«محرم راز» برای چهارمین‌بار به زیر چاپ رفت
کتاب «محرم راز»؛ مروری بر شخصیت و مکتب علمی و عرفانی آیت‌الله شیخ محمدهادی تألّهی همدانی نوشته حسین ایزدی توسط انتشارات شهید کاظمی به چاپ چهارم رسید.
خبرگزاری میزان - «محرم راز» در ۳۲۰ صصفحه قطع رقعی در شمارگان هزار نسخه و با قیمت ۲۰۰ هزار تومان، برای چهارمین‌بار توسط انتشارات شهید کاظمی به بازار نشر عرضه شده است.
علم و عالم همواره دو مفهوم کلیدی و ارزشی در جوامع بشری بوده‌اند. در همه فرهنگ‌ها و جوامع انسانی، عالم بودن نوعی ارزش به‌شمار آمده و کسب علم، معیار برتری صاحبان علم بر فاقدان آن بوده است.
شهر همدان و بسیاری از شهر‌های دیگر ایران در سال‌هایی نه‌چندان دور شاهد حضور عالمان ربانی در خود بوده‌اند و حضور این عالمان همان‌طور که گذشت تأثیری انکارپذیر بر فرهنگ شهر‌ها و در نهایت کشور گذاشته است؛ اما امروز کمتر از این نعمت بهره‌مندیم. اسطوره‌های پوشالی و تُهی از کرامات و کمالات انسانی، نمی‌توانند الگوی جوانان اسلامی به‌شمار آیند. بنابراین، نگارش فراز‌هایی از زندگی بزرگانی، چون آیت‌الله تألهی، یعنی معرفی اسطوره‌های حقیقی تاریخ بشریت که مایه فخر انسان و اسلام هستند.
کتاب «محرم راز» درباره عارفی است که آیت‌الله بهجت درباره او فرمودند: «آیندگان قدر او را خواهند شناخت» و آیت‌الله حسن‌زاده آملی درباره او چنین جمله‌ای را بیان کردند: «من در تألّهی فانی شدم.»
زندگی‌نامه، ویژگی‌های شخصیتی، کرامات، از منظر بزرگان و برخی اندیشه‌ها و گفتار‌ها و دستورالعمل‌ها بخش‌هایی از این کتاب هستند. در بخش معرفی اندیشه-ها، گزیده‌ای از نوشتار‌ها و گفتار‌های این عارف برجسته در هفت موضوع نماز، ولایت اهل‌بیت، سیر و سلوک، مباحث سیاسی اجتماعی، مرگ، دنیا و تفکرآورده شده است.
این کتاب دارای دو ضمیمه است.
ضمیمه اول گذری اجمالی بر عارفان و عالمان همدان در طول تاریخ است که حدود ۵۰ عارف و عالم همدان طی ۱۰ قرن اخیر را معرفی اجمالی می¬کند.
ضمیمه دوم مروری بر حیات عالم عارف مرحوم آیت‌الله سید محمد حسینی آقا نجفی همدانی است. وی از دوستان نزدیک مرحوم تألهی است و در نجف اشرف تحصیل نموده است. او از شاگردان عارف بزرگ مرحوم سید علی قاضی است.
در بخشی از کتاب آمده است: «تجارت آخرت نیز مانند تجارت دنیا است، چنانچه در تجارت دنیا گاهی در یک معامله سود فراوانی نصیب می‌شود، همان‌طور است تجارت آخرت. گاه می‌بینی یک عمل جزیی که هیچ به نظر نمی‌آید، مایه نجات و کفاره گناهان می‌شود. ازاین‌رو هیچ عملی از اعمال و آدابی از آداب شرعیه را نباید حقیر و کوچک شمرد، شاید رضای خدا در آن باشد.»
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *