مدارس شبانه‌روزی؛ سیاست آمریکا برای پاکسازی قومی بومیان
خبرگزاری میزان - آمریکا از اوایل دهه ۱۸۰۰ تا دهه ۱۹۷۰، صد‌ها مدرسه شبانه‌روزی بومیان را در سراسر این کشور اداره می‌کرد؛ هدف این مدارس جذب اجباری کودکان بومی به فرهنگ مهاجران اروپایی، ازجمله تلاش برای تبدیل آنها به افراد مسیحی بود.
گزارش اخیر دولت آمریکا موارد نگران‌کننده‌ای را از آزار جسمی، ذهنی و جنسی در کنار مرگ نزدیک به هزار کودک برجسته کرد.
بسیاری از کارشناسان حدود ۱۵۰ سالی را که در طی آن سیستم مدارس شبانه‌روزی بومیان فعالیت می‌کرد را به‌عنوان یکی از وحشتناک‌ترین فصل‌های تاریخ آمریکا توصیف می‌کنند.
تحقیقاتی که نتایج آن به‌تازگی منتشرشده، نشان می‌دهد که دست‌کم ۹۷۳ کودک بومی آمریکا در این مدارس جان خود را از دست دادند.
این گزارش گورهای علامت‌گذاری‌شده و همچنین بدون علامت را در ۶۵ مدرسه از بیش از ۴۰۰ مدرسه شبانه روزی بومیان آمریکا پیدا کرد، مدارسی که در آن کودکان گروه بومی به زور جذب شده بودند.
اگرچه این تحقیقات توصیفی از مرگ هر یک از کودکان را فاش نکرده، اما محققان گفتند که دلایل مرگ شامل بیماری و آزاری است که به مدت ۱۵۰ سال به طول انجامید و در نهایت در سال ۱۹۶۹ به پایان رسید.
دب هالند، نخستین وزیر بومی آمریکا در کابینه و عضو قبیله لاگونا پوئبلو، گفت: دولت فدرال از طریق سیاست‌های مدارس شبانه‌روزی اقدام عمدی و راهبردی انجام داد تا کودکان را از خانواده‌هایشان جدا کند، هویت آنها را از بین ببرد و زبان‌ها، فرهنگ‌ها و ارتباطاتی را که برای مردم بومی اساسی است، از آنها بگیرد.
هالند اضافه کرد: این سیستم برای ریشه‌کن کردن بومیان ایجاد شد تا مردم بومی را به‌طور کامل جذب یا نابود کند.
یک گروه تحقیقی در زمینه مدارس شبانه‌روزی بومیان آمریکا در ماه آگوست ۲۰۲۳ (مرداد/شهریور ۱۴۰۲) ۱۱۵ مدرسه بیشتر از ۴۰۸ مدرسه به‌رسمیت شناخته شده فدرال را کشف کرد؛ درپی این موضوع، مشخص شد تعداد مدارسی که کودکان بومی آمریکا را مجبور به جذب با فرهنگ سفیدپوستان کرده بودند، ۵۲۳ مورد بود.
جنایت آمریکا در حق بومیان
براساس آمارها، حدود ۱۰۰ هزار بومی آمریکا مجبور به تحصیل در این مدارس شدند؛ این افراد از صحبت کردن به زبان‌های بومی منع شدند، مجبور به کنار گذاشتن اعتقادات خود شدند و مجبور بودند هویت بومی خود، ازجمله نام خود را فراموش کنند.
در همین حال، بسیاری از کودکان بومی به‌عنوان خدمتکار به خانواده‌های سفیدپوست اجاره داده می‌شدند.
والدینی که در برابر انتقال فرزندانشان به مدارس شبانه‌روزی مقاومت می‌کردند، زندانی شده و فرزندانشان به زور از آنها گرفته می‌شدند.
به‌عنوان نمونه، ۱۸ بومی در جزیره آلکاتراز در خلیج سانفرانسیسکو به‌دلیل امتناع از فرستادن فرزندان خود به مدارس شبانه‌روزی دولتی و مقاومت در برابر تلاش‌های اداره امور بومیان برای مجبور کردن آنها به اتخاذ شیوه‌های کشاورزی که با ارزش‌های فرهنگی آنها سازگار نبود، زندانی شدند.
اسناد فاش‌شده نشان می‌دهد که کودکان بومی از غذای ناکافی، خوابگاه‌های شلوغ، مراقبت‌های پزشکی نامناسب و شیوه‌های استثماری کار کودکان رنج می‌بردند.
- بیشتر بخوانید:
- نقض حقوق بومیان در آمریکا؛ تداوم تبعیض و نژادپرستی
- کودکان بومی و نسل‌کشی فرهنگی در غرب
مدارس شبانه‌روزی در کانادا و گورهای بی‌نشان
گورهای بی‌نشان کودکان بومی در کانادا حقایق مهم و البته آشکاری را در خود جای داده‌اند؛ هرچند مانع‌تراشی‌ها و سنگ‌اندازی‌ها در مسیر کشف این گورهای عمدتا دسته‌جمعی به حدی زیاده بوده‌اند که تاخیری چند دهه‌ای را در دستیابی به عدالت ایجاد کرده‌اند.
کشف گور دسته‌جمعی بی‌نشان در محوطه مدرسه کاملوپس استان بریتیش‌کلمبیا پیامد‌های مهمی داشت: بر ادعا‌های چند دهه‌ای بومیان درباره وجود چنین گور‌هایی مهر تایید زد، سراسر کانادا را شگفت‌زده کرد، شواهد پیش‌تر آشکارشده را تایید کرد، پرده از یک جنایت سربه‌مهر رقم خورده ازسوی دولت و کلیسای کاتولیک کانادا برداشت و یک خشم سراسری را در کانادا برانگیخت.
از مدت‌ها پیش مشخص شده بود که طی بیش از یک قرن بسیاری از کودکان بومی در کانادا به اجبار از خانواده‌های خود جدا و به مدارس شبانه‌روزی تحت مدیریت دولت و کلیسای کاتولیک کانادا منتقل شدند؛ شمار قابل توجهی از آنها هیچ‌گاه به خانه‌های خود بازنگشتند.
انتهای پیام/