"چرا" به بازار لوازم التحریر می آید

حسینی در ابتدای این نشست با اشاره به فعالیت‌های مجمع در طول سه سال به ارائه گزارشی در این زمینه پرداخت و گفت: امسال چهارمین سال است که در این زمینه وارد فعالیت شده‌ایم. ما در سال 91 با دو برند این کار را شروع کردیم، در سال دوم این حرکت با حضور 15 مجموعه افزایش یافت. در سال گذشته این تعداد به 30 مجموعه رسید که بخشی از آنها در شهرستان‌ها و بخشی در مجموعه‌های فرهنگی و تعدادی نیز از بازاری‌ها بودند. در ابتدای سال گذشته یک حرکت جمعی آغاز شد و قرار بر این شد که به منظور انسجام‌بخشی به کارها و جلوگیری کردن از کار مقطعی، مجمعی تشکیل شود. این امر تحقق یافت و در واقع مجمع در این مدت به جریان‌سازی فعالیت‌ها و پیگیری مطالبات از نهادهای حاکمیتی در مجلس پرداخت.

وی ادامه داد: در سال گذشته اقدام به طراحی شخصیت‌های جدیدی مانند کلاه قرمزی، سنجد، پهلوانان، مختار و ... کردیم و برای این امر وارد مذاکره با معاونت سیما شدیم. با این حرکت تجاری‌سازی شخصیت‌های صدا و سیما برای اولین‌بار در حوزه نوشت‌افزار وارد شد. هر ساله به صورت تخمینی 150 میلیون جلد دفتر در کشور مصرف می‌شود که اگر بتوانیم میزانی از این تعداد را به کالاهایی با المان و نمادهای اسلامی ایرانی اختصاص دهیم، می‌توانیم در جریان فرهنگی کشور تأثیرگذار باشیم. در سال 92 از این تعداد ذکر شده، پنج میلیون یعنی حدود پنج درصد بازار به دفاتر اسلامی ایرانی اختصاص یافت، در سال 93 این میزان به 15 میلیون یعنی 10 درصد بازار افزایش یافت که عمده کار نیز به صورت موفق توزیع شد.

حسینی در ادامه به نحوه توزیع دفاتر اشاره کرد و افزود: بخشی از این دفاتر به صورت سنتی در بازار عرضه شد و تعدادی نیز به کمک نمایشگاه‌هایی که در سطح کشور برگزار شده بود و پوشش رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی توانست به دست مصرف‌کننده برسد. ما در سال گذشته نمایشگاه‌های متعددی را در سطح کشور در استان‌های همدان، خوزستان، اراک و اصفهان برگزار کردیم. همچنین در 10 نقطه از شهر تهران نیز نمایشگاه‌هایی مانند نمایشگاه «باز باران» افتتاح شد. در کنار این موارد، ما اقدام به برگزاری 1000 نمایشگاه‌ محدود و غرفه‌‌ای در هیئات، نماز جمعه‌ها و... نیز کردیم. در این مدت، 100 نمایندگی در تهران و شهرستان‌ها ایجاد شد و محصولات در 10 ایستگاه مترو به مدت 10 روز برقرار بود.

مدیر مجمع نوشت‌افزار اسلامی ایرانی در ادامه به مطالبه از نهادهای حاکمیتی اشاره کرد و گفت: اصلی ترین کاری که در این زمینه انجام شد ارائه طرح شکایتی به کمیسیون اصل 90 توسطجمعی از فعالان دغدغه مند فرهنگی بود که در آن فهرستی از نهادهایی که کم کار بودند و یا به این قضیه ورود نداشتند تهیه شد.

از سال گذشته تاکنون در سطح معاونان وزیر در مراکز و وزارتخانه‌هایی مانند گمرک، ارشاد، نیروی انتظامی، وزارت صنعت و غیره حداقل بیش از 5 جلسه در مجلس برگزار شد که خروجی‌های خوبی داشت. نخست این بود که کارهای کوتاه مدت و ضربتی در دست انجام قرار گرفت. مثلاً توزیع برخی از کارها کنترل شد و آموزش و پرورش و صدا و سیما نیز حضور جدی تری پیدا کردند که در نهایت در این زمینه جریان سازی خوبی شکل گرفت. دومین نتیجه رسیدن به این موضوع بود که کمکاری برخی از نهادها نتیجه خلأهای قانونی است. هرچند مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی 13 سال پیش در این زمینه مواردی را مطرح کرده است اما مسئولیت برخی از نهادها در این عرصه کاملاً مشخص نیست.

این قضیه در مجلس پیگیری شد ولی هنوز به ثمر نرسیده است که شاید بخشی از آن به سیاست دولت بازگردد. ما حتی در این حوزه نوشت افزار صنفی برای تولیدکننده نداریم. در مجموع خروجی این جلسات این بود که مشخص شد کمبودها چیست و چه نهادهایی کار خود را انجام نمی‌دهند چه بخشی از این امر قابل حل است و کدام بخش نیازمند رفع خلأ قانونی دارد. به نتیجه رسیدن در این زمینه زمانبر است و فکر می‌کنم حداقل دو تا سه سال طول بکشد.

مدیر مجمع نوشت افزار اسلامی-ایرانی به پژوهش در این زمینه اشاره کرد و یادآور شد: ما سعی کردیم در این مدت پژوهش‌های کاربردی با انجام ده‌ها نظرسنجی ارائه دهیم که در نهایت ارتقای تولیدات را داشته باشیم.در حقیقت مجموعه نوشت افزاری که الآن دارد فعالیت می کند یکی از اولین مجموعه‌های مردمی است که کار کارشناسی می‌کند و توانسته است مطالبات خود را به مجلس ببرد و از این جهت یک نوع مدل برای دیگر مجموعه‌های مردمی محسوب می‌شود. حوزه نوشت افزار حدود 20 میلیون مخاطب دارد که زیر مجموعه‌ای از حوزه صنایع فرهنگی محسوب می‌شود. صنایع فرهنگی در دنیا تعریف شده و به آن نگاه جدی می‌شود حتی در برخی از کشورها نگاهی استراتژیک به آن دارند که البته درآمدزایی خوبی هم برای آن کشورها دارد مثلاً انیمیشن مانگو درآمدزایی‌اش از فروش نفت ایران بیشتر بوده است و یا به عنوان نمونه بیش از 10 میلیون دلار در سال 2010 از کشور کره سریال وارد کشور کرده‌ایم.الآن درامدزایی بسیاری از کشورها از این طریق تأمین می‌شود.

وی ادامه داد: این درحالی است که ما برای واردات و یا تولید این محصولات در کشور تعریف و ساختار مشخصی نداریم. متولی حوزه‌هایی مانند اسباب بازی و نوشت افزار مشخص نیست. تمام هدف مجمع این بوده که در این عرصه فعالیت کند و به فضاسازی بپردازد. در واقع می‌توان به نوشت افزار به چشم یکی از محصولات پیش قراول صنایع فرهنگی نگاه کرد که می‌تواند در حوزه فرهنگ عمومی نیز تأثیرگذار باشد مثلا در کشور‌آمریکا زمانی که بحث استفاده از انرژی هسته‌ای و تأسیس نیروگاه‌ها مطرح شد بسیاری به دلیل تخریب محیط زیست مخالف این قضیه بودند اما دولت با تولید انیمیشن‌ها و اسباب‌بازی‌هایی با همکاری شرکت دیزنی توانست این موضوع را در کشور جا بیاندازد. ما هم می‌توانیم از طریق همین محصولات بسیاری از مشکلات اجتماعی که هم اکنون با آن روبرو هستیم مانند سبک زندگی و غیره را رفع کنیم.

حسینی در ادامه با بیان اینکه برخی می‌گویند که ما تولیدکننده‌ها از حمایت دولتی برخوردار هستیم، افزود: در میان اعضای مجمع کسی را سراغ نداریم که پول بلاعوض گرفته باشد موفقیت این کار در مردمی بودنش است این مدل خوبی برای حرکت‌های فرهنگی دیگر است متأسفانه عمده کارهای فرهنگی در کشور مانور است.اما این حرکت نمادین نبوده است. ما در طول سالهای گذشته با تحریم و موانع اقتصادی متعددی مواجه شدیم هر ساله طبق آمار ارائه شده 4 هزار میلیارد سهم فروش دفتر در کشور است می‌توانیم از این ظرفیت استفاده کرده و به سمت تولید کارهای ملی پیش برویم تا درآمدزایی هم داشته باشیم. بعضی از روشنفکرها این عقیده را دارند که کار انقلابی در حوزه نوشت افزار جواب نمی‌دهد اما میزان استقبال مردم در نمایشگاه‌ها خلاف این را ثابت کرده است.

بخش دیگر سخنان حسینی به برنامه‌های مجمع برای آینده اختصاص داشت که وی در این زمینه گفت: برنامه ما این است که در 10 سال آینده بازار سالم وعاری از محصولات پرخطر برای فرهنگ کشور داشته باشیم. در این زمینه قصد داریم که هم تأمین کننده نیاز داخل کشور باشیم و هم به صادرات نیز فکر کنیم. در سال گذشته نیز تعدادی از محصولات خود را به کشورهای عراق و سوریه صادر کردیم. مهمترین مشکل ما تولید کارکترهای ملی و بومی است که رفته رفته به سمت فقر کاراکتر پیش می‌رویم. تولید شخصیت‌ها براساس نمادهای بومی و ملی جریان مستمری نیست و من تولیدکننده مطمئن نیستم که در سال آینده بتوانم شخصیت جدیدی را ارائه دهم. به همین منظور با صدا و سیما، حوزه هنری و شهرداری وارد مذاکره شدیم که برای این امر شخصیت‌های جدیدی داشته باشیم. طراحی شخصیت‌‌های جدید هزینه بر است و از پس بخش خصوصی برنمی‌آید.

وی ادامه داد: هدف دیگر ما این است که خود بازار نوشت افزار وارد این عرصه شود و ما به صورت موازی فعالیتی در این زمینه نداشته باشیم. در سال جاری در 30 استان نمایشگاه نوشت افزار برگزار خواهیم کرد و در کنار آن فراخوانی برای شناسایی تولیدکنندگان در سطح کشور اعلام خواهیم کرد. در کنار این موارد راه اندازی فروشگاه اینترنتی برای توزیع محصولات و غنی تر کردن مطالب سایت ایران نوشت از دیگر اقدامات خواهد بود.

رضا حدیدی مدیر شرکت آزاده دیگر سخنران این نشست بود. وی با انتقاد از رویه برخی از مسئولان به موضوع نوشت افزار اسلامی-ایرانی گفت: فعالیت من در این سه سال این حس را به من منتقل می‌کند که برخی از افراد نگاه تبلیغاتی به این قضیه دارند. اگر م‌خواهیم این فضا را تغییر دهیم یک دست صدا ندارد باید استفاده و خرید از این محصولات باید عنوان فرهنگ جا بیفتد.

وی ادامه داد: ما در این قضیه مشکلاتی داریم که هر کدام از ما به عنوان یک بخش خصوصی آن را داریم به دوش می‌کشیم. فرهنگ سازی استفاده از این محصولات باید رسانه‌ای شود. اگر من تولیدکننده بدانم که پس از سه سال زحمت می‌توانم نتیجه خوبی بگیرم الآن انرژی بیشتری صرف این امر خواهم کرد. بهتر است مسئولان به فکر ارائه تسهیلاتی برای تولیدکنندگان باشند. مثلاً وام و یا تسهیلاتی برای واردات مواد اولیه در این زمینه درنظر بگیرند.