وقتی شور و شعور حسینی را در جاده عشق با پای پیاده تجربه می‌کنی/لحظه دیدار بارگاه «امیرالمومنین (ع)» از هیچ ذهنی پاک نمی‌شود
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، با نزدیک شدن به اربعین حسینی دوست داران و عاشقان «امام حسین (ع)» از جای جای ایران اسلامی و جهان بار سفر بسته و راهی پیاده روی به سوی معبود خود می‌شوند، این گرهمایی عظیم جهان اسلام طی سالهای گذشته با شکوه و عظمت خاصی برگزار شده و هر ساله به تعداد زائران پیاده روی اربعین اضافه می‌شود.
«طاها فرد» یکی از هنرمندان عرصه تئاتر که در نمایش «آخرین نبرد» طراحی صحنه را بر عهده داشته است امسال برای دومین بار برای حضور در پیاده روی اربعین عزم سفر کرده و ره توشه حضور در راه عاشقان را برداشته است. به همین مناسبت خبرنگار گروه فرهنگی با فرد به گفت‌وگو نشسته و حال و هوای این راهپیمایی عظیم جهان اسلام را از زبان وی جویا شده است.
بیشتر بخوانید:
روایت نویسنده کتاب «به یادت چله نشینم» از پیاده روی اربعین را اینجا بخوانید.
میزان: تاکنون چند بار راهی پیاده روی اربعین شده‌اید؟
فرد: تاکنون دو بار موفق به حضور در پیاده روی اربعین شده ام و امیدوارم این اتفاق برای سومین بار نیز شامل حالم شود.
میزان: چه عاملی باعث شد که عزم حضور در این راهپیمایی را داشته باشید؟
فرد: اولین بار شاید کنجکاوی حضور میلیونی بسیاری از شیعیان مرا به سوی این راه بزرگ کشاند. دوست داشتم از نزدیک این اتفاق را تجربه کنم اما بعد از حضور در پیاده‌روی اربعین فهمیدم که این رویداد بسیار بزرگتر از تصورات من بوده است. مردم از هر جای جهان در این پیاده روی حضور دارند و همین شور و شوق و عشق فراوان باعث شده تا یکپارچگی عظیمی میان راهیان کربلا ایجاد شود.
میزان: یکی از مهمترین سوالات افرادی که می خواهند برای اولین بار راهی پیاده روی اربعین شوند ملزومات سفر است، چه چیزهایی را باید برای این سفر آمده کنیم؟
فرد: سال اول تجربه چندانی نداشتم و شاید وسایل زیادی را به همراه بردم اما حالا می‌دانم تنها باید وسایل ضروری را با خود برد زیرا در حین سفر همه چیز به کرم «امام حسین (ع)» برای شما مهیا می‌شود.
میزان: برای حضور در مسیر پیاده روی اربعین اگر در تهران ساکن باشیم، چقدر راه در پیش داریم؟
فرد: مسیر تهران تا مرز مهران نزدیک به دوازده ساعت است و آنجا کمی برای صدور و بازرسی گذرنامه وقت می‌گذرد. از آن به بعد وارد کشور عراق می‌شویم و انگار همه چیز تازه آغاز می‌شود.
میزان: کمی از تجربه شروع مسیر پیاده روی اربعین از شهر نجف بگویید
فرد: مسیر اصلی این پیاده روی از شهر نجف آغاز می‌شود و تا قبل از آن معمولاً باید از اتوبوس یا وسایل نقلیه دیگر استفاده کرد. اتفاق بسیار بزرگی است که شما برای شروع یک سفر به زیارت «امام علی (ع)» بروید و با توسل به ایشان راه خود را آغاز کنید. «حضرت علی (ع)» برای ما شیعیان به عنوان اولین امام معصوم جایگاه ویژه ای دارند و من در نخستین دیدار خود با گنبد مطهر ایشان شور عجیبی در دل احساس می‌کردم.
این تجربیات با کلام به دست نمی‌آید و فقط باید در آن اماکن بود تا از صمیم قلب این توسل، شور و شعور حسینی را تجربه کرد. لحظه دیدار بارگاه «امام علی (ع)» اتفاقی است که هیچگاه از ذهن هیچ زائری پاک نخواهد شد.
میزان: کل مسافت مسیر پیاده روی اربعین از شروع تا پایان چقدر است؟
فرد: مردم عراق مسیر پیاده روی اربعین را «طریق الحسین» نامیده اند. این مسیر از نجف تا حرم «حضرت ابوالفضل (ع)» توسط میله‌هایی که به «عمود» معروف هستند نشانه گذاری شده و حدوداً ۱۴۰۰ عمود با فاصله ۵۰ متر به طول می‌انجامد.
