نقض قوانین حقوق بشری پشت دیوار‌های بازداشتگاه مهاجرتی فرانسه
مرز‌های فرانسه برای مهاجران مرگبار و جنون آمیز است.
خبرگزاری میزان -
خبرگزاری میزان – جنایت پشت دیوار بازداشتگاه مرزی «مانتون»، پشت توصیف این شهر به عنوان مروارید ساحلی فرانسه پنهان می‌شود.
به گزارش «euobserver»، فقط ۹ کیلومتر دورتر از شهر ساحلی «ونتیمیلیا» ایتالیا، تابلویی وجود دارد که آغاز محدوده نخستین شهر فرانسوی را این گونه اعلام می‌کند: «مانتون»، مروارید فرانسه، از استقبال شما خوشحال است.
طنز ماجرا اینجاست که این مروارید فرانسه، یکی از بدترین برخورد‌ها با مهاجران تازه وارد به فرانسه را دارد.
این شهر دارای یک دفتر پلیس مرزی نیز است که براساس گزارش‌ها روزانه دستکم ۱۰۰ مهاجر به آن منتقل می‌شوند.
مهاجران مذکور عمدتا تا ساعت‌ها در شرایط غیرانسانی نگهداری و در نهایت طبق رویه‌های مغایر با قوانین اروپایی و بین المللی اخراج می‌شوند.
این بازداشتگاه در حالی فعالیت می‌کند که در هیچ چارچوب قانونی اقدام و عمل نمی‌کند.
غیرانسانی و مرگبار بودن مرز «مانتون» برای افراد عادی قابل مشاهده نیست، اما به گفته یک مهاجر بازداشت شده در «مانتون»، افراد شاغل در بازداشتگاه این شهر انسان نیستند.
براساس اعلام سازمان‌های محلی حقوق بشری، از سال ۲۰۱۵ تاکنون ۵۰ نفر در گذرگاه مرزی «مانتون» بر اثر برق گرفتگی به دلیل تلاش برای سوار شدن به قطار جان خود را از دست داده که آخرین مورد آن چند هفته پیش رخ داد.
براساس گزارش‌ها، دستکم ده‌ها مهاجر هنگام استفاده از روش‌های عبور خطرناک به سرنوشت مشابهی دچار شده اند.
پیاده روی در امتداد جاده نیز مخاطرات خود را دارد؛ در پنج سال گذشته دستکم ۱۰ مورد مرگ مهاجران در جاده‌ها رخ داد.
هماهنگ کننده پروژه «CAFI-Coordination for Border Actions»، می‌گوید: در میان تمام گذرگاه‌های مرزی فرانسه، مانتون مرگبارترین و همچنین دراماتیک‌ترین مکان است؛ تعداد بالای مرگ و میر هنگام صحبت در مورد مرز مانتون مهم است.
برای درک بهتر وضعیت فاجعه بار مهاجرتی در مرز «مانتون»، باید گفت که «مانتون» یک مرز داخلی اروپایی است و طبق توافقنامه شنگن ۱۹۸۵، فقدان کنترل مرزی بین کشور‌های عضو هنجار فرض می‌شود؛ فقط در شرایط استثنایی می‌توان کنترل‌ها را ایجاد کرد و این کنترل برای مدت کوتاهی می‌تواند تمدید شود.
کنترل در مرز «مانتون» از سال ۲۰۱۵ بدون وقفه برقرار است و به طور مداوم تحت توجیه تهدید تروریستی تجدید می‌شود؛ اگرچه دیوان کیفری اروپا علیه تمدید‌هایی که مکررا از توجیه وجود تهدید استفاده می‌کتد، حکم داد، فرانسه همچنان به ادامه این ناهنجاری حقوقی بدون مجازات ادامه می‌دهد، اما ناهنجاری‌های قانونی به همین جا ختم نمی‌شود.
از آنجایی که قرار نیست مرز‌های داخلی مگر در موارد استثنایی کنترل داشته باشند، هیچ چارچوب قانونی جامعی برای تنظیم آن‌ها وجود ندارد؛ مقام‌های فرانسه با سوءاستفاده از این موضوع برای انجام اقداماتی مانند بازداشت و نگهداری غیرقانونی مهاجران بر این موضوع تکیه می‌کنند که مقابله با مهاجران دشوار است و قانونی در این رابطه وجود ندارد.
اگرچه دستور تعطیلی این بازداشتگاه در سال ۲۰۲۱ توسط شورای دولتی فرانسه تایید شد، اما قاضی همچنان با وجود درخواست سازمان‌های مختلف محلی از تعطیلی تاسیسات مذکور خودداری می‌کند.
براساس شواهد موجود، در این بازداشتگاه به افراد بازداشت شده دسترسی کمی به آب و غذا داده می‌شود، سیستم سرمایش و گرمایش در تاسیسات کار نمی‌کند، بهداشت رعایت نمی‌شود و مردان، زنان و خانواده‌ها در شرایط پر ازدحام حبس می‌شوند و ناچار به امضای اسنادی می‌شوند که نمی‌دانند چیست.
پس از بازدید‌های کمیته اروپایی برای جلوگیری از شکنجه و رفتار یا مجازات غیرانسانی یا تحقیرآمیز و کنترل کننده عمومی اماکن محرومیت از آزادی در سال ۲۰۱۸، توافق شد که این بازداشتگاه به کرامت انسانی تجاوز می‌کند.
یک کارشناس مهاجرتی، می‌گوید: به طور گسترده درک و شناخته شده است که اقدامات مقام‌های فرانسوی در مرز غیرانسانی است؛ فرآیند پذیرش در فرانسه آنقدر ضعیف طراحی شده و فاقد تمایل برای حمایت واقعی از مهاجران به‌عنوان انسان است که آن‌ها را دچار مشکلات روانی می‌کند.
برخی می‌گویند که مشکلاتی که مهاجران در تلاش برای عبور از مرز مانتون تجربه می‌کنند، به جنون منجر می‌شود.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *