تبیین و تشریح اسلام ناب حرکتی مدبرانه از سوی امام موسی کاظم (ع) بود/ تقیه حرکتی هوشمندانه برای هدایت امت اسلامی شد

رضاحیدری کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با میزان درباره سیره سیاسی امام موسی کاظم (ع) گفت: دوران امامت امام هفتم مصادف بود با یک خفقان سخت که سوی بنی‌عباس، زیرا این دوران، اوج قدرت عباسیان محسوب می‌شد، بنابراین آن‌ها با هر صدا حقیقت طلبی به مبارزه بر می‌خاستند، این مهم در مورد بنی‌هاشم با شدت بیشتری دنبال می‌شد.

وی ابعاد رویکرد امام موسی کاظم (ع) را در هدایت امت اسلامی مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: بعد از شهادت امام صادق (ع) فرقه‌های بسیاری شکل گرفت و این امر بخاطر بی‌توجهی خود حاکمان عباسی نسبت به شریعت اسلام شکل گرفت و توسعه یافت. اما آنچه برای عباسیان مشخص شد اقبال جامعه نسبت به امام موسی کاظم (ع) بود که به عنوان یک تهدید برای حکومت قلمداد می‌شد.

حیدری تصریح کرد: امام موسی کاظم (ع) روی‌های مختلفی را برای باخورد درست با حاکمان عباسی در پیش گرفتند تا وظیفه سنگین امامت و هدایت امّت به اجرا گذاشته شود و در این مسیر با دشواری‌های فراوانی روبه رو شدند که از همه آن‌ها سربلند بیرون آمدند. ایشان فرهنگ اسلام ناب را بار دیگر برای همگان تبیین و تشریح کردند و به تربیت شاگرد پرداختند همچنین وکلا خود را به بخش‌های مختلف سرزمین‌های اسلامی گسیل داشتند تا بدین وسیله بتوانند به مسلمانان کمک کرده و اسلام را بار دیگ زنده کنند.

وی به حرکت‌های استراتژیک از سوی امام موسی کاظم (ع) اشاره و اظهارکرد: یکی از رویکرد‌های مهم و اثرگذار در رهبری و هدایت امت اسلامی قرار دادن یاران خود در مقام و منصب‌های حکومتی و نفوذی‌هایی در دربارعباسی که سبب می‌شد تا بتوانند به مومنان، محرومان، ستم دیدگان و شیعیان در بند کمک بیشتری کرده و آنان را از دست ظلم و جور حاکمان رهایی بخشند، در این خصوص روایت‌های تاریخی بسیاری وجود دارد.
این کارشناس علوم قرآنی افزود: امام موسی کاظم (ع) پایگاه‌های فکری را در کنار مبارزات سیاسی و معیشتی با حاکمان جور درنظر گرفتند، زیرا بهترین مسیربرای مقابله با دشمن محسوب می‌شد.

این کارشناس علوم قرآنی علل زندانی شدن امام موسی کاظم (ع) را مورد تاکید قرار داد و بیان کرد: امام هفتم (ع) یک تهدید برای حکومت عباسی محسوب می‌شد، زیرا تدبیر و روشنگری‌های ایشان نفوذ زیادی در دل‌های اذهان عمومی ایجاد کرده بود همین امرعباسیان را بر آن داشته بود تا ایشان را زیر نظر داشته باشند و امام را یک خطر برای حکومت ناشایست خود قلمداد کنند.

وی افزود: فرقه‌ای بود که امام موسی کاظم (ع) را به اشتباه عنوان امام زمان معرفی می‌کرد اگرچه این امام بزرگوار در مورد این فرقه روشنگری کردند و خطای آن‌ها را مطرح و فرقه را مورد سرزنش قراردادند و حتی با ایشان مبارزه کردند، اما این امر درنظر عباسیان زمینه براندازی عباسیان محسوب می‌شد بنابراین امام هفتم (ع) را با بهانه‌های مختلف به زندان می‌انداختند.

حیدری رویکرد تقیه را یکی از راه‌های پیشبرد اهداف امامت امام موسی کاظم (ع) دانست و اظهار کرد: دوره امامت امام موسی کاظم (ع) علاوه بر شفاف‌سازی درباره غصب حکومت شیعیان توسط عباسیان و مقابله علمی با جریان‌های انحرافی و فرقه‌های مختلف اقدامات قابل توجه را انجام داد. ایشان برای مقابله با حکومت تصمیم به انتخاب رویکرد تقیه گرفتند که حرکت هوشمندانه از سوی امام هفتم (ع) است. بدین ترتیب ایشان توانسته‌اند در مدت ۳۵ سال علاوه بر حفاظت دین مبین اسلام و یاران، شیعیان به مقابله با ستم‌کارترین حکام به ظاهراسلامی برخیزند.

وی به سبک زندگی امام موسی کاظم (ع) پرداخت و افزود: شیوه و سبک زندگی امام هفتم (ع) را باید در روایت‌های ایشان جستجو کرد. این امام بزرگوار فرمودند: «هر که به دوستان و خانواده‌اش نیکی و احسان کند، عمرش طولانی خواهد شد.» و در جایی دیگر فرمودند: «کسی که در امور زندگی خود با اهل معرفت مشورت کند، چنانچه درست و صحیح عمل کرده باشد مورد تعریف و تمجید قرار می‌گیرد و اگر خطا و اشتباه کند عذرش پذیرفته است.» همچنین فرمودند «بد شخصی است آن که دارای دو چهره و دو زبان باشد، که در پیش رو چیزی گوید و پشت سر چیز دیگر…» این‌ها نکاتی اخلاقی است که در زندگی کابرد‌های فراوانی دارد و سبک زندگی امام موسی کاظم (ع) را به خوبی نشان می‌دهد.
انتهای پیام/