۲ هزار نفر در صف اعدام در آمریکا؛ هشدار درباره همه‌گیری محکومیت‌های اشتباه
خبرگزاری میزان – آمریکا در میان کشورهای سراسر جهان به‌عنوان بزرگ‌ترین دارنده جمعیت زندانی شناخته می‌شوند؛ جمعیت ۲ میلیونی زندانیان در آمریکا این کشور را به بزرگ‌ترین زندانبان جهان تبدیل کرده است و هزینه سالانه ۸۰ میلیارد دلاری را به این کشور تحمیل می‌کند، اما این همه ماجرایی نیست که در زندان‌های این کشور در جریان است.
براساس آمارها، در حال حاضر و در میانه مخالفت ادعایی آمریکا با مجازات اعدام، ۲ هزار آمریکایی در زندان‌های این کشور در صف اعدام قرار دارند؛ از این تعداد ۴۰ مورد در صف اعدام فدرال و بقیه در صف اعدام ایالتی قرار دارند.
این آمار زمانی نگران‌کننده‌تر می‌شود که نتیجه بررسی‌های انجام شده از سال ۱۹۷۳ در این کشور، از تبرئه شدن بیش از ۲۰۰ زندانی محکوم به اعدام خبر داده و اعلام کرد که نمی‌تواند اطلاعات دقیقی درباره افراد بی‌گناه اعدام‌شده در آمریکا ارائه کند.
احکام اعدام اجرا و برنامه‌ریزی‌شده در آمریکا
براساس اعلام مرکز اطلاع‌رسانی مجازات اعدام، در حال حاضر، ۲ هزار و ۲۴۱ مرد و زن در سراسر آمریکا در انتظار اعدام ایالتی یا فدرال هستند؛ برخی از این پرونده‌ها ده‌ها سال قدمت دارند، مانند پرونده ویلیامز که ۲۳ سال پیش به اعدام محکوم شد.
۱۱ ایالت آمریکا ۴۸ مورد حکم اعدام را برای سال ۲۰۲۴ برنامه‌ریزی کرده بودند؛ تاکنون ۱۶ مورد از این اعدام‌ها اجرا شده است.
ایالت‌های تگزاس، آلاباما، کارولینای جنوبی، مونتانا، ایندیانا و اکلاهما تا پایان سال جاری (کمتر از ۳ ماه) هشت اعدام را اجرا می‌کنند.
ازسوی دیگر ایالت‌های اوهایو و تگزاس به ترتیب ۹ و ۲ حکم اعدام را برای سال ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی کرده‌اند؛ ایالت اوهایو همچنین برای سال ۲۰۲۶ اجرای ۱۰ حکم اعدام و برای سال ۲۰۲۷ اجرای پنج حکم اعدام را برنامه‌ریزی کرده است.
محکومیت‌های اشتباه جان شهروندان آمریکایی بی‌گناه را می‌گیرد
آنچه سبب شد تا بار دیگر موضوع اعدام افراد بی‌گناه در آمریکا در کانون بحث‌ها قرار بگیرد، اعدام مارسلوس ویلیامز، شهروند آمریکایی سیاه‌پوست بی‌گناه در ۲۴ سپتامبر (سوم مهر) در ایالت میسوری و برنامه‌ریزی برای اعدام قریب‌الوقوع رابرت رابرسون، یک شهروند آمریکایی سیاه‌پوست دیگر در ۱۷ اکتبر (۲۶ مهر) در ایالت تگزاس است.
کارشناسان تاکید دارند که واقعیت اجرای احکام اعدام در آمریکا متفاوت از باور عمومی درباره این نوع مجازات است؛ در حالی که مجازات اعدام اساسا برای مجازات بدترین مجرمان در نظرگرفته شده است، در آمریکا سویه‌های نژادی، دفاع قانونی ناکافی و شواهد غیرقابل اعتماد به‌طور نامتناسبی آسیب‌پذیرترین افراد را هدف قرار می‌دهند.
محکومیت‌های نادرست به اعدام در آمریکا ملغمه‌ای از دلایل یادشده با تخلفات دادستانی است که به شکل مستمر عدالت را به قیمت جان افراد بی‌گناه منحرف می‌کند؛ از سال ۱۹۷۳، دست‌کم ۲۰۰ آمریکایی محکوم به اعدام تبرئه شدند؛ این افراد که به اشتباه به مجازات اعدام محکوم شدند، به‌سختی توانستند از مجازات ناعادلانه فرار کنند.
به گزارش innocenceproject، نگاهی به پرونده‌های ویلیامز، تروی دیویس، پرویس پین، رابرت رابرسون، ... نارسایی‌های نظام‌مند صدور و اجرای مجازات اعدام در آمریکا را نشان می‌دهد.
