بحران انسانی غزه؛ جنگ در میانه قحطی و تخریب مراکز بهداشتی
خبرگزاری میزان - سازمانهای بشردوستانه و بینالمللی طی ماههای اخیر همواره درباره وضعیت انسانی وخیم در نوار غزه هشدار دادهاند.
با گذشت بیش از ۷ ماه از آغاز جنگ غزه، وضعیت انسانی در این منطقه فاجعهبار است. بیش از ۳۵ هزار غیرنظامی تحت بمباران گسترده از سوی رژیم صهیونیستی جان خود را از دست داده و دستکم ۷۸ هزار نفر مجروح شدهاند.
آوارگی جمعی
۱.۷ میلیون فلسطینی برای زنده ماندن مجبور به ترک خانههای ویران شده خود شدهاند؛ فاجعهای که به سرعت با کمبود آب و غذا همراه شد.
آنسوفی مورل، یک فعال حقوق بشری در غزه درباره وضعیت موجود در این باریکه، گفت: وقتی در امتداد جاده ساحلی بین رفح و دیرالبلح تردد میکنید، دیدن این گستره چادرها و پناهگاههای موقت ساخته شده از تکههای چوب و برزنت در ساحل بسیار شوکهکننده است.
نظامیان رژیم صهیونیستی با وجود هشدارهای مکرر سازمانهای بشردوستانه، حمله زمینی به رفح را آغاز کرده و کنترل سمت فلسطینی گذرگاه مرزی را بهدست گرفتند.
اکنون بیش از یک میلیون غیرنظامی در خطر قریبالوقوع هستند. جریان کمکها از طریق گذرگاه رفح متوقف شده است.
اگر رفح به سرنوشت شهر غزه و خانیونس دچار شود، تمام بخشهای غزه ویران خواهند شد. هدف قرار دادن چنین منطقه پرجمعیتی که ۱.۳ میلیون نفر را بدون پناهگاه امن باقی میگذارد، غیرانسانی است.
حتی پیش از ۷ اکتبر (۱۵ مهر ۱۴۰۲)، تقریبا ۸۰ درصد از جمعیت غزه به نوعی از کمکهای بشردوستانه متکی بودند. پس از تخریب زیرساختهای کلیدی و آوارگی جمعی، اکنون ۳.۳ میلیون نفر در سراسر غزه و کرانه باختری اکنون به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند.
تخریب گسترده ساختمانهای مسکونی
با توجه به اینکه براساس گزارشها، بیش از ۶۰ درصد از ساختمانهای مسکونی غزه آسیب دیده یا ویران شده است، بسیاری از مردم غزه آوارگی طولانی مدت را تجربه خواهند کرد و این موضوع بر اهمیت حقوق فلسطینیها برای بازگشت به خانههای خود تاکید میکند.
همچنین کودکان سالهای تحصیل را از دست خواهند داد. ۶۲۵ هزار کودک دانشآموز در غزه دسترسی به آموزش را از دست دادهاند و بیشتر مدارس بهعنوان سرپناه استفاده میشوند و تقریبا ۹۰ درصد مدارس آسیب دیده یا ویران شدهاند.
در همین حال و براساس گزارش یونیسف، بیش از هزار کودک در غزه دستکم یکی از ۲ پای خود را از دست دادهاند، که اکنون همه آنها نیاز به حمایت مادامالعمر دارند.
تخریب زیرساختهای بهداشتی
در سراسر غزه، بیمارستانها و درمانگاهها آسیب دیده و ویران شدهاند. تقریبا ۸۰۰ مورد خشونت علیه بخش مراقبتهای بهداشتی یا ممانعت از دسترسی به خدمات بهداشتی در غزه از زمان آغاز جنگ غزه در ماه اکتبر ثبت شده است.
تنها ۱۲ بیمارستان از ۳۶ بیمارستان غزه تا حدی فعال هستند.
یک کارشناس در این مورد میگوید: این امکانات بهداشتی برای تلفات انبوه ساخته نشدهاند و در واقع، هیچ بیمارستانی در جهان برای چنین شدت تلفات گسترده ساخته نشده است و هیچ بیمارستانی نیز نمیتواند در این وضعیت عملکرد خود را حفظ کند.
- بیشتر بخوانید:
- ۹۸ درصد از ساکنان غزه غذای کافی دریافت نمیکنند
- چند پرده از قحطی و کشتار فلسطینیان در میانه بحران انسانی غزه
بخشهای بهداشتی باقیمانده کاملا اشباع شده و کارکنان کافی برای بخشهای مراقبتهای بهداشتی وجود ندارد. این موضوع بر عملیات این بخشها تاثیر گذاشته است. متخصصان مراقبتهای بهداشتی با حداقل استراحت و منابع کمیاب به کار خود ادامه میدهند.
در همین حال، بسته شدن مداوم مرزها از انتقال بیماران به مناطق دیگر برای درمان جلوگیری میکند.
دسترسی نداشتن به آب سالم و قحطی
علاوه بر این، کمبود سوخت برای نمکزدایی آب باعث شده ۹۵ درصد از جمعیت غزه به آب سالم دسترسی نداشته باشند و خطر ابتلا به بیماریهایی مانند وبا را افزایش دهد.
حتی با آتشبس فوری، نزدیک به ۱۲ هزار نفر در غزه در اثر بیماری جان خود را از دست خواهند داد. در صورت تشدید درگیری، نزدیک به ۹۰ هزار نفر ممکن است تنها بر اثر اثرهای ثانویه سلامت جان خود را از دست بدهند.
تقریبا همه جمعیت غزه بهمدت ۶ ماه از دسترسی به غذای ضروری، آب سالم و مراقبتهای بهداشتی محروم بودهاند و این موضوع جمعیت را به آستانه قحطی رسانده است.
تجزیه و تحلیل ناامنی غذایی حاد طبقهبندی مرحله امنیت غذایی یکپارچه (IPC) که در دسامبر ۲۰۲۳ انجام شد، در مورد خطر وقوع قحطی تا پایان ماه می ۲۰۲۴ (خرداد) در صورت عدم توقف فوری درگیریها و دسترسی پایدار برای تامین تجهیزات و خدمات ضروری به مردم هشدار داد.
کل جمعیت نوار غزه با سطوح بالایی از ناامنی غذایی حاد طبقهبندی شده در فازهای ۳، ۴ یا ۵ مواجه هستند. این شامل نیمی از جمعیت (حدود ۱.۱۱ میلیون نفر) میشود که ناامنی غذایی فاجعهبار را تجربه میکنند.
در سطوح فاجعهبار، خانوارها با کمبود شدید غذا مواجه هستند و حتی پس از بهکارگیری کامل استراتژیهای مقابله، قادر به تامین سایر نیازهای اولیه نیستند.
انتهای پیام/