میزان: مهمترین ویژگی پیاده روی اربعین از نگاه شما چیست؟
فرد: وقتی پا در جاده عشق می‌گذارید از پیر و جوان، کودک و بزرگسال، زن و مرد، همه و همه در خدمت سالار شهیدان هستند. اتحاد عجیبی در این روز‌ها بین مردم ایران و عراق بوجود می‌آید و سنی و شیعه به خدمت برای زائران مشغول هستند.
میزان: کمی درباره موکب‌های پذیرایی از زائران بگویید، این موکب ها چه نیازهایی را تامین می کنند؟
فرد: در بین راه شما از هر چه که فکرش را بکنید در اختیار زائران قرار خواهد گرفت. در آنجا چادر‌هایی است که به آن‌ها موکب می‌گویند و ایرانی و عراقی و مصری در این موکب‌ها به پخت غذا، پخش آب و لباس مشغول‌اند. برخی موکب‌های بزرگی دارند که در آن همه نوع مواد غذایی و پوشاک و وسایل خواب موجود است.
آنجا هرکه هر چه دارد در اختیار خلق گذاشته و بی منت خدمت می‌کند. پیرمردی را دیدم که تنها با یک طشت آب در کنار جاده ایستاده و پای زائران را می‌شست. زنی با یک سینی چای به استقبال مردم می‌رفت و هرکس به نوعی در این سفره آسمانی سهیم می‌شد.
میزان: آیا پیاده روی اربعین تنها مختص به ایرانیان و شیعیان است؟
فرد: در این پیاده روی تنها ایرانیان و عراقی‌ها نیستند. بلکه مردمی از مصر، لیبی، فیلیپین، چین، اندونزی و اروپا همسفر ما شده بودند و همه پرچم کشورشان را نیز برای ارادت آن کشور به سالار شهیدان با خود همراه می‌آورند.
بسته به برنامه ریزی زائر، زمان این مسیر از ۲ روز تا ۴ روز به طول می‌انجامد، اما اگر بی وقفه به راه ادامه دهید حداقل ۲ روز در راه خواهید بود. راهی که با توجه به طولانی بودنش هیچگاه خستگی را به همراه نمی‌آورد. شاید در لحظاتی جسم شما خسته شود، اما این روحتان است که بی تاب دیدار یار به راه ادامه می‌دهد.
میزان: آیا خاطره خاصی از پیاده روی اربعین در ذهنتان مانده است؟
فرد: بعد از ورود به کوفه خستگی راه ما را بر آن داشت که قبل از زیارت و ادامه راه کمی استراحت کنیم. در آن زمان پیرزنی به من نزدیک شد و با کاغذی که روی آن نوشته شده بود "ما میتوانیم از شما در منزلمان پذیرایی کنیم" ما را به خانه‌اش دعوت کرد.
بعد از پایان عمود‌ها اولین چیزی که به چشم شما می‌آید گنبد زیبای حرم قمر بنی هاشم (ع) است. اولین بار که گنبد را دیدم ناخودآگاه اشک از چشمانم جاری شد. هیچ کلامی در جهان نیست که بتواند احساس نخستین دیدار را توصیف کند. آن لحظه تمام خستگی سفر از بین رفته و آنچه می‌ماند عشق به کاروان کربلاست.
میزان: تماشای گنبد حرم امام حسین (ع) برای شما چگونه تجربه ای بود؟
فرد: از یک جایی پای انسان سست می‌شود و برای من آن لحظه زیارت حرم متبرک امام حسین (ع) بود. زبانم از راز و نیاز الکن مانده و هر چه بود عشقی در سینه بود که بی کلام با سالار شهیدان به درد و دل می‌پرداخت.
این مسیر مقدس و طریق الحسین جدا از شور و شعور فراوانی که برای هر زائر در خود دارد از نگاهی دیگر هم قابل ارزش و اهمیت است. پیاده روی اربعین باعث همبستگی و اتحاد مسلمانان شده و به جهان اثبات می‌کند که دین اسلام دین اتحاد، مهربانی و نوع دوستی است. امسال هم به یاری خدا عازم این سفر هستم و فردا کوله بار خود را خواهم بست. در این لحظات و حضور دوباره خود در این راه تنها یک شعر در خاطرم نجوا می‌شود که می‌گفت:
گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق ساکن شود بدیدم و مشتاق تر شدم