پشت پرده‌ همراهی انگلیس با آمریکا در بمباران عراق/نقش تونی بلر چیست؟

خبرگزاری میزان - بر اساس فایل‌هایی که از سوی یک وب‌سایت تحقیقی منتشر شده، «تونی بلر»، نخست‌وزیر پیشین انگلیس در سال ۱۹۹۸ با حمله به عراق موافقت کرد تا «بیل کلینتون»، رئیس جمهور پیشین آمریکا را خشنود کند.

به گزارش «thepressunited»، بر اساس اسنادی که به تازگی از سوی نهاد «انگلیس از حالت طبقه‌بندی خارج شده» منتشر شد، «تونی بلر»، نخست وزیر پیشین انگلیس، با وجود هشدار‌های مکرر مبنی بر غیرقانونی بودن چنین اقدامی، دستور بمباران عراق را در سال ۱۹۹۸ صادر کرد.

«بلر» زمانی که انگلیس در سال ۲۰۰۳ به عراق حمله کرد، از همان الگو پیروی می‌کرد؛ با اصرار بر قانونی بودن اقدام نظامی غیرقانونی.

توجیه برای حمله به عراق

پس از آنکه «بیل کلینتون»، رئیس جمهور وقت آمریکا، رژیم بعث را به نقض تعهدات سازمان ملل و توسعه سلاح‌های کشتار جمعی متهم کرد، آمریکا و انگلیس یک کمپین بمباران چهار روزه را علیه عراق در دسامبر ۱۹۹۸ آغاز کردند. حدود هزار و ۴۰۰ سرباز عراقی در حملات به حدود ۱۰۰ تأسیسات نظامی کشته شدند.

بر اساس اسناد آرشیو ملی که از سوی موسسه «انگلیس از طبقه بندی خارج شده» به آنها استناد شده است، مشاورانش بار‌ها به «بلر» گفته بودند که استفاده از خشونت علیه عراق بدون قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل غیرقانونی است. این تحقیق بر سازمان‌های نظامی و اطلاعاتی انگلیس متمرکز است.

هشدار دادستان وقت انگلیس به بلر

«جان موریس»، دادستان کل انگلیس در آن زمان، در نوامبر ۱۹۹۷ به «بلر» گفت که دریافت بیانیه از شورای امنیت «یک پیش شرط اساسی» برای اقدام نظامی است، در حالی که «جان هولمز»، وزیر کابینه «بلر» به نخست وزیر پیشین انگلیس گفت که مقامات حقوقی انگلیس و وزیر خارجه «مشکل جدی در استفاده از خشونت خواهند داشت مگر اینکه شورای امنیت اعلام کند که عراق قطعنامه‌های قبلی را نقض می‌کند.»

زمانی که مقام‎های حقوقی از دادن مجوز به ارتش انگلیس برای طراحی نقشه‌های حمله خودداری کردند، بنا بر گزارش‎ها، «بلر» به «هولمز»، نامه نوشت و اظهار کرد که استدلال آن‌ها را «غیر متقاعد کننده» می‌داند.

«تونی بلر» در طول سال ۱۹۹۸ به طور مداوم اخطار‌هایی دریافت می‌کرد، «جان هولمز» در آن زمان هشدار داده بود «اگر ما به اقدام نظامی بدون قطعنامه جدید متوسل شویم، پیامد‌های منفی برای حمایت بین‌المللی جدی خواهد بود.»

زمانی که «بلر» در ماه نوامبر آن سال اقدام نظامی را به پارلمان انگلیس اعلام کرد، گفت: «من شک ندارم که ما از اختیارات قانونی مناسب برخورداریم، همانطور که در اسناد قطعنامه پی در پی شورای امنیت آمده است».

مقام‎های انگلیسی مدعی شدند که تصمیمی در سال ۱۹۹۰ که به اعضای سازمان ملل اجازه داده بود ارتش عراق را از کویت خارج کنند، به آن‌ها اجازه مداخله مجدد در عراق را داده است، استدلالی که تنها آمریکا، ژاپن و پرتغال از آن حمایت کردند.

حفظ روابط نزدیک با آمریکا

بر اساس این اسناد، «تونی بلر» بمباران عراق را برای حفظ روابط نزدیک خود با «کلینتون» ضروری می‌دانست؛ در ملاقات با مشاوران در ماه نوامبر همان سال، او ظاهرا گفته بود که عدم مداخله باعث «آسیب شدید» به روابط انگلیس با آمریکا خواهد شد. 

در همان روز، حتی در حالی که دستیاران خودش مداخله را غیرقانونی می‌دانستند، «بلر» به «کلینتون»، گفت که آمریکا «می‌تواند روی حمایت ما حساب کند».

تکرار داستان در سال ۲۰۰۳

پنج سال بعد، «تونی بلر» در شرایط مشابهی قرار گرفت، زمانی که به دروغ ادعا کرد که عراق سلاح‌های کشتار جمعی را در اختیار دارد و به قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت برای توجیه حمله به عراق استناد کرد.

باز هم دادستان کل به «تونی بلر» هشدار داده بود که اقدام نظامی ناقض قوانین بین‌المللی است، و او دوباره بدون توجه به این موضوع به اقدامات خود ادامه داد.

بیش از یک دهه بعد، یک تحقیق عمومی نشان داد که پرونده قانونی برای تهاجم «دور از رضایت‌بخشی» است، در حالی که «کوفی عنان»، دبیرکل وقت سازمان ملل، از همان ابتدا اظهار کرد که این حمله «غیرقانونی» است.

انتهای پیام/