داستان زندانی که به قهرمان ورزش‌های زورخانه‌ای کشور تبدیل شد

خبرگزاری میزان - بر اساس ماده ۲ قانون مجازات اسلامی «هر رفتار اعم از فعل یا ترک فعل که رد قانون برای آن مجازات تعیین شده است، جرم محسوب می‌شود» که یکی اقسام مجازات حبس است که در طی تاریخ، زندان به عنوان عامل بازدارنده جرم شناخته می‌شود و به نوعی محل تجمع خلافکاران به قصد اصلاح است. 

اما کسانی که زندانی می‌شوند از لحاظ کاری، شغلی و تشکیل خانواده جایگاه سابق را ندارند و جایگاه خود را به عنوان پدر یا مادر سابق از دست می‌دهند و سابقه‌داران معمولا فرد خود را ذاتا یک خلافکار می‌داند و هیچ اقدامی برای یافتن شغل و زندگی دوباره انجام نمی‌دهد که چه بسا، وقتی صفحه حوادث روزنامه‌ها را ورق می‌زنیم، شاهد ارتکاب جرمی دیگر برخی از زندانیان آزاد شده هستیم.

اما چه چیزی می‌تواند مانع بازگشت زندانی شود؟

همه چیز مجازات نیست، برای پیشگیری از این دست اقدامات که مانع بازگشت زندانی به زندان شود، باید نوعی اقدامات فرهنگی و مهارتی صورت گیرد و برای کاهش آسیب‌های جانبی زندان باید به مجرم و افرادی که دارای استعداد جرم هستن فرصت داده شود تا بتوانند با یادگیری مهارت‌های اجتماعی و فرهنگی به سمت جامعه بازگردانده شود.
از همین رو زندان‌های کشور باید برنامه‌های متعدد فرهنگی، اجتماعی برگزاری کنند تا مجرم از انحرافات اجتماعی دور شود و با اصلاح تفکر ناسالم، افزایش اعتماد به نفس، تغییر در نوع شخصت، فراگیری شغل و حرفه شود به سمت رعایت هنجار‌ها و قانون‌های جامعه بازگردد.

درست است که این سبک برنامه‌ها ممکن است هزینه‌های زیادی برای سازمان زندان‌ها داشته باشد، اما از آن سو نوعی سرمایه‌گذاری اجتماعی برای جامعه ایران صورت می‌گیرد، که مهم‌ترین سرمایه هر کشور سرمایه اجتماعی است

حال آیا واقعا برنامه‌ها فرهنگی برای کسانی که مرتکب جرایم خشن شده‌اند هم تاثیری دارد؟

به سراغ حمید رضا رفتیم کسی که در یک سرقت مسلحانه دستگیر شد و به ۲۵ سال حبس محکوم شد که تا کنون ۹ سال از آن را گذرانده است و بشنویم داستان کسی را که عاشق ورزش زورخانه شد.

روایت یک تحول

حمید رضا، یک زندانی که مقام قهرمانی ورزش باستانی را کسب کرده است در گفت‌وگو با میزان با معرفی خود گفت: من به جرم سرقت مسلحانه است که به ۲۵ سال حبس محکوم شده‌ام و تا کنون ۹ سال آن را گذرانده‌ام. در ابتدا هیچ‌گونه آشنایی با زندان نداشتم و همزمان با افتتاحیه زورخانه در زندان، وقتی به تماشای مسابقات این ورزش نشستم، به آن علاقه‌مند شدم و شروع به تمرین کردم، با استمراری که در چرخ زدن ورزش باستانی داشتم، توانستم در دو مسابقه کشوری مقام کسب کنم.

حمیدرضا درباره داستان علاقه‌مند شدنش به ورزش باستانی می‌گوید: روزی من در زورخانه نشسته بودم و برخی از افراد زندانی مشغول به فعالیت هستند و وقتی زیبایی این ورزش، مخصوصا چرخ زدن را دیدم، تصمیم گرفتم ورزش را شروع کنم و به درجه کسب مقام برسم.

حمیدرضا گفت: در حال حاضر دوست دارم که شاگرد تربیت کنم و افراد بیشتری را به این ورزش باستانی ترغیب کنم و پس از آزادی هم قصد دارم در یک زورخانه به هر کسی که به این ورزش علاقه دارد آموزش دهم.

دادگستری استان با جلب رضایت شاکی من و دادن مرخصی و امکانات لازم ورزشی کمک بزرگی در زندان به من کرد و باعث شد تا بتوانم ورزش زورخانه را صورت جدی دنبال کنم.

انتهای پیام/