وضعیت کودکان در بازداشتگاه‌های استرالیا؛ از نقض حقوق تا حبس در سلول انفرادی
خبرگزاری میزان - موارد نقض حقوق بشر، به‌ویژه نقض حقوق کودکان در استرالیا طی سال‌های گذشته مورد توجه فعالان قرار گرفته است.
در همین حال، گزارش‌های منتشر شده حاکی از شرایط بحرانی در بازداشتگاه نوجوانان کلیولند در شمال ایالت کوئینزلند استرالیا است.
براساس یک گزارش که به‌تازگی منتشر شده، کودکان در این بازداشتگاه بیش از ۷۰ روز متوالی در انزوا قرار گرفته و در سلول‌های سیمانی کوچک بدون آب لوله‌کشی یا سرویس بهداشتی نگهداری می‌شوند.
جداسازی کودکان
بازرس مراکز بازداشت این ایالت تازه‌ترین گزارش خود را به دولت ایالتی ارائه کرده که بر استفاده از جداسازی (حبس کردن کودکان در سلول انفرادی یا انزوا) به دلیل آنچه کمبود نیروی کار خوانده شده، متمرکز است.
سال گذشته، مجموعه گزارش‌هایی در مورد زندان نوجوانان تاونزویل، استفاده گسترده از سلول انفرادی، محرومیت کودکان از دسترسی به مدرسه یا برنامه‌های توانبخشی را نشان داد؛ در این گزارش آمده بود که رفتار با کودکان در این مرکز توهین‌آمیز است.
داده‌هایی که به‌تازگی منتشر شده‌اند نشان می‌دهد که تا ۹۶ درصد از کودکانی که در بازداشتگاه‌ها نگهداری می‌شوند، دوباره مرتکب جرم می‌شوند.
گزارش آنتونی ریلی، بازرس مراکز بازداشت کوئینزلند، نگرانی‌های مداومی را درمورد استفاده از جدسازی ایجاد می‌کند؛ این نگرانی وجود دارد که کودکان در کوئینزلند در مقایسه با بزرگسالان از حمایت‌های قانونی کمتری برخوردار هستند.
او خواستار بازنگری اساسی در قانون عدالت کودکان و نوجوانان شده تا به این «بی‌عدالتی» رسیدگی و از کودکان محافظت شود.
این گزارش توجه را به اتاق‌های جداسازی در بازداشتگاه کلیولند جلب کرد که گاهی اوقات به آن‌ها اتاق‌های انزوا یا به کنایه «اتاق‌های استراحت» گفته می‌شود.
وزارت دادگستری استرالیا سال گذشته مدعی شده بود که این سلول‌ها به ندرت استفاده و مشمول تاییدیه‌های سختگیرانه می‌شوند.
وضعیت اتاق‌های جداسازی
با این حال، آنتونی ریلی، بازرس مراکز بازداشت کوئینزلند شاهد بود که کودکان در سلول‌های کوچک سیمانی بدون امکانات اولیه نگهداری می‌شدند.
در این گزارش آمده: ما اتاق‌های جداسازی را دیدیم که اتاق‌های کوچکی با کف‌های سیمانی و دیوار‌های پوشیده از گرافیتی هستند؛ آب لوله‌کشی، سرویس بهداشتی، تخت و یا صندلی در این اتاق‌ها وجود ندارد.
ریلی در ادامه گفت: در روز دوم بازرسی، دیدیم که در هر یک از ۲ اتاق جداسازی یک کودک قرار داده شده بودند؛ هر ۲ یک شب را در آن‌جا خوابیده بودند و به هر کدام یک تشک و ملافه داده شده بود تا روی زمین بخوابند.
- بیشتر بخوانید:
- برگی دیگر از نقض حقوق بشر در استرالیا
- سیاست مهاجرتی استرالیا؛ نقطه مقابل ادعاهای حقوق بشری کانبرا
وی در ادامه گفت: ما شنیدیم که یکی از کودکان فریاد زده و مشت‌هایش را به در اتاق می‌کوبد و می‌خواهد که او را بیرون آورند؛ دلیلی که به ما برای جدا کردن کودکان و قرار دادن در آن اتاق‌ها از سوی مرکز داده شد، این بود که سلول‌های آن‌ها غیرقابل سکونت بود.
کودکانی که در این سلول‌ها نگهداری می‌شود گفتند که شرایط این سلول‌ها بسیار بد است.
این گزارش نشان داد که تعداد زیادی از کودکان دوره‌های طولانی را به تنهایی در این نوع سلول‌ها سپری کرده‌اند.
براساس گزارش‌ها، ۶ پسر بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳، بیش از ۷۰ روز متوالی و بیش از ۲۰ ساعت در روز در سلول‌های جداسازی محبوس بودند؛ در همین مدت بیش از ۳۵۰ کودک برای بیش از ۲۰ روز متوالی در این سلول‌ها محبوس بودند.
در طول بازرسی با روانشناسان مرکز در مورد تاثیر روانی اتاق‌های جداسازی نیز مصاحبه شد؛ آن‌ها گفتند که شاهد کاهش سلامت روانی کودکانی هستند، البته میزان آن به هر کودک بستگی دارد.
خصومت ساختاری دولت و پلیس استرالیا با کودکان
پیش از این نیز گزارشی درباره حبس شدن کودکان معلول در قفس در اماکن تحت کنترل پلیس منتشر شده بود.
به‌گفته آن هالوندز، کمیسر ملی کودکان استرالیا، دولت این کشور کودکان معلول را مجرم می‌داند و آن‌ها را در قفس در اماکن تحت کنترل پلیس نگه می‌دارد.
وی گفت: به نظر می‌رسد تنها کاری که ما در این کشور برای کودکان معلولی که از سوی هر سیستم دیگری از جمله بهداشت و آموزش رها شده‌اند انجام می‌دهیم، مجرم‌سازی آن‌هاست. این کاملا نفرت‌انگیز است.
هالوندز، همچنین گفت: تا زمانی که خودم این موضوع را ندیده بودم، نمی‌دانستم که در استرالیا ما این کار را با کودکان انجام می‌دهیم.
انتهای پیام/