ویلیامز، مرد سیاه‌پوستی که به جرم کشتن یک زن سفیدپوست به اعدام محکوم شد، تا آخر بی‌گناهی خود را حفظ کرد؛ وی ازجمله کسانی بود که پرونده‌اش پیامد‌های ناگوار سیستمی را نشان می‌دهد که بیشتر بر اجرای مجازات نژادپرستانه متمرکز است تا عدالت.
محکومیت ویلیامز براساس شهادت ۲ شاهد بود که برای شهادتشان پول دریافت کردند؛ در عین حال هیچ مدرکی از دی‌ان‌اِی DNA وی را به جنایت مرتبط نمی‌کرد.
یک وکیل دادگستری تاکید کرد که اشتباه‌های انجام‌شده ازسوی هیئت محاکمه به‌ویژه اخراج عمدی و در تناقض با قانون اساسی شش نفر از اعضای سیاه‌پوست هیئت منصفه، در محکومیت نادرست ویلیامز نقش داشته‌اند.
با وجود این، دادستان کل میسوری، بی‌وقفه اعدام ویلیامز را پیگیری کرد و این رویکرد سبب شد تا دادستان کل و فرماندار میسوری نیز با خواسته همسر مقتول که ویلیامز را بی‌گناه می‌دانست، مخالفت کنند و در نهایت حکم اعدام وی اجرا شود.
تروی دیویس، دیگر قربانی محکومیت اشتباه، در سال ۲۰۱۱ در ایالت جورجیا به دلیل قتل یک افسر پلیس اعدام شد؛ جنایتی که وی همیشه معتقد بود مرتکب نشده است؛ هفت نفر از ۹ شاهد در محاکمه دیویس بعدا شهادت خود را پس گرفته و اعلام کردند که با اعمال فشار شهادت داده‌اند، اما حکم اعدام دیویس تغییری نکرد.
پرویس پین که پیش از اجرای حکم اعدامش در ۳۳ سال حبس برای بی‌گناهی خود تلاش کرد، دارای معلولیت ذهنی بود؛ وی با وجود تناقض‌های موجود در پرونده به اعدام محکوم شد؛ در نهایت تلاش‌های وکلای پین به لغو حکم اعدام و گذراندن ۲ حکم حبس ابد منجر شد.
رابرت رابرسون، شهروند آمریکایی در آستانه اعدام نیز از معلولیت ذهنی رنج می‌برد؛ ۱۵ سال پس از صدور حکم اعدام، پزشکان معلولیت ذهنی وی را تایید و اعلام کردند که برخلاف بررسی‌های اولیه دخترش به دست وی به قتل نرسیده است، بلکه از سندرم نوزاد تکان‌خورده یا تکان‌دیده Shaken Baby Syndrome (SBS) جان باخته است.
پرونده رابرسون اکنون ازسوی نهاد‌ها و گروه‌های حقوقی متعددی حمایت می‌شود.
همه‌گیری بی‌گناهی در مجازات اعدام در آمریکا
در سال‌های اخیر مجموعه‌ای از محکومیت‌های اشتباه در سیستم عدالت کیفری آمریکا آشکار شدند؛ این موارد به‌خوبی نشان می‌دهند که افراد بی‌گناه زیادی که مرتکب جنایتی نشده‌اند، در سیستم عدالت کیفری آمریکا به حبس و دیگر مجازات‌ها محکوم شده و به زندان فرستاده می‌شوند.
براساس آمار‌های موجود، از سال ۱۹۸۹ تاکنون بیش از ۳ هزار و ۴۰۰ مورد تبرئه از محکومیت‌های اشتباه در آمریکا وجود داشته است؛ نژاد در این محکومیت‌های اشتباه نقش مهمی داشته است؛ در حال حاضر تیم‌های مختلفی برای کشف موارد محکومیت‌های اشتباه در سیستم عدالت کیفری آمریکا تلاش می‌کنند.
مبارزه برای تبرئه در سیستم عدالت کیفری آمریکا در جریان است و سیاه‌پوستان به‌عنوان اصلی‌ترین قربانیان این بحران هستند؛ نژادپرستی، شناسایی نادرست شاهد، اتهام کاذب، شواهد معیوب پزشکی قانونی، دفاع حقوقی ناکافی، سوءرفتار پلیس، سوء رفتار دادستانی، اعتراف دروغین و ناموفق بودن پلیس در کشف شواهد و موارد دیگر سبب می‌شود تا محکومیت‌های اشتباه در سیستم عدالت کیفری آمریکا یک بحران جدی باشد.
پروژه ردیابی تبرئه دانشگاه‌های ارواین، دانشکده حقوق دانشگاه میشیگان و دانشکده حقوق دانشگاه ایالتی میشیگان از سال ۱۹۸۹ تاکنون دست‌کم ۳ هزار و ۲۸۷ مورد تبرئه را ثبت کرده است.
