مهمترین وقایع در روز دهم ماه شوال/هجرت اجباری «امام رضا(ع)» به ایران

رضا وحیدی در گفت‌وگو با پیرامون اعمال ماه شوال گفت: شوال دهمین ماه از ماه‌های قمری محسوب می‌شود که پس از پشت سر گذاشتن ماه رمضان ماهی سراسر نعمت برای بندگان است.

وی به اعمال ماه شوال اشاره و بیان کرد: در ماه شوال بهترین اعمال قرائت دعاى چهل و سوّم صحیفه کامله است، همچنین خواندن هفت مرتبه سوره حمد براى دفع درد چشم از جمله اعمال مستحب و ارزنده محسوب می‌شود همچنین در این ماه، نمازی دو رکعتی سفارش شده که در شب‌های ماه شوال خوانده می‌شود و دارای دو رکعت است که در هر رکعت پس از سوره حمد سوره انعام را باید خواند، و از خداوند متعال در خواست کرد او را از هر ترسی و دردى ایمن گرداند، تا در آن ماه حادثه اى را نبیند که ناپسند او باشد.

وحیدی با اشاره به ارزش نماز دیگری در ماه شوال اشاره و تاکید کرد: در روز اول ماه شوال دو رکعت نماز بجا آورید که در رکعت اول پس از سوره حمد سى مرتبه سوره توحید، و در رکعت دوم بعد از سوره حمد سى مرتبه سوره قدر بخوانید و پس ازبجا آوردن این نماز صدقه بدهید، در روایت‌های مستند آمده این نماز سبب می‌شود افراد سلامتى خود را در این ماه از سوی خداوند متعال تضمین کنند.

وی در همین راستا ابراز کرد: شیخ طوسی در مورد این نماز دورکعتی بیان می‌کند: «هرگاه ماه نو وارد می‌شد، «امام جواد (ع)» در اوّلین روز آن، دو رکعت نماز می‌خواندند، بدین ترتیب که در رکعت اوّل، بعد از قرائت سوره حمد، به تعداد روز‌های ماه ۳۰ بار «قل هو الله أحد» را خوانده و در رکعت دوم، بعد از قرائت سوره حمد، به تعداد روز‌های ماه سوره «لیلة القدر» را می‌خواندند، و از آنچه در دسترسش بود، صدقه می‌دادند و بعد از پایان نماز این دعا را می‌خواندند: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللهِ رِزْقُها وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها کُلٌّ فِی کِتابٍ مُبِینٍ، وَ إِنْ یَمْسَسْکَ اللهُ بِضُرٍّ فَلا کاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِنْ یَمْسَسْکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ. بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، سَیَجْعَلُ اللهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْراً، ما شاءَ اللهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ، ‏حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ، وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللهِ إِنَّ اللهَ بَصِیرٌ بِالْعِباد، ِلا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ، رَبِّ إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌرَبِّ لا تَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثِینَ».

وی پیرمون رویداد‌های مهم ماه شوال اظهار کرد: ماه شوال مصادف است با شروع غیبت کبرى «امام زمان (عج)»، در غیبت کبری توده مردم از اقامتگاه «ولی عصر (عج)» بى خبرند و جز دوستان مورد اعتماد ایشان کسی از اقامتگاه این امام بزرگوار با اطلاع نمی‌باشد بر طبق روایت‌های مستند همواره ۳۰تن از شیعیان و نزدیکان در حضور «امام زمان (عج)» هستند، این غیبت به آن سبب رخ داد که مردم زمین هنوز آمادگی پذیرش ولایت را نداشتند لذا «امام زمان (عج)» از نظر‌ها پنهان گردیدند، این پنهانى که از آن به عنوان غیبت، یاد مى شود تا وقتى که مردم آماده پذیرش ولایت شوند و شرایط ظهور مهیا گردید ادامه خواهد داشت.

وحیدی تاکید کرد: ضروریست که منتظران به وظایف خود عمل کنند و شرایط را برای ظهور «امام زمان (عج)» فراهم کنند یکی از این وظایف معرفت نسبت به حضرت «ولی عصر (عج)» است «پیامبر اکرم (ص)» فرمودند: «افضل اعمال امتی انتظار الفرج با فضیلت‌ترین اعمال امت من، انتظار فرج است».

وی ادامه داد: یکی دیگر از وظایف مهم منتظران توجه به پارسائی و آراستگی به اخلاق خوب و پسندیده است، «امام صادق (ع)» پیرامون وظایف منتظران فرمودند: «هر کس شادمان می‌گردد از اینکه از یاران «امام زمان (عج)»باشد، باید منتظر باشد و به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار نماید و او منتظر واقعی است.»

این کارشناس علوم قرآنی مهمترین واقعه روز دهم ماه شوال را مورد بررسی قرار دادو بیان کرد: روز دهم ماه شوال مصادف ورود «امام على بن موسى الرضا (ع)» به مرو است از جمله رویداد‌های مهمی که در تاریخ ایران از جایگاه والایی برخوردار است، سفر «امام رضا (ع)» به ایران و استقرار ایشان در مرکز خلافت، مرو در خراسان به عنوان ولایتعهدی است اگرچه این هجرت با اصرار‌ها و تهدید ار سوی مامون بر این امام بزرگوار تحمیل شد؛ اما در عمل دارای آثار و پیامد‌های درخشانی برای جامعه ایران زمین است.

وحیدی در همین راستا تاکید و خاطرنشان کرد: بیان حدیث «سلسلة الذهب» که به معنای زنجیرهٔ طلا است از پیامد‌های سفر «امام رضا (ع)» به خراسان محسوب می‌شود در این حدیث بیان شده «کَلِمَةُ لا إلهَ إلّا اللّهُ حِصنی فَمَن دَخَلَ حِصنی اَمِنَ مِن عَذابی بِشُروطِها وَ أنَا مِن شُروطِها، کلام لا إلهَ إلّا اللّهُ؛ هیچ معبودی بجز خدا نیست دژ و حصار من خدا است پس هر کس به دژ و حصار من داخل شود از عذاب من امنیت خواهد یافت، و این شروطی دارد و من «علی بن موسی الرّضا (ع)» یکی از آن شرط‌ها هستم».