سختی راه پیاده‌روری اربعین روح انسان را جلا می‌دهد/طریق الحسین (ع) جاده عاشقی است

امیر قشقایی روابط عمومی کانون انجمن‌های صنفی آموزشگاه‌های فنی و حرفه‌ای در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی با اشاره به سختی‌های مسیر "پیاده روی اربعین" گفت: مسیر طولانی پیاده روی اربعین از لحاظ جسمانی بدون شک سختی‌های زیادی دارد، اما در این راه روح انسان بر اثر همین سختی‌ها جلا پیدا می‌کند. یاد مصائب حضرت زینب (س) در صحرای کربلا باعث می‌شود تا به یاد بیاوریم که آنچه بر ما می‌گذرد هیچ نیست.

وی ادامه داد: روح هر بنده‌ای که در مسیر پیاده روی اربعین پا می‌گذارد لحظه به لحظه صیقل یافته و به خدا نزدیک می‌شود. همه در این مسیر یکدل می‌شوند. دیگر نژاد و رنگ و اقلیم بی معنی است. فضای معنوی همراه با نوحه سرایی و مداحی شور زائران را دو چندان می‌کند.

این فعال دانشجویی افزود: از همان ابتدای مسیر "طریق الحسین (ع)" موکب‌های بزرگی برای پذیرایی و استراحت زائران حسینی فراهم شده بود که پیاده‌ها می‌توانستند در آنجا اقامت کرده و تمامی مایحتاج خود را فراهم آورند. پدید آوردن این موکب‌ها گاهاً از سوی ایرانی‌ها و بیشتر از سوی عراقی‌ها برای استقبال از مسافران صورت می‌گرفت.

وی اضافه کرد: "طریق الحسین" شروع نشده مسیر عاشقی آغاز می‌شود و این شروع جایی نیست جز نجف اشرف و ملاقات با امیر المومنین. برای شروع چنین سفری چه چیز بهتر از آنکه به پابوس "حضرت علی (ع)" برویم. حال و هوای شهر نجف به هیچ وجه قابل وصف نیست، چون پذیرایی و استقبال عراقی‌ها بی نظیر است و حتی گاهی بر پای زوار حرم بوسه می‌زنند.

قشقایی در همین راستا تصریح کرد: شهر نجف این روز‌ها پر از میهمان و میزبان است. هیچکس از تو نمی‌پرسد که هستی و از کدام شهری، فقط و فقط احترام بی نهایتی است که مردم عراق برای ایرانیان و شیعیان قائل هستند. درب خانه اهالی نجف شب‌ها روی زوار باز است و علاوه بر جای خواب، پذیرایی و شستشوی لباس ره توشه فردا را نیز به زائران می‌دهند. در شهر کوفه که در بین مسیر ما است شخصی به نام "ابومسلم" که پیر آن شهر است تعریف می‌کرد که خانه اش را تماماً برای پذیرایی از زائران ایرانی وقف کرده است. علاوه بر خانه اش ماشین‌هایی آماده خریداری کرده و زوار را سر مسیر می‌رساند.

روابط عمومی کانون انجمن‌های صنفی افزود: پس از این ما پا در جاده "طریق الحسین" می‌گذاریم که با ستون‌هایی که به عمود معروف هستند تا حرم "حضرت ابوالفضل (ع)" نشانه گذاری شده اند. هرلحظه از این راه لحظاتی را برای انسان به همراه دارد که در هیچ راه دیگری قابل لمس نیست و شور رسیدن به بین الحرمین طولانی بودن مسیر را کاملاً از بین می‌برد. علاوه بر این حضور موکب‌هایی که برای زائران تهیه شده حال هوای خوبی برای پیاده روان ایجاد می‌کنند. هستند کسانی که جد اندر جد به عشق "امام حسین (ع)" در این راه به پذیرایی از زائران می‌پردازند و حالا که مسیر باز شده با کامیون‌های بزرگ تعداد زیادی تشک و پتو، وسایل گرمازا، خوراک و پوشاک برای زائران مهیا می‌کنند.

با دیدن حرم قشقایی از پذیرایی ویژه عربی در مسیر "پیاده روی اربعین" گفت و تصریح کرد: در این مسیر تعداد زیادی از مردم عراق برای زائران خدمات ویژه‌ای انجام می‌دهند. به عنوان مثال به مسافران خسته از راه شربت و شیرینی و خرما می‌دهند و پا‌های آنان را ماساژ می‌دهند. یکی از پذیرایی‌های خاص آنا سرو قهوه عربی و تلخ است تا مسافرانی که شب راه می‌روند خواب آلوده نشوند.

وی لحظه حضور در کربلا را وصف ناشدنی خواند و ادامه داد: لحظه رسیدن به کربلا بی مثال است. همه طولانی بودن مسیر فراموش می‌شود و فضایی ایجاد می‌شود که نمی‌شود با کلام آن را توصیف کرد. پس از رد کردن آخرین عمود و رویت ضریح مبارک "حضرت ابوالفضل (ع)" و "امام حسین (ع)"حس غریبی به من دست داد. حسی که مطمئنم در زندگی هر فرد فقط یکبار ایجاد می‌شود و امیدوارم برای تمام ایرانیان و شیعیان اتفاق بیافتد. بعد از دیدن حرم ایشان ناخودگاه اشک می‌ریختم و نمی‌توانستم این شوق درونی را به هیچ وجه کنترل کنم و می‌پرسیدم که خدایا من کجا هستم؟