دومین یادواره شهدای دانشگاه و مدافعان حرم در دانشگاه مدرس برگزار می‌شود

بـِسـم ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ و الصِّـدیقیــن مثنوی «طلیعۀِ ظُهور» تقدیم به‌ساحت مقدس شهدای سرو قامت مدافع حرم اهل‌بیت علیهم‌السلام در سوریه و عراق آورده خبر سَحَر دوباره - از پیکرِ ماهِ پاره‌پاره از بر سَرِ نِی شُدن ستاره - از رأسِ بریده و اِشاره از او که به نیزه‌ها اذان گفت - از فصلِ بهارِ بی خزان گفت از آینه‌دارِ عشق و مستی - از صبحِ ازل، دَمِ اَلستی آن فاطمه را مسیحِ مصلوب - افسانۀِ عشقِ عالم‌آشوب از او که خدایِ عاشق او بود - افسانۀِ صبحِ صادق او بود از او که تمامیِ شَرَف بود - در مقتل ِعشق جان به کَف بود از کرب و بلایِ گشته تکرار - از بَر سَرِ نیزه دیدنِ یار آورده خبر سحر ز باران - از فصلِ عروجِ سرخِ یاران از زُلفِ حلب به رنگِ لاله - از گریه و اشک و آه و ناله از صبحِ دمشق و غرقه خونی - از جسمِ شهید و لاله گونی از گریۀِ فوعه در سحرگاه - از زاریِ اشک و مویۀِ آه از داغ نَبَل ، دلِ حلب را - تسخیر سَحَر به دستِ شب را از غرقه‌به‌خونیِ کَفَریا - از کودکِ گشته غرقِ دریا از بُغضِ دمشق و اشکِ درعا - از حِسکه و رِقّه و سُوِیداء از غرقه‌به‌خونیِ بهاران - از کرب و بلایِ روزگاران از ما که مدافعانِ نوریم – مردانِ طلیعۀِ ظهوریم ما فاطمه را اسیرِ عشقیم - مردانِ مدافعِ دمشقیم با ما سخن از وَلا بگویید -از کُشتۀِ کربلا بگویید از او که به نی سرش اذان گفت - مردانه گُذشتن از جهان گفت ما زنده و جاودان عشقیم - گردیده شهید در دمشقیم ما شُهره به نام فاطِمیّوون - نوحیم و گذشته از یمِ خون با ما ز اَدایِ دِین گویید - از یاریِ با حسین گویید شوریده به عشقِ کربلا را - دنیا نتوان فریبِ ما را با ما سخن از سَحَر بگویید - از عاشقی و خَطر بگویید از کَردنِ تَرکِ سَر بگویید - از فاطمه و نظر بگویید ما را به‌جُز عاشقی هوا نیست - دنیا نه سزایِ همچو مایی است اندَر سر ما به‌جُز بَلا نیست - تقدیرِ کبوتران رهایی است نوشیده سبویِ کربلایی - مستیم و ز بادۀِ ولایی بر ما همه این بلا که برپاست - ما را گُنه عاشقیِ زهراست از صبحِ اَزَل که در وجودیم - ما عاشقِ یاسِ رو کبودیم ما لب به الست او گشودیم - بر آتشِ عشق او چو دودیم از بادۀِ نابِ عشق مَستیم - ما شیعه و فاطمه پرستیم سرمستِ شرابِ وصلِ یاریم - از بادۀ فاطمی خُماریم بگذشته زِ نیلِ خون و آتش - از نسلِ سیاوشیم و آرش آنان که به انتظار اویید - با ما سخن از عروج گویید ما موج همیشه در خروشیم - ما خرقۀِ عافیت نپوشیم از نسلِ پِیَمبرانِ نوریم - سرگشتۀِ وادیِ ظُهوریم بگذشته ز نیل پُربلاییم - ما سالک راه کربلاییم سیرابِ ز کوثرِ حقایق - روییده زِ خاکِ ما شقایق در گِردِ حَرَم مُدافعانیم - بگذشته زِ جان و خان و مانیم سرمستِ زِ عطرِ نابِ یاسیم - از رنج و بلا کجا هراسیم نوشیده شرابِ ارغوانیم - پَر کِشته به اوجِ لامَکانیم از قومِ سحر، قبیلۀِ نور - جویایِ قَبَس به وادیِ طور مردانِ دلیرِ لاله فامیم - لب تشنۀِ آبِ انتقامیم سیلی زده را به رویِ زهرا - بر دارِ بَلا کِشیمَش از پا ما در پیِ انتقامِ یاسیم - بر گِردِ حریمِ حق به پاسیم بر فاطمه سَرسپارِ عشقیم - ما کُشتۀِ مَقتلِ دمشقیم عباس عَلَم گرفته دوشیم - شوریده چو بحرِ پرخروشیم ما وارثِ اشک و چشمِ خیسیم - افسانۀِ عشق می‌نویسیم در طالعِ ما به‌جز بلا نیست - افسانۀِ ما شکوهِ مَردیست ما قومِ همیشه سربداریم - آزاده‌ترین به روزگاریم در مذهبِ ما بَلا ، سعادت - تنها رَهِ کربلا، شهادت گم‌گشتۀ در وجودِ یاریم - ما ذرّه ز خود خبر نداریم در راهِ ولا چو پا گذاریم - تا صبحِ ظهور رهسپاریم ما کشتۀِ اشک و آه و دردیم - تصویرِ شکوهِ نام مَردیم از بادۀِ نابِ فاطمی مست - ما را به سر آرزوی وصل است ما کُشتۀِ عشقِ زینبَ هستیم - عباس علم گرفته دستیم زینب مَهِ آسمانِ عشق است - او صاحبِ کعبۀِ دمشق است آن دیده به دیده کربلا را - آغوشِ بلا گشوده ما را مردانِ مدافعِ حرم، ما - پا پَس نکشیده یک قَدَم، ما تا صبحِ ظُهور ما به پاسیم - سربازِ خیامِ آلِ یاسیم ... به امید ظهور حضرت یار .... سحرگاه 23 آذرماه 1394 منصور نظری