قتل زنان و دختران بومی کانادا ۶ برابر بیشتر از همتایان غیربومی

خبرگزاری میزان - گزارش‎ها نشان می‎دهند بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱، میزان قتل علیه زنان و دختران بومی (ملل اول، متیس و اینوئیت) ۶ برابر بیشتر از نرخ قتل در میان همتایان غیربومی آن‌ها بود. 

قتل زنان و دختران بومی مسیر‌های پیچیده‌ای را در دادگاه‌های جنایی کانادا طی می‌کند، از طرح اتهام یا توصیه پلیس گرفته تا فرآیند‌ها و نتایج دادگاه.

بیشتر زنان و دختران بومی از سوی فردی که می‌شناختند به قتل رسیده‌اند.

در کانادا، زنان و دختران بومی همچنان انواع خشونت را با نرخ‌های بالاتری نسبت به همتایان غیربومی خود تجربه می‌کنند، از جمله در زمینه قتل که شدیدترین شکل خشونت به شمار می‌رود.

مردم بومی و حامیان آن‌ها مدت‌هاست که توجه را به میزان نامتناسب خشونتی که از سوی زنان و دختران ملل اول، متیس و اینوئیت تجربه شده است، جلب کرده و به ریشه‌های آن در استعمار و همسان‎سازی اجباری اشاره کرده‌اند. 

اخیرا، سازمان‌های ملی و بین‌المللی این صدا‌ها را برای محکوم کردن آسیب بین‌نسلی و به حاشیه راندن اجتماعی-اقتصادی ایجاد شده به وسیله این سیاست‌ها تقویت کرده‌اند.

حضور بیش از حد مردم بومی هم به عنوان قربانیان و هم به عنوان افراد متهم به جنایت و همچنین مسائل مربوط به دسترسی به عدالت، در روند دادگاه‌ها در هم تنیده شده است. 

مسیر‌های عبور از دادگاه‌های جنایی کانادا می‌تواند پیچیده باشد، از جایی که تحقیقات پلیس به پایان می‌رسد و با تصمیم و حکم به اوج می‌رسد.

در طول این مسیر، تصمیماتی در مورد اتهامات مشاهده شده در دادگاه، نحوه رسیدگی به آن اتهامات و هرگونه احکام احتمالی صادر می‌شود. 

بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱، ۴۹۰ زن و دختر بومی قربانی قتل شدند؛ این به نرخ ۴.۲۷ زن و دختر بومی کشته شده به ازای هر ۱۰۰ هزار زن و دختر بومی در جمعیت تبدیل شد؛ نرخی که ۶ برابر بیشتر از همتایان غیربومی آن‌ها بود.

در حالی که زنان و دختران بومی بین ۲ تا ۳ درصد از جمعیت کانادا را در این بازه زمانی تشکیل می‌دادند، آن‌ها ۵ تا ۷ درصد قربانیان قتل بودند.

حضور بیش از حد مردم بومی، و به ویژه زنان و دختران بومی، به عنوان قربانیان قتل و سایر جنایات خشونت‌آمیز در کانادا به خوبی مستند شده است.

پلیس در ۲۴ درصد از قربانیان، گروه بومی را که قربانیان متعلق به آن‌ها هستند نمی‌شناخت یا آن اطلاعات را به اداره آمار کانادا گزارش نکرده است.

علاوه بر این، اتهام قتل درجه یک زمانی که قربانی و متهم هر دو بومی باشند کمترین میزان را دارد؛ روش‌هایی که در آن تصمیم‌گیری درباره هزینه‌ها در حوزه‌های قضایی کانادا صورت می‌گیرد نیز متفاوت است. 

بیشتر این تغییرات در سطح محلی، استانی یا منطقه‌ای است و به این بستگی دارد که کدام نهاد -پلیس یا دادستانی- تصمیم می‌گیرد که چه اتهامی در پرونده‌های قتل پیگیری شود.

همچنین به نظر می‌رسد شدت اتهامات مطرح شده یا توصیه شده از سوی پلیس در قتل زنان و دختران بومی با هویت بومی قربانی و فرد متهم، مرتبط باشد.

با وجود تلاش‌های مداوم برای شناسایی و رسیدگی به علل ریشه‌ای خشونت علیه مردم بومی، زنان و دختران بومی در کانادا همچنان بیش از حد به عنوان قربانیان قتل معرفی می‌شوند.

نتیجه نهایی یک پرونده قضایی به عوامل متعددی بستگی دارد که با تحقیقات پلیس در مورد قتل آغاز می‌شود. اینکه آیا یک قتل حل می‌شود و چگونه توسط پلیس پاک می‌شود، تعیین می‌کند که آیا این قتل به مرحله دادگاه می‌رود یا خیر.

تفاوت در انواع اتهامات مربوط به قتل زنان و دختران بومی در مقابل همتایان غیربومی آن‌ها پس از ارسال پرونده به دادگاه ادامه می‌یابد.

انتهای پیام/