وضعیت پناهجویان در آمریکا؛ حضور در مرگبارترین مسیر زمینی جهان
خبرگزاری میزان - بسیاری از پناهجویانی که به آمریکا میرسند با واقعیت ظالمانه فقر و رنج روبرو هستند و این در حالی است که «توهم رویای آمریکایی» ادامه دارد.
الجزیره به تازگی روایتی از یک پناهجوی السالوادوری بیان میکند که به مدت ۲۰ سال بدن مدرک در آمریکا زندگی کرده و اکنون باید به کشور خود بازگردد.
این پناهجو میگوید که بسیاری از مردم کشورش و پناهجویان بیشمار دیگر از مشکلات فراوان در آمریکا رنج میبرند و «رویای آمریکایی» بهرغم این واقعیت وجود دارد که شرایط برای پناهجویان در آمریکا اغلب وحشتناک است.
شرایط دشوار برای پناهجویان در آمریکا
برای شروع، یک چشمانداز از فقر، بیخانمانی، زندانی شدن جمعی، تیراندازی و مراقبتهای بهداشتی ناکافی، مشکلات تحصیلی و مسکن به طور جنایتکارانهای بخشی از زندگی این افراد را تشکیل میدهد.
برای پناهجویان غیرقانونی شرایط میتواند حتی ترسناکتر باشد؛ تبعیضهای فراگیر، بیگانههراسی و تلاشهای دولت آمریکا برای جدا کردن کودکان از والدین پناهجو و بسیاری موارد دیگر زندگی را برای افرادی که نقش بزرگی در حفظ اقتصاد آمریکا دارند به جهنم تبدیل میکند.
در ماه می گذشته، ۸ نفر در شهر «براونزویل» تگزاس در مرز آمریکا و مکزیک در اثر برخورد یک خودرو به عابران پیاده عمدتا ونزوئلایی در نزدیکی اردوگاهی که به بیخانمانها و پناهندگان خدمات میدهد، کشته شدند.
کمی قبل از این حادثه، گروه بزرگی از پناهجویان ونزوئلایی و کلمبیایی که در ماه فوریه از مسیر مرگبار «دارین گپ» عبور کرده و به آمریکا رسیده بودند در شهر «ال پاسو»، یکی دیگر از شهرهای مرزی تگزاس از سوی پرسنل مهاجرت آمریکا بازداشت شدند.
آنها در نهایت به آریزونا منتقل شده و به مکزیک بازگردانده شدند و برخی از آنها که در شهرهای مرزی آمریکا باقی ماندهاند مجبور به سکونت در پیادهروها و مناطق متروکه هستند.
مطمئناً، خیالپردازیها در مورد «رویای آمریکایی» میتوانند برای انحراف افکار از رنجهای روزانه مناسب باشند، اما در واقعیت مشکلات برای این پناهجویان بسیار زیاد است.
تبلیغات و وارونه جلوه دادن واقعیت
با این وجود تبلیغات گستردهای که وجود دارد شرایط را به گونهای دیگر نشان میدهد و «رویای آمریکایی» همچنین با عصر رسانههای اجتماعی که تبلیغات کاذبی میکنند، تشدید میشود.
در سال ۲۰۰۸، جورج دبلیو بوش، رئیسجمهور وقت آمریکا، گفت: سرمایهداری بازار آزاد بسیار فراتر از تئوری اقتصادی است؛ این موتور محرک اجتماعی، شاهراه رسیدن به رویای آمریکایی است.
اما حقیقت ماجرا این است که سرمایهداری بازار آزاد تحت هدایت و تحمیل آمریکا مشکلات بسیاری را برای پناهجویان به همراه دارد.
شرایط مرگبار برای پناهجویان
به تازگی سازمان بینالمللی مهاجرت (IOM) ۶۸۶ مورد مرگ و ناپدید شدن مهاجران را در مرز آمریکا و مکزیک در سال ۲۰۲۲ ثبت کرده است که آن را به مرگبارترین مسیر زمینی برای مهاجران در سراسر جهان تبدیل کرده است.
این رقم حدود نیمی از هزار و ۴۵۷ مرگ و میر و ناپدید شدن ثبت شده مهاجران در سراسر قاره آمریکا در سال ۲۰۲۲ را نشان میدهد که مرگبارترین سال ثبت شده از زمان آغاز پروژه مهاجران گمشده (MMP) در سال ۲۰۱۴ است.
گزارش رسانهها از سراسر قاره آمریکا به رکورد تعداد مهاجران از پاناما و هندوراس اشاره میکنند، در حالی که تعداد زیادی از آنها در مرز پرو و شیلی، شمال نیکاراگوئه، جنوب گواتمالا، جنوب مکزیک و البته شمال مکزیک گرفتار شدهاند.
همانطور که در ماه می گذشته اتفاق افتاد، پناهجویانی که میخواهند خود را بین لایههای دیوار مرزی دوگانه سندیگو قرار دهند، فورا مورد رسیدگی قرار نمیگیرند و گشت مرزی آنها را به مدت یک روز یا بیشتر در فضای باز و بین دیوارها با کمی غذا، آب یا امکانات رها میکند.
در همین حال دولت محلی ایالت تگزاس تاکنون ۳۶ هزار مهاجر را با اتوبوس به ایالتهای دیگر منتقل و آنها را در شرایط بلاتکلیفی رها کرده است.
گزارش پزشکی قانونی ایلینوی درباره یک دختر ونزوئلایی که در یکی از همین اتوبوسها جان خود را از دست داد، با گزارش ایالت تگزاس در مورد سلامتی او هنگام سوار شدن خانوادهاش به اتوبوس مغایرت دارد.
یک دادگاه استیناف فدرال به تگزاس اجازه میدهد تا دیواری از شناورها را در امتداد رودخانه «ریو گراند» ایجاد کند در حالی که شکایت وزارت دادگستری برای از بین بردن آن در حال بررسی است.
بین اکتبر ۲۰۲۲ و آگوست ۲۰۲۳، بقایای ۶۴۰ مهاجر در مرزهای آمریکا پیدا شده است؛ علاوه بر این دستگیریهای گشت مرزی در سال ۲۰۲۳ همچنان ادامه دارد.
برای دومین بار در سال جاری، گشت مرزی صدها مهاجر و پناهجو را مجبور میکند بیش از ۲۴ ساعت در فضای باز، بین لایههای دیوار مرزی دوگانه منطقه منتظر بمانند تا بین سندیگو و تیجوانا پردازش شوند؛ رسانه عمومی کالیفرنیا گزارش داد، در اردوگاه موقتی که بین دیوارها ایجاد شده است، مهاجران با محافظت اندکی در برابر عوامل بیرونی میخوابند و حتی حمام و امکانات بهداشتی برای آنها وجود ندارد.
مهاجران خواه ناخواسته یا ناتوان از انتظار برای قرار ملاقات و ثبت درخواست پناهجویی، اغلب در شبکههای قاچاق انسان گرفتار میشوند.
انتهای پیام/