کارشناسان اعجوبه/ غنیسازی با نصف هزینه
بعد از اینکه غربیها متوجه شدند که ما اورانیوم بیست درصد را تولید کردهایم حیرتزده شدند. خودشان به جان همدیگر افتاده بودند و به هم میگفتند شما که گفته بودید اینها بلوف میزنند و حرفهایشان دروغ است.
خبرگزاری میزان -
کارشناسان اعجوبه
بعد از اینکه غربیها متوجه شدند که ما اورانیوم بیست درصد را تولید کردهایم حیرتزده شدند. خودشان به جان همدیگر افتاده بودند و به هم میگفتند شما که گفته بودید اینها بلوف میزنند و حرفهایشان دروغ است. بعدها که وارد مذاکره شدند، خصوصا در مذاکرات وین، میگفتند: شماها واقعا کارشناسان اعجوبهای دارید که کارهایشان حیرتآور است.
بر این باورم که ملت ما دارای توانمندی بالایی است. نه از باب اینکه بخواهم غلو کنم، نه. واقعا ملت ما حیرتآورند. جوانان ما کارهای عجیبی در نوآوری میکنند. من در خارج از ایران درس خواندهام و این موضوع را به روشنی و وضوح دیدهام. به نظر میآید که اگر ما یک شرایط و فضای درست علمی براساس شایستگی و لیاقت به دور از جنجالها و بازیهای سیاسی ایجاد کنیم، رشد علمی کشور فوقالعاده خواهد شد.
راهاندازی نیروگاه بوشهر
مدت مدیریت من در سازمان انرژی اتمی حدود دو سال بود. دراین مدت برنامههای مهمی تدوین و پیگیری شد. تکمیل پروژه نیروگاه هستهای بوشهر نیز یکی از این طرحها بود. این طرح از آغاز انقلاب به همین وضع مانده بود و پیش نمیرفت. اکثر دوستان میگفتند بینتیجه است و تقریبا نومید بودند. یکی از استادان خوب دانشگاه شهیدبهشتی که زمانی دانشجوی خود من بود میگفت: روسهای هیچوقت به شما سوخت نخواهند داد و نیروگاه هم ساخته نخواهد شد.
وقتی که به سازمان انرژی اتمی آمدم، ساخت نیروگاه هنوز تمام نشده بود و مشکلاتی جدی وجود داشت. الحمدالله با همکاری مهندسان داخلی و خارجی توانستیم مشکلات را رفع کنیم و تعداد مهندسان روسی را یک دفعه از ۹۰۰ نفر به ۳۵۰۰ نفر رساندیم و کار سرعت بیشتری پیدا کرد تا نیروگاه به توفیق الهی به راه افتاد و ما در همان زمان موفق شدیم رآکتور را راهاندازی مقدماتی نماییم.
به گزارش گروه سیاسی ، علیاکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی در صفحات ۳۰۹ تا ۳۱۱ کتاب «گذری در تاریخ؛ خاطرات دکتر علیاکبر صالحی» - تدوین و تنظیم واحد تاریخ شفاهی وزارت امور خارجه - در مطلبی با عنوان «هزینه مالی غنیسازی» میگوید: از آن بیست و چهار میلیارد تومان اعتباری که برای اجرای طرح غنیسازی بیست درصدی پیشبینی کرده بودیم، فقط حدود دوازده میلیارد تومان هزینه شد؛ یعنی با نصف برآوردی که پیشبینی کرده بودیم توانستیم این کار مهم را انجام دهیم.
همچنان که گفتم حتی برخی از افراد سهیم در این طرح بزرگ همچون شهید شهریاری از قبول حقالزحمه اجتناب میکردند. برای این کار به برکت الهی ما حدود دوازده میلیارد تومان صرفهجویی کردیم و یک کارخانه هم ساختیم. در صورتی که اگر این سوخت را از آرژانتین میخریدیم باید مبلغی حدود پنج تا شش میلیون دلار میدادیم یعنی حدود هفده تا هجده میلیارد تومان. اما با کمتر از پولی که باید به آرژانتین بابت سوخت میدادیم توانستیم کارخانهای دایر کنیم که برای همیشه سوخت تولید کند.
به عبارت دیگر ما سوخت مورد نیاز را خودمان تولید کردیم و پول ندادیم که یک تعداد سوخت بخریم که باز چهار پنج سال دیگر تمام شود. با این اقدام در شرایط خوداتکایی قرار گرفتیم. روشنتر بگویم: ما به یک چشمه دائم دست پیدا کردیم.
کارشناسان اعجوبه
بعد از اینکه غربیها متوجه شدند که ما اورانیوم بیست درصد را تولید کردهایم حیرتزده شدند. خودشان به جان همدیگر افتاده بودند و به هم میگفتند شما که گفته بودید اینها بلوف میزنند و حرفهایشان دروغ است. بعدها که وارد مذاکره شدند، خصوصا در مذاکرات وین، میگفتند: شماها واقعا کارشناسان اعجوبهای دارید که کارهایشان حیرتآور است.
بر این باورم که ملت ما دارای توانمندی بالایی است. نه از باب اینکه بخواهم غلو کنم، نه. واقعا ملت ما حیرتآورند. جوانان ما کارهای عجیبی در نوآوری میکنند. من در خارج از ایران درس خواندهام و این موضوع را به روشنی و وضوح دیدهام. به نظر میآید که اگر ما یک شرایط و فضای درست علمی براساس شایستگی و لیاقت به دور از جنجالها و بازیهای سیاسی ایجاد کنیم، رشد علمی کشور فوقالعاده خواهد شد.
راهاندازی نیروگاه بوشهر
مدت مدیریت من در سازمان انرژی اتمی حدود دو سال بود. دراین مدت برنامههای مهمی تدوین و پیگیری شد. تکمیل پروژه نیروگاه هستهای بوشهر نیز یکی از این طرحها بود. این طرح از آغاز انقلاب به همین وضع مانده بود و پیش نمیرفت. اکثر دوستان میگفتند بینتیجه است و تقریبا نومید بودند. یکی از استادان خوب دانشگاه شهیدبهشتی که زمانی دانشجوی خود من بود میگفت: روسهای هیچوقت به شما سوخت نخواهند داد و نیروگاه هم ساخته نخواهد شد.
وقتی که به سازمان انرژی اتمی آمدم، ساخت نیروگاه هنوز تمام نشده بود و مشکلاتی جدی وجود داشت. الحمدالله با همکاری مهندسان داخلی و خارجی توانستیم مشکلات را رفع کنیم و تعداد مهندسان روسی را یک دفعه از ۹۰۰ نفر به ۳۵۰۰ نفر رساندیم و کار سرعت بیشتری پیدا کرد تا نیروگاه به توفیق الهی به راه افتاد و ما در همان زمان موفق شدیم رآکتور را راهاندازی مقدماتی نماییم.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *