زندگی عادی و پساکرونایی چه زمانی فرا می‌رسد؟

– در حالی که آمار‌ها نشان دهنده مرگ بیش از ۲ میلیون و ۵۶۱ هزار نفر و ابتلای بیش از ۱۱۵ میلیون و ۳۴۶ هزار نفر در نتیجه شیوع بیماری «کرونا» در سراسر جهان است و مردم از ادامه بحران شیوع کرونا خسته، ساختار‌های بهداشتی فرسوده و درمان‌های بیماری همچنان در مرحله آزمایش هستند، گمانه زنی‌ها در مورد پایان این بیماری در آخر سال ۲۰۲۱ افزایش یافته است.

 

به گزارش «نیویورک تایمز، بیزنس تودی و بیزنس اینسایدر»، انجام واکسیناسیون کرونایی در برخی از کشور‌ها و افزایش دانسته‌ها در مورد بیماری «کرونا»، سبب شده تا گمانه زنی‌هایی در مورد پایان شیوع بیماری در سال ۲۰۲۱ تقویت شود.

 

این امر با واکنش و اظهارنظر کارشناسان و متخصصان بهداشتی مواجه شده است.

 

براساس نظرات کارشناسی تعیین زمان پایان سال ۲۰۲۱ به عنوان زمان خاتمه بحران کرونا، زودرس و غیرواقعی است.

 

از این منظر اگرچه واکسیناسیون کرونایی و درمان‌های نوپا سبب تغییراتی آشکار در نرخ ابتلا و مرگ و میر کرونایی شده اند، اما مشکلات متعددی در مسیر پیش بینی‌های خوش بینانه وجود دارند.

 

از جمله موضوع‌هایی که در هرگونه اظهارنظر در این باره باید مدنظر قرار داد، عبارتند از:

 

- عدم اکتفا به روند‌های ثبت شده از کاهش نرخ ابتلا و مرگ و میر در کشور‌های ثروتمند و پیشرفته: این کشور‌ها که تعداد معدودی دارند، به دلیل برخورداری از امکان روش‌های نوپای درمان و واکسیناسیون کرونایی شاهد تغییر روند ابتلا و مرگ و میر هستند.

 

در حالی که شمار زیادی از کشور‌های جهان هنوز دسترسی به این درمان‌ها و واکسن‌ها را نداشته و با توجه به همه گیر بودن بیماری، نمی‌توان انتظار قطع زنجیره ابتلا را به صورت قطعی داشت.

 

- عدم اثبات صد درصدی تاثیرگذاری واکسن ها: واکسیناسیون کرونایی در حالی پیش می‌رود که هنوز میزان تاثیرگذاری و مصونیت بخشی آن‌ها مورد بررسی قرار دارد و بررسی‌های متعددی در مورد عوارض و اثربخشی آن‌ها همزمان با اجرای واکسیناسیون در دست انجام است.

 

- امنیت کاذب: انجام واکسیناسیون کرونایی می‌تواند به امنیت کاذبی منجر شود که افراد را از رعایت اقدام‌های احتیاطی باز می‌دارد و این امر چرخه ابتلا را همچنان زنده و پابرجا حفظ می‌کند.

 

- جهش ویروس کرونا: توانایی جهش یافتن ویروس کرونا این امکان را به بیماری می‌دهد تا در برابر واکسیناسیون مقاومت کرده و سیستم ایمنی بدن را از پا در بیاورد.

 

اما باید توجه داشته که واکسیناسیون کرونایی و درمان‌های نوپا نقش مهمی در پیشگیری از بروز دوره‌های اوج مرگبار شیوع بیماری در آینده خواهند داشت؛ به این معنا که بدترین دوره‌ های شیوع پس از آغاز واکسیناسیون سراسری در هر کشوری، مسئله‌ای مربوط به گذشته خواهند بود.

 

از نظر دانشمندان، مهم‌ترین عامل تشدید کننده موج شیوع بیماری، عدم رعایت اقدام‌های حفاظتی و احتیاطی است؛ از این رو باید از عادی سازی و عادی انگاری بیماری خودداری کرده و به پوشیدن ماسک و رعایت فاصله اجتماعی ادامه دهیم.

به نظر می‌رسد آن چه که باید بیش از موضوع پایان کرونا در آخر سال ۲۰۲۱ مورد توجه قرار گیرد، امکان بروز موج چهارم شیوع کرونا در فصل بهار باشد.

 

با وجود این، دانشمندان و متخصصان بهداشت بر این باور هستند که دوران پساکرونا وجود نخواهد داشت و ویروس «کووید-۱۹» همچنان در گردش خواهد بود.

 

از این منظر واکسیناسیون سالانه همه افراد برای جلوگیری از بروز شیوع جهانی غیرممکن است.

 

ضمن اینکه با انواع جهش یافته ویروس نیز مواجه هستیم و تا به امروز تنها بیماری عفونی همه گیری که کاملا ریشه کن شده است، بیماری آبله است که منشا حیوانی ندارد.

 

پس کرونا همچنان در زندگی ما وجود دارد و عادی شدن زندگی به معنای زندگی پیش از کرونا، نمی‌تواند درست باشد.

 

دانشمندان توصیه می‌کنند که این حقیقت ناخوشایند باید پذیرفته شود که ویروس کرونا احتمالا بخشی از زندگی ما برای همیشه خواهد بود؛ هرچند که مرحله همه گیری در نهایت پایان می‌یابد.

 

خوش بینانه‌ترین پیش بینی می‌تواند این باشد که کرونا به جای تهدید طولانی مدت و کشنده، به بیماری خفیف و شبیه آنفولانزا تبدیل شود.

 

مطالعه‌ها و بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد که کرونا برای بومی شدن در هر منطقه به ۵ تا ۱۰ سال زمان نیاز دارد؛ این یعنی، ۵ تا ۱۰ سال زمان می‌برد تا مرگبار بودن کرونا از بین رفته و در نهایت به سرماخوردگی مبدل شود؛ اتفاقی که برای بیماری آنفلوآنزا نیز افتاد.

 

پس همچنان باید ماسک پوشید، دست‌ها را مرتب شست، سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کرد و فاصله اجتماعی را رعایت کرد.