جواد قارایی: مردم خود را بخشی از جشنواره چندرسانهای میراثفرهنگی بدانند
جواد قارایی، مستندساز و عضو شورای سیاستگذاری دومین جشنواره ملی چندرسانهای میراث فرهنگی، در گفتوگو با خبرگزاری میزان با اشاره به تاثیر فیلم مستند بر مخاطبان گفت: تولید محتوا در عرصه فیلمسازی چه مستند چه ژانرهای مختلف، خیلی تاثیرگذار است، اما در مستند چون تمام هدف را روی پیام محتوا میگذارید، تاثیر بیشتری دارد و وقتی تاثیر آن افزایش مییابد که سازنده نسبت به اثری که تولید میکند آگاهی و عشق داشته باشد و مخاطب را بشناسد که چه محتوایی را با چه زبانی تولید کند.
وی با بیان اینکه هر مستندی نباید برای مردم جهان به نمایش گذاشته شود، ادامه داد: من زمانی که مستند «ایران گرد» را تولید کردم درخواست داشتم برای مخاطبان خارجی نمایش داده نشود، به این دلیل که آن مستند در کنار جاذبهها و زیباییها، چالشها و مشکلات را نیز نشان میداد و مخاطب خارجی نباید اینها را بداند، اما وقتی مستندی ساخته شود که فقط زیباییها را نشان دهد، میتواند در خارج از کشور پخش شود که به نظر من متولی این کار، وزارت میراثفرهنگی،گردشگری و صنایعدستی است و در این سالها ما چیزی در این زمینه ندیدهایم.
عضو شورای سیاستگذاری دومین جشنواره ملی چندرسانهای میراثفرهنگی با اشاره به سیاستهای این دوره از جشنواره، گفت: این جشنواره تاثیر مثبتی در استان میزبان دارد البته که به اطلاعرسانی و مردمی بودن جشنواره نیز بستگی خواهد داشت. نگاه ما این است که مردم هم خود را بخشی از این جشنواره بدانند و با حضور اساتیدی که در شورای سیاستگذاری حضور دارند، این اتفاق در حال رخ دادن است. از دیگر اتفاقات مثبت این جشنواره، برگزاری هر دوره از جشنواره در استانهای مختلف است.
قارایی در پاسخ به اینکه بعد از برگزاری دوره اول جشنواره ملی چندرسانهای میراثفرهنگی، چقدر میتواند مردم را با میراثفرهنگی آشتی دهد، گفت: تا وقتی نگاه حرفهای در جشنواره نباشد و هزینه نشود، نه این جشنواره بلکه هیچ جشنوارهای دیده نخواهد شد. منظور برگزاری حرفهای، داشتن جایزه معتبر، داوران حرفهای، نگاه نوآورانه دبیر و.. است تا کسانی که تولید محتوا میکنند راغب شوند که در جشنواره حضور پیدا کنند.
وی با تاکید بر این که عامه مردم از میراثفرهنگی، فقط بناهای تاریخی را میشناسند، افزود: دلیل اینکه تا میگوییم میراثفرهنگی، مردم به یاد تخت جمشید میافتند این است که مسئولین اصالت و ریشه و دارایی کشور را ندیده و معرفی نکردهاند. اقوام، تنوع اقلیمی، فرهنگ و لباس، گویش و موسیقی این اقوام به درستی دیده نشده است و اینها خیلی با ارزش است.
این مستندساز در پایان گفت: قصههای زیادی در پس میراث و اقوام ما وجود دارد و ابنیه تاریخی تنها یک قطره از دریاست که فقط به آن پرداخه میشود. در این زمینه همه هنرمندان در حال تولید محتوا هستند تا میراث ملموس و ناملموس دیده شود و امیدواریم که این اتفاق به طور جدی دنبال شود.
انتهای پیام/