نگاهی به زندگی «نیما یوشیج» پدر شعر نوی فارسی

 ، سیزدهم دی ماه هر سال مصادف با سالروز درگذشت پدر شعر سپید فارسی و یکی از شاعران به نام عرصه ادبیات ایران نیما یوشیج است.

علی اسفندیاری مشهور به نیما یوشیج شاعر معاصر ایرانی و ملقب به پدر شعر نو فارسی است. وی بنیانگذار شعر نو فارسی است. علی اسفندیاری، مردی که بعد‌ها به «نیما یوشیج» معروف شد، در ۲۱ آبان‌ماه سال ۱۲۷۶ مصادف با ۱۱ نوامبر ۱۸۹۷ در یکی از مناطق کوه البرز در منطقه‌ای به‌نام یوش، از توابع نور مازندران، دیده به جهان گشود.

 

او نخستین شعرش «قصه رنگ پریده» را در ۲۳ سالگی می‌نویسد. نیما در سال ۱۲۹۸ به استخدام وزارت مالیه درمی‌آید و دو سال بعد، با گرایش به مبارزه مسلحانه علیه حکومت قاجار، اقدام به تهیه اسلحه می‌کند. نیما در دی ماه ۱۳۰۱ افسانه را می‌سراید و بخش‌هایی از آن را در مجله قرن بیستم به سردبیری میرزاده عشقی به چاپ می‌رساند.

 

وی در ۱۳۰۵ با عالیه جهانگیری ازدواج می‌کند. در سال ۱۳۱۷ به عضویت در هیات تحریریه مجله موسیقی درمی‌آید و در کنار «صادق هدایت»، «عبدالحسین نوشین» و «محمدضیاء هشترودی»، به کار مطبوعاتی می‌پردازد و دو شعر «غراب» و «ققنوس» و مقاله بلند «ارزش احساسات در زندگی هنرپیشگان» را به چاپ می‌رساند. در سال ۱۳۲۱ فرزندش شراگیم به‌دنیا می‌آید.

این شاعر بزرگ، درحالی‌که به علت سرمای شدید یوش، به ذات‌الریه مبتلا شده بود، برای معالجه به تهران آمد؛ معالجات تاثیری نداشت و در تاریخ ۱۳ دی‌ماه ۱۳۳۸، نیما یوشیج، آغازکننده راهی نو در شعر فارسی، برای همیشه خاموش شد. او را در تهران دفن کردند؛ تا اینکه در سال ۱۳۷۲ طبق وصیتش، پیکرش را به یوش برده و در حیاط خانه محل تولدش به خاک سپردند.

 

• تعریف و تبصره و یادداشت‌های دیگر
• حرف‌های همسایه
• حکایات و خانواده سرباز
• شعر من
• مانلی و خانه سریویلی
• فریادهای دیگر و عنکبوت رنگ
• قلم‌انداز
• کندوهای شکسته (شامل پنج قصه کوتاه)
• نامه‌های عاشقانه