کانال مانش؛ فاصله کوتاه رویا تا مرگ مهاجران

خبرگزاری میزان – وخامت اوضاع مسیرهای مهاجرتی و مرگ‌بار شدن روزافزون آن‌ها که با سیاست‌های ضدمهاجرتی کشورهای غربی رقم می‌خورد و با سودجویی شبکه‌های قاچاق انسان تشدید می‌شود، وقوع تراژدی‌های مرگی را به‌دنبال دارد که مهاجران را تبدیل به آماری از تلفات می‌کند که ثبت و شنیده‌شدن آن‌ها هر روز عادی‌تر می‌شود.

کانال مانش در سال‌های اخیر به کانون اجرای سیاست‌های ضدمهاجرتی فرانسه و انگلیس تبدیل شده است؛ خبر مرگ‌ومیر مهاجران در این کانال به‌صورت مداوم منتشر می‌شود و همزمان پاریس و لندن دست به توجیه بحران‌های بشردوستانه‌ در این منطقه می‌زنند.

کانال مانش کجاست؟

کانال مانش یا کانال انگلیس (به انگلیسی English Channel، به فرانسوی: Manche mer) قسمتی از اقیانوس اطلس در شمال فرانسه و جنوب انگلیس است که این اقیانوس را به دریای شمال پیوند می‌دهد.

طول کانال مانش نزدیک به ۵۶۰ کیلومتر و عرض آن از ۲۴۰ کیلومتر در عریض‌ترین نقطه تا ۳۴ کیلومتر در تنگه دوور متغیر است؛ این کانال، یکی از پر رفت‌وآمدترین آبراه‌های جهان است که در سال‌های اخیر و درپی سختگیرانه‌تر شدن سیاست‌های مهاجرتی در کشور‌های اروپایی به‌ویژه انگلیس به مسیر مخاطره‌آمیزی برای عبور مهاجران تبدیل شده است.

در حالی که عبور از کانال مانش با شناور‌های کوچک بسیار خطرناک است، مهاجران زیادی حتی در فصل زمستان و آب‌وهوای توفانی پا در این مسیر می‌گذارند.

چرا مانش به مسیر پر تردد مهاجران تبدیل شد؟

از سال ۲۰۱۸ تاکنون کانال مانش به مسیر محبوب مهاجرانی تبدیل شده که از سیاست‌های ضدمهاجرتی انگلیس فرار می‌کنند؛ آن‌ها با گام نهادن در این مسیر رویاهای خود برای زندگی بهتر را به‌ازای مرگ بر اثر واژگونی قایق‌های ناامن به خطر می‌اندازند.

در حال حاضر، قایق‌های ناامن و فرسوده‌ای که مهاجران را حمل می‌کنند در تمام فصل‌ها و در همه ساعات شبانه‌روز در این کانال حرکت می‌کنند.

افزایش تردد قایق‌های مهاجران در حالی رخ می‌دهد که تراژدی‌های مرگ‌بار یکی پس از دیگری به وقوع می‌پیوندند؛ زیرا این قایق‌ها که عمدتا در مالکیت باند‌های قاچاق انسان هستند، به شکل فزاینده‌ای پرازدحام می‌شوند.

قایق‌های یادشده حتی جلیقه نجات در اختیار سرنشینان مهاجر قرار نمی‌دهند.

جولان باند‌های قاچاق انسان در کانال مانش

کانال مانش در سال‌های اخیر به محل فعالیت باند‌های جنایت‌کاری تبدیل شده است که با استفاده از فرصت ایجادشده از سیاست‌های ضدمهاجرتی کشور‌های اروپایی برای دست یافتن به سود‌های کلان تلاش می‌کنند.

این روند منجر به بروز تراژدی‌های مرگ‌باری می‌شود که رویای مهاجران را در آب‌های اروپایی به نقطه پایانی مرگ می‌رساند.

فرانسه و انگلیس در حالی با اعلام آمار فزاینده مهاجران ورودی به این کانال تلاش می‌کنند اقدام‌های غیرانسانی خود برای جلوگیری از ورود این افراد از جمله به عقب راندن‌های مخاطره‌آمیز، مانع‌تراشی در مسیر گروه‌های بشردوستانه برای نجات مهاجران گرفتار و بی‌پاسخ گذاشتن درخواست‌های کمک را توجیه کنند که قاچاقچیان انسان همچنان برای عبور دادن مهاجران در این کانال فعالیت گسترده‌ای دارند.

