعیین میشوند و معمولا پس از لابیهای زیاد توسط سایر کشورهای عضو انتخاب میشوند.
بسیاری از کشورهای در حال توسعه احساس میکنند که به طور ناعادلانهای مورد هدف شورای حقوق بشر سازمان ملل قرار گرفتهاند.
اکثریت قریب به اتفاق تصمیمات شورای حقوق بشر (HRC) و سلف آن، کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل، علیه دولتهای منفرد، کشورهای در حال توسعه بهویژه در آفریقا را هدف قرار دادهاند، در حالی که کشورهای ثروتمندتر و قدرتمندتر هدف اقدامات آن قرار نگرفتهاند.
به عنوان مثال، هرگز قطعنامهای وجود نداشته که مستقیما انگشت اتهام را به سمت آمریکا یا انگلیس برای سوء استفاده در عراق یا افغانستان و یا علیه آمریکا برای خشونت پلیس و نژادپرستی نشانه رفته باشد و بیشتر قطعنامهها نیز توسط کشورهای غربی تهیه میشوند .
انتهای پیام/