معیارهای دوگانه غرب درباره رویدادهای جهانی
کشورهای غربی قوانینی را برای دیگر کشورها تجویز می‌کنند که خود از عمل به آنها سر باز می‌زنند.
خبرگزاری میزان -
خبرگزاری میزان - تنها چند ماه پیش، در 7 آوریل 2022، زنگ خطر در بیشتر پایتخت‌های اروپا و آمریکای شمالی به صدا درآمد؛ دلیل آن جنگ روسیه و اوکراین نبود بلکه رای‌گیری در شورای حقوق بشر سازمان ملل بود.
به گزارش «یورو مد»، در آن روز بسیاری از کشورهای عضو شورا به تعلیق روسیه به عنوان عضوی از شورای حقوق بشر رأی دادند اما نکته این است که هرکسی که به دور دنیا سفر می‌کند می‌تواند شاهد افزایش نارضایتی از غرب باشد.
به عبارت دیگر، تنها اقلیتی از کشورهای جهان از قطعنامه غرب علیه روسیه حمایت کردند، آن هم با وجود اینکه یک ماه و نیم قبل از آن روسیه به اوکراین حمله کرده بود.
اگر به جزئیات این رای نگاه کنیم، تصویر نگران‌کننده‌تر می‌شود؛ از 58 کشور آفریقایی، تنها 8 کشور موافق با غرب رای دادند؛ تنها پنج کشور از 45 کشور آسیایی و تنها دو کشور از 18 کشور خاورمیانه و شمال آفریقا از تعلیق روسیه حمایت کردند.
در سال 2003 آمریکا و ائتلافی از کشورهای موافق آن به طور غیرقانونی به عراق حمله کردند؛ به نظر می‌رسد دلایل تهاجم دروغ بوده است اما با این وجود، از جهان خواسته شد که از آمریکا حمایت کند.
اکنون این سوال مطرح است که چرا جهان ابتدا باید از جنگ آمریکا حمایت کند و اکنون جنگ روسیه را تحریم کند؟
- بیشتر بخوانید:
- نگاهی به نقش تاریخی خشونت استعماری کشورهای غربی در آفریقا
- تلاش ادعایی آمریکا برای پایان بحران یمن در کنار فروش بیشترین تسلیحات به عربستان
اروپا و آمریکا به عنوان طرف‌هایی در نظر گرفته می‌شوند که قوانینی را بر بقیه جهان تحمیل می‌کنند اما در صورت نیاز از این قوانین پیروی نمی‌کنند.
اروپا در برخورد با کشورهای ثالث بر دموکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون پافشاری می‌کند، اما در عین حال نمی‌تواند جلوی افول این اصول را در چندین کشور عضو اتحادیه اروپا بگیرد.
غرب هر کودتا را در هر نقطه‌ای از جهان محکوم می‌کند، اما زمانی که «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، در 6 ژانویه 2021 در واشنگتن اقدام به تحریک آن کرد، عمدتا سکوت می‌کند.
این حس برتری غرب، همراه با لفاظیهای بی‌پایان است که بسیاری از آسیایی‌ها و آفریقایی‌ها را خشمگین می‌کند؛ اغلب شنیده می‌شود که آفریقایی‌ها می‌گویند «وقتی دیگر کشورها می آیند به ما بیمارستان می‌دهند، اما وقتی اروپایی‌ها می آیند برای ما سخنرانی می‌کنند.»
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *