برخورد خشونت‌آمیز پلیس فرانسه با معترضان در نیوکالدونیا؛ دسترسی بومیان به تیک‌تاک قطع شد
خبرگزاری میزان - خشم گسترده از طرح فرانسه برای اعمال قوانین جدید رای‌گیری در مجمع‌الجزایر ۲۷۰ هزار نفری نیوکالدونیا افزایش یافته است؛ این طرح حق رای ساکنان فرانسوی ساکن در نیوکالدونیا را در انتخابات استانی گسترش می‌دهد.
معترضان نگران هستند که این طرح، آرا بومی کاناک را کمرنگ کند؛ بومیان کاناک حدود ۴۰ درصد از جمعیت نیوکالدونیا را تشکیل می‌دهند.
معترضان به تغییر‌های انتخاباتی، موانع جاده‌ای ایجاد کرده و دسترسی را به برخی مناطق قطع کرده‌اند، در ۱۵ می (۲۶ اردیبهشت)، وضعیت اضطراری به مدت ۱۲ روز اعلام و منع رفت و آمد در سراسر نیوکالدونیا برقرار شد.
صد‌ها پلیس نظامی و نیروی امنیتی فرانسه برای آنچه برقراری نظم و حفظ آرامش خوانده شد، در منطقه مستقر شدند.
فرانسه بازیگران خارجی را به بازی با نارضایتی‌های قدیمی استعماری برای برانگیختن نارضایتی در قلمرو ۲۷۰ هزار نفری که در ۱۴۰ جزیره پراکنده شده‌اند، متهم کرده است.
دولت فرانسه تاکنون هزاران افسر پلیس و نظامی را به نیوکالدونیا برای محافظت از فرودگاه و آنچه تلاش برای برقراری نظم می‌خواند، اعزام کرده است.
مردم بومی کاناک که ۴۰ درصد جمعیت نیوکالدونیا را تشکیل می‌دهند (و حق رای در انتخابات فرانسه و اروپا را دارند) نگران هستند که اعطای حق رای به تازه‌واردان به این جزیره وزن انتخاباتی اولین ساکنان منطقه را کمرنگ کند و تلاش‌های آن‌ها برای کسب استقلال را پیچیده کند.
اما تنش فروکش نکرده است و دومینیک فوچی، یکی از مقام‌های کاناک حامی استقلال، گفت: کاناک‌ها هرگز استقلال را رها نمی‌کنند. صدای ما باید شنیده شود.
خشونت افسران امنیتی فرانسه
ژاندارم‌های ویژه فرانسوی (پلیس نظامی‌شده) با خشونت در اعتراض‌های نیوکالدونیا مداخله کردند تا آنچه شورش می‌خوانند، را سرکوب کنند.
افسران پلیس اعزامی فرانسه به سوی مردم شلیک کردند و چند معترض کاناک را به قتل رساندند. همچنین تاکنون صد‌ها نفر زخمی و ۴۰۰ کاناک بازداشت شده‌اند.
محدودیت اعمال شده علیه رسانه‌های اجتماعی
پایگاه ورکرز نوشت: مقام‌های فرانسوی همچنین از استفاده مردم کاناک از رسانه‌های اجتماعی، به‌ویژه تیک‌تاک جلوگیری کرده‌اند. هدف فرانسه جلوگیری از انتشار صحنه‌های خشونت‌آمیز از سوی نیرو‌های پاریس در جهان، از جمله مردم در سرزمین اصلی فرانسه، است.
براساس گزارش برخی گروه‌ها در اروپا که ضد امپریالیستی خوانده شده‌اند، رسانه‌های دولتی فرانسه این ناآرامی‌ها را با عبارت‌هایی که طبقه حاکم برای تهمتزدن به هرگونه اعتراض علیه منافع خود به کار می‌برد، معرفی کردند.
رسانه‌های فرانسوی، اعتراض بومیان کاناک را خشونت‌آمیز و وحشیانه توصیف کرده‌اند. آن‌ها از عبارت‌هایی مشابه نحوه توصیف رسانه‌های حامی رژیم صهیونیستی از فلسطینی‌ها و رسانه‌های آمریکایی درباره اعتراض‌ها علیه پلیس نژادپرست این کشور استفاده می‌کنند.
امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه مانند همه مقام‌های امپریالیست، هیچ ابایی از دروغ گفتن ندارد تا به نظر برسد در حالی که آماده ارتکاب یک حمام خون است، امتیاز‌هایی را نیز ارائه می‌دهد.
مکرون یک سال قبل از ژاندارم‌ها و پلیس فرانسه خواسته بود تا اعتراض مسالمت‌آمیز کارگران فرانسه را که در تلاش برای دفاع از حق خود در حقوق بازنشستگی بودند، سرکوب کنند.
نگارنده گزارش ورکرز، میگوید: ساده‌لوحانه است که فکر کنیم او در قبال جمعیت تحت ستم استعماری، که منافع کلیدی طبقه حاکم را به چالش می‌کشد، کم‌تر ظلم خواهد کرد.
تاریخ بی‌رحمانه استعمار فرانسه در نیوکالدونیا
در همین حال نشریه تایمز مقاله‌ای را منتشر کرده است که در آن تاثیر تاریخ بی‌رحمانه استعماری فرانسه بر سیاست این کشور در نیوکالدونیا برجسته شده است. پاریس معتقد که وضعیت در این جزیره به جدی‌ترین بحران در دوران ریاست‌جمهوری امانوئل مکرون تبدیل شده است.
کریستین کرمبو، هافبک خستگی‌ناپذیر تیم ملی فوتبال فرانسه که بخشی از تیمی بود که در جام جهانی ۱۹۹۸ قهرمان شد، ترجیح داد قبل از مسابقه‌ها در خواندن سرود ملی فرانسه شرکت نکند.
هنگامی که از کرمبو خواسته شد در این مورد توضیح دهد، او تخلف‌های استعماری فرانسه در سرزمین مادری خود، یعنی نیوکالدونیا را مقصر دانست.
فرانسوی‌ها نیوکالدونیا را از سال ۱۸۵۳، در زمانی که آن را تصرف کردند، متعلق به خود می‌دانند. فرانسه از آن زمان، باوجود قیام‌های دوره‌ای بومیان جزایر اقیانوس آرام، این مستعمره را کنترل کرده است.
در سال ۱۹۳۱ فرانسه نمایشگاهی را برای به نمایش گذاشتن گوشه‌های مختلف امپراتوری استعماری خود برپا کرد. در این نمایشگاه ۱۰۰ بومی کاناک از نیوکالدونیا حضور داشتند.
این افراد مجبور شده بودند که لباس‌هایشان را درآورده و به‌عنوان آدم‌خوار‌های خطرناک در باغ‌وحشی در پاریس به نمایش گذاشته شده بودند. آن‌ها مجبور به خوردن گوشت خام و اجرای رقص‌های وحشیانه نیز شدند. یکی از این افراد پدربزرگ کرمبو بود.
تاریخ وحشیگری استعماری فرانسه بر سیاست امروز آن سنگینی می‌کند. نارضایتی‌هایی که در نیوکالدونیا ایجاد شده، جایی که هفت نفر از جمله ۲ تفسر پلیس در طی تقریبا ۲ هفته ناآرامی‌های داخلی جان باختند، به یکی از بدترین بحران‌های ریاست‌جمهوری مکرون تبدیل شده است.
انتهای پیام/
