تهدید آینده بشریت؛ میراث بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی

خبرگزاری میزان – چین، فرانسه، روسیه، انگلیس و آمریکا، ۵ کشور دارای سلاح هسته‌ای هستند که «ان‌پی‌تی»(پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای) نیز رسما آن‌ها را به عنوان کشور‌های دارنده سلاح هسته‌ای معرفی می‌کند.

باید توجه داشت که برخی از کشور‌هایی که عضو «ان‌پی‌تی» نیستند نیز از دارندگان سلاح هسته‌ای محسوب می‌شوند.

اگرچه «ان‌پی‌تی»، زرادخانه‌های هسته‌ای این کشور‌ها را به رسمیت می‌شناسد، اما طبق ماده ششم همین معاهده قرار نیست این کشور‌ها برای همیشه سلاح هسته‌ای بسازند و نگهداری کنند.

آمریکا و تناقض‌های هسته‌ای فراوان

آمریکا پر تناقض‌ترین و ناقض‌ترین کشور در زمینه هسته‌ای است.

این کشور که در جولای ۱۹۴۵ نخستین انفجار آزمایشی هسته‌ای خود را انجام داد، در آگوست همان سال شهر‌های «هیروشیما» و «ناکازاکی» ژاپن را هدف بمباران اتمی خود قرار داد تا عنوان نخستین و تنها کشور استفاده کننده از بمب اتم را به خود اختصاص دهد.

این کشور همچنین به عنوان دارنده بیشترین آزمایش‌های هسته‌ای نیز شناخته می‌شود.

اگرچه تلاش‌های آمریکا برای حفظ انحصار این سلاح جدید بی اثر ماند، اما سبب شد تا به‌ عنوان بزرگ‌ترین دروغگوی هسته‌ای نیز نام بگیرد؛ این کشور در پایان جنگ جهانی دوم با ادعای دروغ تلاش برای تسلیم کردن ژاپن، این کشور را بمباران کرد.

۶ تا ۹ آگوست ۲۰۲۳ هفتاد و هشتمین سالگرد بمباران اتمی «هیروشیما» و «ناکازاکی» است؛ آمریکا در سال‌های اخیر تلاش زیادی کرده تا استدلال‌های قابل قبولی را برای توجیه استفاده از بمب اتم علیه ژاپن در پایان جنگ جهانی دوم ارائه کند، اما همه این استدلال‌ها فقط به تعمیق شکاف‌های دیوار تناقض گویی‌های واشنگتن منجر می‌شوند.

آمریکا به عنوان نخستین و تنها کشور استفاده کننده از بمب اتم در حالی در مواجهه با آگاهی روزافزون افکار عمومی بین المللی مبنی بر نادرست بودن استفاده از بمب اتم علیه ژاپن تلاش می‌کند از استدلال عزم جدی برای تسلیم کردن ژاپن استفاده کند که شواهد تاریخی به وضوح نادرست بودن این ادعا را نشان می‌دهند.

تصمیم آمریکا برای استفاده از بمب اتم علیه ژاپن هر دلیلی داشت به جز تسلیم کردن ژاپن، زیرا این کشور پیش از بمباران اتمی از سوی آمریکا، تسلیم شده بود و اساسا جنگ جهانی دوم پیش از این جنایت پایان یافته بود.

ضمن اینکه برای به تسلیم واداشتن ژاپن شکست خورده راه‌های دیگری نیز جز رقم زدن این فاجعه انسانی وجود داشت؛ بررسی‌ها نشان می‌دهد که حتی استفاده از راه‌های مذکور در کاخ سفید مورد بحث واقع شده بودند.

در عین حال، استناد آمریکا به این استدلال با بهانه حرکت در مسیر کاهش تلفات ناشی از جنگ با تلفات بسیار بالا و قابل پیش بینی ناشی از بمب اتمی اصولا همخوانی ندارد.

از سوی دیگر، شواهد تاریخی نشان می‌دهد که آمریکا قصد دور زدن نیاز به مذاکره با اتحاد جماهیر شوروی را داشت؛ این بدان معناست که آمریکا از بمباران اتمی «هیروشیما» و «ناکازاکی» ژاپن شکست خورده به دنبال قدرت نمایی بود.

ضمن این که به دنبال فرصتی برای آزمایش واقعی تکنولوژی بود که به تازگی آن را آزمایش کرده بود؛ در واقع برخی از انگیزه‌های استفاده آمریکا از این سلاح‌ها صرفا نتیجه هزینه‌های هنگفت توسعه آن‌ها بوده است.

از سوی دیگر نمی‌توان تلاش آمریکا برای ارعاب اتحاد جماهیر شوروی از طریق بمباران ژاپن را از نظر دور داشت.

آمریکا، دروغگوی هسته‌ای بزرگ

برای درک بهتر واقعیت دروغگویی آمریکا باید توجه داشت که آمریکا تنها کشوری است که از سلاح هسته‌ای و شیمیایی برای اهداف خصمانه به راحتی علیه غیرنظامیان استفاده کرده و می‌کند.

این کشور در ادامه از دکترین «نخستین استفاده هسته‌ای» بهره گرفته و از معاهدات کنترل هسته‌ای خارج شده و از فناوری‌های جدید برای برهم زدن تعادل هسته‌ای حمایت کرده است.

در هر حال باید توجه داشت که بمباران اتمی «هیروشیما» و «ناکازاکی» ژاپن یک گام کاملا اشتباه و غیراخلاقی بود؛ در حقیقت استفاده از سلاح هسته‌ای علیه ژاپن در سال ۱۹۴۵ از هر زاویه دیدی جنایت جنگی محسوب می‌شد.

آنچه مشخص است، این که بر خلاف تصور دستیابی به «صلح هسته‌ای» و حل و فصل منازعات، پیامد‌های استفاده از بمب اتمی جهان را به یک وضعیت طولانی مدت از عدم اطمینان متزلزل سوق داده است که تقریبا هشت دهه گذشته همواره ادامه داشته است.

رفع این عدم تعادل و برقراری صلح پایدار در جهانی بدون سلاح هسته‎ای، تنها با ریشه کن کردن روایت‌های فریبکارانه و اعتراف به اشتباه محقق خواهد شد.

گسترش سلاح‌های هسته‌ای، زندگی در این جهان زیر سایه نگرانی‌ از وجود بیش از ۱۳ هزار سلاح اتمی را دشوارتر کرده است.

میراث بمباران اتمی «هیروشیما» و «ناکازاکی» به خطر انداختن آینده بشریت بوده است؛ جهان امروز یک معاهده ممنوعیت آزمایش هسته‌ای دارد، اما هیچ معاهده‌ای برای غیرقانونی کردن استفاده از سلاح‌های هسته‌ای وجود ندارد.

این بدان معناست که طرف‌های پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، در حالی از آزمایش هسته‌ای در قلمرو خود منع شده‌اند که برای پیروی از نمونه آمریکا در «هیروشیما» برای استفاده از یک سلاح هسته‌ای آزمایش‌نشده علیه یک دشمن با هیچ محدودیت قانونی مواجه نیستند.

انتهای پیام/