«آپارتاید واکسن» و انحصارطلبی‎های غرب در موضوع کرونا

– کشور‌های ثروتمند غربی در راستای سیاست‌های امپریالیستی خود، کشور‌های فقیرتر را از دسترسی به واکسن محروم می‌کنند یا این واکسن‌ها را ۲ برابر قیمت به آن‌ها می‌فروشند.

 

به گزارش «میدل ایست آی»، سویه جدید کرونا با نام «اومیکرون»، جهان را بار دیگر با واقعیت‌های زیست سیاسی روبرو کرده و سبب یادآوری نابرابری جهانی دسترسی به واکسن و نقض در ایمن سازی جمعیت غیر غربی شده است.

 

کارشناسان و افراد غیر متخصص به شکلی یکسان تاکید دارند که عدم تقارن در واکسیناسیون جهانی، سبب شده تا در حالی که کشور‌های غربی در مسیر کاهش یا رفع محدودیت‌های کرونایی گام بر می‌داشتند، ویروس کرونا در دیگر کشور‌ها که دسترسی آسان به واکسن نداشتند، جهش یافته و به سراسر جهان گسترش یابد.

 

محدودیت‌های مسافرتی و فراخوان برای افزایش نرخ واکسیناسیون، ۲ وجه از سیاست زیستی برتری طلبان یا همان امپریالیست‌ها را آشکار می‌کند:

 

- چهره‌ای که ممنوع و محدود می‌کند و نماد جنبه سرکوبگر در تئوری سیاسی است.
- چهره‌ای که قدرت را توصیف می‌کند مانند کارزار‌های واکسیناسیون.

 

فلسطین یک نمونه واضح از آپارتاید واکسن است؛ کارزار مصونیت کرونا در اراضی اشغالی در حالی پیش می‌رود که نوار غزه در محاصره، دسترسی به واکسن ندارد.

 

این نابرابری در توزیع واکسن و مصونیت دهی، محدود به رژیم صهیونیستی و پدیده ملی گرایی نیست.

 

اقتصاد سیاسی توزیع جهانی واکسن فضای مشابهی از محرومیت از مصونیت را ایجاد کرده است به گونه‌ای که در میانه تولید واکسن‎ها، «تدروس ادهانوم»، رئیس سازمان بهداشت جهانی، شرایط حاضر را «آپارتاید واکسن» خوانده است.

 

براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، تنها ۱۵ درصد از واکسن‌های وعده داده شده از سوی کشور‌های ثروتمند که مقادیر زیادی واکسن در اختیار دارند، تحویل داده است.

 

به عبارت دیگر، کشور‌های فقیرتر، مواد خام انسانی را برای آزمایش واکسن‌ها فراهم کرده‌اند؛ واکسن‌هایی که سپس برای کمک به حفاظت از کشور‌های با درآمد بالا و پیشبرد ادعا‌های فناوری «غرب پیشرفته» استفاده می‌شوند.

در عین حال، کشور‌های غربی برای فروش واکسن‌های خود با دو برابر قیمت به کشور‌های فقیر و در حال توسعه، دستگاه نظارت دقیقی را در نظر گرفتند که شامل، گذرنامه‌های واکسن، گواهی‌های کرونا، مجوز‌های ویژه سفر و کار و الزامات مربوط به آزمایش‌های PCR است که در حال تبدیل شدن به بخشی از زندگی روزمره در بسیاری از نقاط جهان است.