باند‌های قاچاق انسان در خلاء امنیتی به‌وجود آمده از تمرکز فرانسه و انگلیس برای مقابله با ورود مهاجران، فرصت روبه‌رشدی برای تشدید حضور و فعالیت خود در کانال مانش یافته‌اند؛ آن‌ها همواره مسیر‌های جدیدی را برای عبور پیدا می‌کنند و همین امر مهاجران را در معرض خطر بیشتری قرار می‌دهد.

باند‌های قاچاق انسان برای انتقال مهاجران از قایق‌های با کیفیت پایین و عمدتا بادی استفاده می‌کنند و گاهی اوقات آن‌ها را با ۲ برابر ظرفیت پر می‌کنند؛ قاچاقچیان انسان همچنین به شکل فزاینده‌ای از خشونت علیه مهاجران استفاده می‌کنند و حتی با اعمال خشونت علیه افسران پلیس، فضا را متشنج می‌کنند.

همکاری مرگ‌بار پاریس و لندن

لندن و پاریس در سال‌های اخیر به‌ویژه در ۲ سال گذشته همکاری‌های مرگ‌باری را برای ممانعت از ورود مهاجران از طریق کانال مانش در دستور کار قرار داده‌اند.

این همکاری مرگ‌بار تاکنون منجر به رخ دادن تراژدی‌های متعددی شده است که از جمله آن‌ها می‌توان به مرگ ۲۷ مهاجر بر اثر واژگونی قایق در نوامبر ۲۰۲۱ اشاره کرد؛ جدیدترین تراژدی نیز چند روز پیش با مرگ هشت مهاجر رقم خورد.

تاکتیک‌های مرگ‌بار فرانسه و انگلیس علیه قایق‌های مهاجران

تاکنون اسناد و شواهد متعددی درباره برخورد‌های فیزیکی مرگبار فرانسه و انگلیس با قایق‌های مهاجران فاش و منتشر شده‌اند.

مانور‌های معروف به بازگشت از جمله اقدام‌های مخاطره‌آمیزی است که پلیس دریایی فرانسه علیه قایق‌های پرازدحام مهاجران در کانال مانش انجام می‌دهد.

استفاده از اسپری فلفل علیه مهاجران، سوراخ کردن قایق‌ها و ایجاد موج در اطراف قایق‌های مهاجران از جمله روش‌های مرگ‌بار مورد استفاده فرانسه و انگلیس هستند و ویدیو‌هایی نیز از آن‌ها منتشر شده است.

این تاکتیک‌ها در حالی مورد استفاده قرار می‌گیرند که مقام‌های فرانسه و انگلیس به‌خوبی می‌دانند که سرنشینان قایق‌های یادشده از کمترین امکانات برای نجات برخوردار نیستند.

شمار قربانیان کانال مانش

سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM) به‌عنوان بخشی از سازمان ملل، تخمین می‌زند که دست‌کم ۱۸۶ مهاجر در تلاش برای عبور از کانال مانش بین سال‌های ۲۰۱۸ تا سپتامبر ۲۰۲۴ (ماه جاری) جان خود را از دست داده‌اند.

بسیاری از این مرگ‌ومیر‌ها در حین عبور از کانال مانش رخ داده است؛ آمار سازمان بین‌المللی مهاجرت همچنین شامل افرادی می‌شود که در حال سفر به یک گذرگاه بودند و در شرایط دیگری مانند تصادفات اتومبیل یا بر اثر مسائل پزشکی جان خود را از دست دادند.

سازمان بین‌المللی مهاجرت همچنین اعلام کرد که از آغاز سال جاری میلادی تا هفته نخست نهمین ماه میلادی ۳۹ نفر جان خود را از دست داده‌اند که بالاترین رقم از سال ۲۰۲۱ (۴۰ مورد) است.

آیا کسی مسئول نجات جان مهاجران در مانش است؟

از آنجایی که کانال مانش بین انگلیس و فرانسه قرار دارد، هر ۲ کشور بر روی مرز‌ها و آب خود صلاحیت قضایی دارند، اما زمانی که مهاجران نیاز به نجات پیدا کنند، مسئولان این کشور‌ها با ایجاد شبهه‌ها تلاش می‌کنند مسئولیت را متوجه طرف مقابل کنند.

با وجود این، بررسی‌ها نشان می‌دهند که کشتی‌های انگلیسی به‌ندرت در عملیات نجات جان مهاجران در مانش شرکت می‌کنند.

• بیشتر بخوانید:
• سمفونی مرگ در مرز‌های آبی اروپا
• صدای پای مرگ در کانال مانش
• وضعیت پناهجویان در انگلیس؛ مرگ به وقت «مانش»

انتهای پیام/