دو نقش جدید عربستان در منطقه
از زمان روی کار آمدن دونالد #ترامپ، ادبیات مقامات سعودی علیه #ایران به نحو محسوس و روبه تزایدی تندتر شده است. در این بین مقامات سعودی و به خصوص محمدبن سلمان ولیعهد و وزیردفاع و عادلالجبیر وزیر خارجه سعی کردهاند تا از سیطره مطلق صهیونیستها بر دونالد ترامپ و اعضای دولت او استفاده کرده و آمریکا را به در پیش گرفتن سیاستهای تندتر علیه ایران متقاعد نمایند.
خبرگزاری میزان -
یک هفته پیش از سفر رئیسجمهور آمریکا به ریاض، محمدبن سلمان در مصاحبه با شبکه امبیسی اظهار امیدواری کرد که مقامات واشنگتن #متوقف_کردن_ایران را در کانون سیاستهای خود در منطقه قرار دهند. پاسخهای اولیه مقامات آمریکایی به وضوح از پذیرش درخواست سعودیها حکایت میکنند. جیمز متیس وزیر دفاع آمریکا که دو هفته پیش از ترامپ به ریاض آمده بود پس از نشست با مسئولان ارشد سعودی گفت: آمریکا به هر نقطهای از منطقه که چشم میدوزد ایران را در مرکزیت و مسئول مشکلات آن میشناسد.
به گزارش گروه سیاسی ، از زمان روی کار آمدن دونالد #ترامپ، ادبیات مقامات سعودی علیه #ایران به نحو محسوس و روبه تزایدی تندتر شده است. در این بین مقامات سعودی و به خصوص محمدبن سلمان ولیعهد و وزیردفاع و عادلالجبیر وزیر خارجه سعی کردهاند تا از سیطره مطلق صهیونیستها بر دونالد ترامپ و اعضای دولت او استفاده کرده و آمریکا را به در پیش گرفتن سیاستهای تندتر علیه ایران متقاعد نمایند.
یک هفته پیش از سفر رئیسجمهور آمریکا به ریاض، محمدبن سلمان در مصاحبه با شبکه امبیسی اظهار امیدواری کرد که مقامات واشنگتن #متوقف_کردن_ایران را در کانون سیاستهای خود در منطقه قرار دهند. پاسخهای اولیه مقامات آمریکایی به وضوح از پذیرش درخواست سعودیها حکایت میکنند. جیمز متیس وزیر دفاع آمریکا که دو هفته پیش از ترامپ به ریاض آمده بود پس از نشست با مسئولان ارشد سعودی گفت: آمریکا به هر نقطهای از منطقه که چشم میدوزد ایران را در مرکزیت و مسئول مشکلات آن میشناسد.
عادلالجبیر ضمن استقبال از موضع متیس گفت: عربستان در صف مقدم کشورهایی ایستاده که با #نفوذ_ایران در منطقه مقابله میکند. با این وصف این سوال مطرح میشود که آیا باید شاهد شکلگیری تنشهای جدیدی علیه ایران با محوریت آمریکا و رژیم سعودی باشیم. رژیم سعودی در این میان دو نقش را برعهده دارد؛ تحریک مقامات آمریکایی و پرداخت هزینههای هنگفتی که در مبارزه با نفوذ ایران لازم است.
یادداشت: اسداله زارعی
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *