ثبت رکورد جهانی مرگ کمکی در کانادا
خبرگزاری میزان – مرگ کمکی (اتانازی) در کانادا یکی از بالاترین نرخها را در جهان دارد؛ اقدام کانادا برای تسهیل دسترسی به این نوع مرگ سبب تشدید انتقادها به این کشور شده است.
اعلام خبر قانونی شدن مرگ کمکی در کانادا در سال ۲۰۱۶ از سوی وزیر دادگستری این کشور موجی از اعتراضها و انتقادها به این قانون را به راه انداخته بود، اما گذشت زمان نشان داد که کانادا با گسترش دامنه افرادی که میتوانند به مرگ کمکی دسترسی پیدا کنند، اساسا توجهی به این اعتراضها و انتقادها ندارد.
قانون اولیه مرگ کمکی در کانادا در ابتدا فقط به کاناداییهای مبتلا به بیماریهای لاعلاج اجازه درخواست دریافت مرگ کمکی را میداد، اما در سال ۲۰۱۹، یک قاضی در کِبِک کانادا با صدور حکمی درباره اینکه ایجاد محدودیت در دسترسی به مرگهای کمکی خلاف قانون اساسی است، زمینه را برای گسترش قانون مذکور فراهم کرد.
پس از آن، استفاده آزمایشی کانادا از مرگهای کمکی به سرفصل مطالعات بینالمللی پزشکی تبدیل شد؛ برای نمونه، مقالهای در مجله آتلانتیک در سال گذشته منتشر شد که نشان میداد چگونه قوانین کانادا در اجرای مرگهای کمکی با آزمون و خطا پیش رفت.
سه کارشناس حقوق بشر سازمان ملل در سال ۲۰۲۱، هشدار دادند که گسترش قانون مرگ کمکی که به افراد مبتلا به بیماریهای مزمن اجازه میدهد درخواست مرگ کمکی کنند، سیستم دو لایهای را ایجاد میکند که افراد دارای معلولیت را به سمت خودکشی سوق میدهد.
ارقام دولتی نشان میدهد که در سال ۲۰۲۲ حدود ۱۳ هزار و ۱۰۲ نفر در کانادا با مرگ کمکی به زندگی خود پایان دادند؛ رقمی که نشاندهنده رشد ۳۰ درصدی در قیاس با سال پیش از آن است.
از ۱۳ هزار و ۱۰۲ نفری که در سال ۲۰۲۲ با مرگ کمکی جان خود را از دست دادند، بیش از ۹۶ درصد مبتلا به بیماریهای لاعلاج بودند.
در بررسی انجام شده از افراد دریافتکننده مرگ کمکی در کانادا در سال ۲۰۲۲ مشخص شد که بیشتر این افراد از دست دادن توانایی شرکت در فعالیتهای معنادار زندگی را دلیل تمایل به مرگ خود ذکر کردند؛ آنچه سبب نگرانی در این باره شد، این بود که یک سوم این افراد گفتند که تصمیمهایشان تا حدی ناشی از این احساس بود که باری بر دوش خانواده، دوستان و مراقبهای خود هستند.
کانادا اکنون یکی از بالاترین نرخهای مرگهای کمکی را در جهان دارد و ۴.۱ درصد از مرگها در این کشور به کمک پزشکان انجام میشود.
در حالی که منتقدان تاکید دارند که رشد اجرای مرگهای کمکی در کانادا نگرانکننده است، مقامهای این کشور ادعا میکنند که این امر نشاندهنده توجه زیاد کانادا به حقوق بشر است.
کِبِک، بهعنوان استان دارنده بالاترین نرخ مرگ کمکی در کانادا درصدد است تا قانون مربوط به مرگ کمکی را گسترش داده و شامل افراد بیشتری مانند مبتلایان به آلزایمر شود.
منتقدان قانون مرگ کمکی در کانادا تاکید دارند که این قانون منعکس کننده یک سیستم درهم شکسته به ویژه در زمینه درمان و حمایتهای اجتماعی است؛ به باور آن ها، دلیل توسعه قانون مرگ کمکی در کانادا سیستم مراقبت بهداشتی فروپاشیدهای است که توان مراقبت از بیماران و ارائه خدمات لازم را ندارد.
رئیس انجمن ALS اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (یک بیماری پیشرونده سیستم عصبی که سلولهای عصبی مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار میدهد و باعث از دست دادن کنترل عضلانی میشود)، گفت: از هر چهار نفری که از بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک رنج میبرند، یک نفر تصمیم میگیرد به زندگی خود با مرگ کمکی پایان دهد؛ این عمدتا به دلیل محدودیت در دریافت خدماتی است که افراد مبتلا به این بیماری با آن مواجه هستند.
منتقدان توسعه قانون مرگ کمکی در کانادا همچنین تاکید دارند که تلاش این کشور برای آزادسازی خودکشی، سرمایهگذاری بسیار مورد نیاز در سیستم مراقبتهای بهداشتی بیمار را کاهش داده است.
در یک نمونه، یکی از کهنهسربازان کانادایی در پاسخ به درخواست یک بالابر یا سطح شیب دار برای خانهاش با پیشنهاد مرگ کمکی مواجه شد؛ اداره امور کهنهسربازان کانادایی در ادامه دریافت که به چهار کهنهسرباز این کشور به دلیل داشتن درخواستهای مشابه مرگ کمکی پیشنهاد شده است.
در یک مورد دیگر، فردی به دلیل کمشنوایی با پیشنهاد مرگ کمکی مواجه شد؛ این پیشنهاد در نهایت اجرا شده و فرد یاد شده درگذشت.
موضوع دیگری که سبب انتقاد از گسترش قانون مرگ کمکی در کانادا شده، شمولیت افراد مبتلا به بیماریهای روانی است؛ سناتورهای کانادایی تلاش دارند تا بیماری روانی را بهعنوان دلیلی برای دسترسی به مرگ کمکی در قانون بگنجانند؛ یک سناتور کانادایی سال گذشته مدعی شد: یک فرد با اختلال روانی باید اجازه پایان دادن به زندگی خود را داشته باشد.
دولت کانادا در دسامبر ۲۰۲۲ (آذر ۱۴۰۱)، اعلام کرد که به دلیل مواجهه با انتقاد شدید طرح توسعه قانون مرگ کمکی را بهصورت موقت متوقف میکند؛ دولت کانادا در اوایل ماه جاری میلادی (بهمن) اعلام کرد که بررسی طرح گسترش مرگ کمکی را به سال ۲۰۲۷ موکول میکند.
یکی از اعضای سابق کمیته مرگ کمکی کانادا هشدار داد که سیستم مرگ کمکی در این کشور بیش از حد توسعه یافته و مجاز شده است و این امر سبب شده تا از اهداف اصلی خود دور شود.
سیستم مرگ کمکی در کانادا همچنین سبب بروز تضاد جدی میان اخلاقیات و قانون نیز شده است؛ جایی که دادگاههای این کشور قوانینی را که مانع از دسترسی گروههای خاص به مرگ کمکی میشوند، خلاف قانون اساسی میدانند.
منتقدان توسعه قانون مرگ کمکی در کانادا همچنین تاکید میکنند: صدای بیماران کمترین چیزی است که در موضوع قانون مرگ کمکی مورد توجه قرار میگیرد و دولت و جامعه کانادا در برابر صدای محدود این افراد ناشنوا است.
انتهای پیام/