سهم سیاه‌پوستان آمریکایی از این تعداد موارد محکومیت‌های اشتباه حدود ۵۳ درصد است؛ این در حالی است که سیاه‌پوستان حدود ۱۳.۵ درصد جمعیت آمریکا را تشکیل می‌دهند؛ سیاه‌پوستان در عین حال، حدود ۳۸ درصد جمعیت زندان‌های آمریکا را به خود اختصاص داده‌اند.
براساس اطلاعات این پروژه بیش از ۲۹ هزار و ۱۰۰ مورد محکومیت اشتباه کشف‌شده در آمریکا در دهه‌های گذشته، در زندان جان خود را از دست داده‌اند؛ پروژه ردیابی تبرئه در سال ۲۰۲۲ اعلام کرد که آمریکایی‌های سیاه‌پوست بی‌گناه ۷ برابر بیشتر از همتایان سفیدپوست خود به دروغ به جنایت‌های جدی محکوم می‌شوند.
تقریبا ۶۰ درصد از افرادی که پروژه تبرئه از سال ۱۹۹۲ به آزادی یا تبرئه آن‌ها کمک کرده است، سیاه‌پوست هستند؛ این آمار با داده‌های موجود درباره اینکه بیش از نیمی از ۳ هزار و ۳۰۰ نفری که بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۲۰۲۲ معاف شده‌اند، سیاه‌پوست هستند، مطابقت دارد.
عدم تناسب نژادی در موارد محکومیت اشتباه نشان‌دهنده نژادپرستی مداوم در سیستم حقوقی جنایی است؛ سیاه‌پوستان، رنگین‌پوستان و لاتین‌تبار‌ها با نرخ نامتناسبی قربانی محکومیت‌های اشتباه در سیستم عدالت کیفری آمریکا می‌شوند؛ بی‌عدالتی نژادی در تمام مراحل سیستم عدالت کیفری آمریکا وجود دارد.
بررسی انجام‌شده در سال ۲۰۱۴ درباره احکام اعدام در آمریکا تخمین زد که دست‌کم ۴ درصد از محکومان به اعدام در آمریکا بی‌گناه هستند؛ این موضوع بر یک واقعیت ملی در آمریکا مهر تایید می‌زند: همه‌گیری بی‌گناهی در میان محکومان به اعدام.
در حالی که برخی از ایالت‌های آمریکا مدعی لغو مجازات اعدام و کاهش اجرای احکام اعدام هستند، تبرئه‌ها روی هم انباشته شده و زنگ هشدار را درباره به خطر افتادن جان افراد بی‌گناه به صدا درمی‌آورند.
سیستم مجازات کیفری آمریکا به شکل نامتناسب و نگران‌کننده‌ای افراد دارای بیماری‌های روانی شدید، ناتوانی‌های ذهنی و آسیب‌های مغزی و نیز افراد رنگین‌پوست به‌ویژه سیاه‌پوستان را با مجازات اعدام مواجه می‌کند.
مهم‌ترین دلایل صدور احکام نادرست اعدام در آمریکا عبارتند از: سوءرفتار رسمی و شهادت دروغ، اتهام‌های نادرست.
نژادپرستی به‌عنوان یک بحران مهم در آمریکا نقش مهمی در صدور احکام نادرست اعدام دارد.
کارشناسان تاکید دارند که تا زمانی سیستمی برای ارزیابی اعتبار احکام اعدام صادرشده وجود نداشته باشد، احکام اعدام اشتباه و نژادپرستانه جان افراد بی‌گناه را می‌گیرند.
تاریخ نژادپرستانه مجازات اعدام در آمریکا
مجازات اعدام در آمریکا از بسیاری جهات محصول تاریخ مسئله‌دار این کشور با جوامع رنگین‌پوست است؛ بررسی نژاد اعدام‌شدگان در آمریکا نشان‌دهنده تداوم تبعیض نژادی در این کشور در قالب مجازات اعدام است.
براساس بررسی‌ها، تعداد سیاه‌پوستانی که به دلیل افراد سفیدپوست به اعدام محکوم می‌شوند، به شکل قابل توجهی بیشتر از سفیدپوست‌هایی است که مرتکب قتل افراد سیاه‌پوست شده‌اند.
منتقدان با اشاره به تعداد افراد تبرئه‌شده، تفاوت در نژاد تبرئه‌شدگان و دلایل تبرئه و تخلفاتی که در دادستانی مورد بررسی قرار نگرفته‌اند، مجازات نژادپرستانه اعدام در آمریکا را زیر سوال می‌برند.
- بیشتر بخوانید:
- نابرابری‌های نژادی درون اتاق‌های اعدام در آمریکا
- گزارش سالانه اعدام در آمریکا؛ اجرای احکام در ۲۰۲۳ افزایش یافت
انتهای پیام/