آنچه در روز پنجم محرم بر کاروان کربلا گذشت/شبث بن ربعی، سربازان را مجبور به جنگ با «سیدالشهداء(ع)» کرد

یدالله بهتاش کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی پیرامون حوادث روز پنجم ماه محرم در کربلا گفت: رخداد‌های کاروان کربلا یکی پس از دیگری رخ داد و درس‌های اجتماعی فراوانی را برای همه ادوار جامعه انسانی برجای گذاشت، از مهمترین این رویدادها در روز پنجم بود که عبیدالله بن زیاد بار دیگر بر منبر مسجد کوفه رفت، برخی را تهدید کرد و سران قبایل کوفه را با مطرح کردن پرداخت‌های مالی با خود همراه کرد.


وی با اشاره به سیاست‌های شوم عبیدالله بن زیاد و تهدید مردم توسط وی اظهار کرد: در روز پنجم ماه محرم عبیدالله بن زیاد به سران کوفه تأکید کرد تا اجازه ندهند تا سربازانی که برای جنگ با «امام حسین(ع)» برده می‌شوند بازگردند، وی برای اینکه کسی این راه را باز نگردد تا تعداد سربازان در صحرای کربلا بیشتر شود شخصی بنام «شبث بن ربعی» را به همراه یک هزار سرباز به‌ طرف کربلا گسیل کرد.

بهتاش پیرامون شخصیت بی ثبات «شبث بن ربعی» اظهار کرد: «شبث بن ربعی» فردی دو رو بود و پس‌ از اینکه به دین اسلام روی آورد در سپاه صفین قرار گرفت و در مقابل «امیرالمؤمنین (ع)» ایستاد، ولی با تغییر شرایط در جنگ صفین رنگ عوض کرد و توبه کرد، وی حتی زمانی که جزو خوارج شد بار دیگر توبه کرد.

وی در همین راستا ادامه داد: در زمان حادثه کربلا هنگامی‌ که عبیدالله وی را به میدان جنگ کربلا فراخواند در ابتدا از حضور در جنگ با «امام حسین (ع)» سرباز زد ولی بعد از آن با عبیدالله هم‌قسم شد و کسانی را که به‌ زور به جنگ کربلا رفته بودند و در میانه راه تلاش داشتند تا فرار کنند را به اجبار به میدان جنگ با «امام حسین (ع)» مجبور می‌کرد، وی برای اینکه در دل مردم ربع و وحشت ایجاد کند یکی از افرادی را که از جنگ با «سیدالشهدا (ع)» امتناع کرده و در میانه راه بازگشته بود را  به دار آویخت.

این کارشناس علوم قرآنی توجه و درس آموختن از لحظه‌ به لحظه وقایع گذشته بر کاروان کربلا را مهم ارزیابی و بیان کرد: این اتفاقات سراسر درس است و بیان می‌کند در آن زمان شرایط حاکم بر فضای جامعه چگونه بود ، رویکرد و گمراهی تا چه اندازه در ذهن مردم رسوخ کرده بود.


بهتاش خاطرنشان کرد: در این روز با توجه به تمام محدودیت‌هایی که برای پیوستن مردم به سپاه «امام حسین (ع)» صورت گرفت، اما مردی به نام «عامر بن ابی سلامه» خود را به «سیدالشهدا (ع)»و کاروان کربلا رساند تا به سیدالشهداء بپیوندد و سرانجام در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.