دلایل عملیات طوفان الاقصی؛ مقاومت مسلحانه پایان نخواهد یافت
خبرگزاری میزان - گردانهای القسام در هفتم اکتبر (۱۵ مهر) از سد نظامی پیشرفتهای که رژیم صهیونیستی بیش از ۱۶ سال برای زندانی کردن فلسطینیها در غزه از ان استفاده کرده بود، گذشت.
این گروه مقاومت، خطوط دفاعی رژیم صهیونیستی را در هم کوبید، پایگاههای نظامی را ویران کرد و برای مدتی کنترل چندین شهرک را به دست گرفت. مبارزان فلسطینی حدود هزار و ۲۰۰ شهرکنشین را به هلاکت رساندند و بیش از ۲۰۰ شهرکنشین را بازداشت و به غزه بردند.
در ساعات و روزهای بعد، متحدان غربی رژیم صهیونیستی و سازمانهای رسانهای پیشرو آنها به سرعت این حمله را «بیدلیل» خواندند و هدف آن توجیه حملات این رژیم بود که تاکنون به شهادت بیش از ۱۵ هزار فلسطینی را در سراسر غزه و کرانه باختری اشغالی منجر شده است.
عملیات هفتم اکتبر در واقع بیسابقه بود، اما «بیدلیل» نامیدن آن نشاندهنده تلاشی عمدی برای پنهان کردن این واقعیت است که رژیم صهیونیستی شرایط خشونتآمیز را ایجاد کرده که واکنش مقاومت را اجتنابناپذیر کرد.
امروز، نزدیک به ۲ ماه پس از آغاز حملات به غزه، نیروهای رژیم صهیونیستی نسل دیگری از فلسطینیان را میکشند و معلول میکنند و خود چرخه بعدی خشونتها را تحریک میکنند.
تاریخ درگیریها از هفتم اکتبر آغاز نشد. این اتفاقی بود که در آن روز به دنبال بیش از ۷۵ سال استعمار شهرکنشینان صهیونیست رخ داد و با شرایط غیرقابل تحمل غزه در بحبوحه محاصره ۱۶ ساله رژیم صهیونیستی و حبس بیش از ۲ میلیون نفر در این سرزمین آغاز شد.
بیشتر ساکنان غزه از نوادگان آوارگانی هستند که در سال ۱۹۴۸ در مقابل شبهنظامیان صهیونیست مجبور به ترک خانههای خود در سراسر فلسطین شدند. غزه تا سال ۱۹۶۷ تحت کنترل مصر بود، زمانی که رژیم صهیونیستی به این سرزمین حمله کرد و آن را تصرف کرد.
در مواجهه با مقاومت بیامان فلسطینیها، رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۵ از غزه عقبنشینی کرد و تنها محاصره خفقانی را تحمیل کرد که از آن زمان تاکنون ادامه دارد.
اشغال همچنان ادامه دارد
به نوشته میدلایستآی، حقیقت این است که اشغال غزه از سوی رژیم صهیونیستی هرگز پایان نیافت. امروزه غزه اغلب بهعنوان بزرگترین زندان روباز جهان توصیف میشود. اما حتی این توصیف نیز سطح وحشیگری رژیم صهیونیستی را توصیف نمیکند.
کاری که رژیم اشغالگر در غزه انجام میدهد بسیار بدتر است: این پروژهای است که صرفا به مجازات جمعی کل جمعیتی اختصاص یافته که جرات مقاومت در برابر آن را داشتهاند.
غزه با بیش از ۲.۳ میلیون نفر در منطقهای به مساحت ۳۶۵ کیلومتر مربع و محصور در پشت حصار الکترونیکی با امنیت بالا و دیوار بتنی، یکی از پرجمعیتترین مکانهای روی زمین است.
محاصره از سوی رژیم صهیونیستی تقریباً در تمام جنبههای زندگی فلسطینیان در غزه وجود دارد. رژیم اشغالگر ورود و خروج از نوار غزه را با یک سیستم مجوز قدیمی کنترل میکند که معمولاً بهعنوان اهرم فشار بر کل جمعیت استفاده میشود.
بیشتر فلسطینیهای غزه که از سوی رژیم صهیونیستی و مصر احاطه شدهاند، هرگز اجازه خروج از این منطقه را نداشتهاند. این رژیم حتی حریم هوایی و آبهای سرزمینی غزه را کنترل میکند.
حملات نظامی
رژیم صهیونیستی در سالهای ۲۰۰۸-۰۹، ۲۰۱۲، ۲۰۱۴ و ۲۰۲۱ حملات نظامی طولانی را علیه غزه انجام داد و هزاران نفر را به شهادت رساند و با فلج کردن زیرساختهای این منطقه، شرایط زندگی وخیم را تشدید کرد.
خانهها، مدارس و بیمارستانها ویران شدهاند، در حالی که تلاشها برای بازسازی به دلیل امتناع رژیم صهیونیستی از اجازه ورود مصالح ساختمانی مانند فولاد و سیمان به غزه با مشکل مواجه شده است.
در سال ۲۰۱۴، رژیم صهیونیستی تنها نیروگاه غزه را هدف قرار داد و بحران انرژی را تشدید کرد.
در حالی که قتلعام فیزیکی ناشی از حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی بهطور گسترده مستند شده، اما توجه بسیار کمتری به تلفات انسانی و ویرانی روانی ایجاد شده بر یک نسل کامل شده است.
مقاومت تنها گزینه
توصیف عملیات طوفان الاقصی در هفتم اکتبر با عنوان «بیدلیل» هم تاریخ و هم این واقعیت را نادیده میگیرد که مردمی که در تمام زندگی خود جز خشونت پاکسازی قومی، نسلکشی و حکومت استعماری شهرکنشینان چیزی نمیدانستند، در نهایت به نقطه انفجار خواهند رسید.
عملیات مقاومت فلسطین تنها جوابی کوچک به دهها سال ظلم و ستم رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه بوده است.
آنچه در هفتم اکتبر اتفاق افتاد یک طغیان تصادفی نبود؛ این پاسخ مردمی بود که سالها با وحشیگری مواجه بودند.
سابقه طولانی رژیم صهیونیستی در سرکوب همه اشکال مقاومت فلسطین، اعم از غیر مسلحانه و مسلحانه، گواه این است که مسئله هرگز روش مقاومت نبوده است، بلکه این واقعیت بوده که فلسطینیها جرات کردهاند در برابر ظلم علیه خود مقاومت کنند.
انتهای پیام/