چرا چالش پیری پرطرفدار شد؟/ ارتباط امید به زندگی با نرم افزار پرطرفدار اینروزها
گروه جامعه | سارا خانمحمدی: اگر در فضای مجازی حضور داشته باشید احتمالا شما هم از آن دسته افرادی هستید که یا به استوری یا پستی از پیری خود اقدام کرده یا استوری و پستهایی در این رابطه را دیده اید.
چالش پیری با اپلیکیشن Face app موضوعی که این روزها طرفدارانی پیدا کرده است، این چالش نیز مانند بسیاری از چالشهای دیگر طرفدارانی داشته و توانسته هر چند برای مدت محدود سرگرم کننده باشد.
چالش پیری موضوعی که این روزها مورد استقبال کاربران پیر و جوان فضای مجازی قرار گرفته لایههای پنهانی غیر از مباحث مرتبط با احتمال جاسوسی بون این برنامه نیز دارد که خبرنگار گروه جامعه در گفتگو با رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران و همچنین یکی از اعضای هیات علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی به بررسی آن پرداخته است.
قبل از ورود به این بحث و کالبدشفافی چرایی روی آوردن کابران به اپلیکیش Face app و اپلیکیشنهای مشابه لازم است تعریفی از آن ارایه شود.
Face app چیست؟
اپلیکیشن FaceApp، با استفاده از هوش مصنوعی و بهکارگیری چند فیلتر و ویژگی سعی میکند نسخههای مختلفی از چهره کاربران در جوانی، میانسالی و پیری بسازد.
این اپلیکیشن اولین بار در سال ۲۰۱۷ عرضه و کمی سروصدای کرد، ولی نسخههای نخستین آن چندان چنگی به دل نمیزد تا اینکه در بهروزرسانیهای بعدی به تدریج توانست چهرههایی واقعیتر بسازد و یک اپ سرگرمکننده برای کاربران شود.
در میان همه این صحبتها در خصوص اپلیکیشن Face app سوالی که ذهن را درگیر میکند این است که علت استقبال مردم برای مشاهده دوران کهنسالی و پیری خود چیست که در این رابطه خبرنگار گروه جامعه گفتگو با کوروش محمدی رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران داشته است.
برخورد هیجانی و گذرای مردم با Face app
وی با بیان اینکه این چالش پوشش وسیع تری به نسبت سایر چالشهای اخیر داشته است، میگوید: افراد زیادی درگیر این برنامه شده اند که این نشان میدهد این رفتار کاملا هیجانی بوده و منطقی در پس آن وجود ندارد.
رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران با تاکید بر اینکه باید ببینیم افراد با چه هدفی سعی در مطلع شدن از مشخصات پیری خود هستند، میافزاید: ارتباط این استقبال با میزان امید به زندگی و ضریب جینی در جامعه باید بررسی شود.
وی ادامه میدهد: کسی که عکسی از پیری خود منتشر میکند خواهان برقراری ارتباط معنایی با زندگی خود است.
محمدی با بیان اینکه متاسفانه ارتباط برقرار کردن مردم با چنین چالشهایی نشان میدهد که جامعه معنایی با پدیدهها برخورد نکرده و معنا گرا نیست، میگوید: هدف خیلی مشخص و قابل تفسیر و توضیحی پشت این نگاه وجود ندارد و میتواند در حوزه هیجاناتی تعریف شود که افراد به تصور اینکه پیری خود را نمایش داده و یک آینده خیالی برای خود ترسیم کرده اند.
وی با تاکید بر اینکه جوامع پیشرفته و معنا گرا چنین نگاهی به موضوعات مختلف ندارند، ادامه میدهد: در جوامع متعالی افراد بیشتر به دنبال این هستند که برای هر رفتار یا هر کنش یا تصمیمی یک مفهوم یا معنایی ترسیم کنند که آن معنا دربرگیرنده نگرش و افکار فرد باشد.
محمدی با وارداتی خواندن اپلیکیشن Face app میگوید: این برنامه از تفکرات ما نشات نگرفته و افرا در قالب هیجانی از آن بهره گرفتند.
وی با بیان اینکه افراد عکسهایی از پیری خود با این برنامه را قاب نمیگیرند، میافزاید: برخوردهای لحظهای با چنین چالشهایی نشان از هیجانی بودن رفتار افراد دارد.
رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران همچنین با تاکید بر اینکه به لحاظ جذب مخاطب و میزان دیده شدن این تصاویر با چالشهای قبلی متفاوت است، میگوید: چالشهای قبلی در انواعی از بازی و ... خود را نشان داده که شاید خیلی مخاطب نداشته، اما این نوع برنامه راحت مخاطب خود را جذب کرد.
حس کنجکاوی و نیل به ناشناختهها علت استقبال مردم از برنامه Face app
در ادامه خبرنگار گروه جامعه در گفت وگویی با عزیز الله اسمعیلی عضو هیات علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی به بررسی ابعاد پنهان این برنامه و چرایی استقبال کاربران فضای مجازی نسبت به آن پرداخت.
اسمعیلی با بیان اینکه حس کنجکاوی و رسیدن به ناشناختهها علت استقبال مردم از برنامه Face app بود، میگوید: همیشه در زندگی انسانها اسطوره و افسانه به وجود میآید و اسطورهها همیشه پاسخ فرضی و خیالی است که بشر درمورد آنها سوال دارد، ولی حقیقت آن را نمیداند. در این حوزه نیز بشر به سوال اینکه آینده و پیری به چه صورت خواهد بود با این برنامه ارتباط برقرار کرده است.
وی با تاکید بر اینکه در مورد آینده اطلاعاتی وجود ندارد، ادامه میدهد: با توجه به اینکه دنیای صنعت و سرمایه داری انسان را مرگ گریز کرده انسان دوست ندارد به مرگ فکر کند از این رو هر روز بیشتر علاقمند به آینده و جزییات آن میشود.
عضو هیات علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی میگوید: اصل موضوع این است که همه ما در بطن خود خواهان اطلاع از آینده بوده و میخواهیم بدانیم در سی سال دیگر به چه شکلی خواهیم بود از این رو این موضوع جذابیت ذاتی دارد.
با همه این تفاسیر جدا از اینکه استفاده از این اپلیکیشن به صورت هیجانی از سوی کاربران صورت گرفته یا برخوردی لحظهای و گذار بوده این نکته حائز اهمیت است که مردم به آینده به صورت معناگرا نگاه نکرده و با دیدی تخیلی آینده را ترسیم میکنند، زیرا چهره شخص با گذشت ۲۰ الی ۳۰ سال تغییرات عدیدهای خواهد داشت و تنها در چند چروک و سفیدی مو این تغییرها خلاصه نخواهد شد.