مواجهه مراکز درمانی غزه با بحران کمبود تجهیزات و سوخت

خبرگزاری میزان - غزه در بحبوحه بحران انسانی و امنیتی ویرانگر قرار دارد؛ از زمان تشدید تجاوزات رژیم صهیونیستی در ۷ اکتبر (۱۵ مهر)، محاصره‌ای کامل اعمال شده که مانع از ورود مواد غذایی، آب، سوخت و تجهیزات پزشکی به نوار غزه شده است.

تجاوزهای اخیر رژیم صهیونیستی بیشتر جمعیت غزه را آواره کرده و باعث کمبود شدیدی شده که زنان و دختران را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.

تیم‌های پزشکان بدون مرز (MSF) به یک فاجعه انسانی فزاینده در غزه از زمان شروع تجاوزات تمام عیار رژیم صهیونیستی پاسخ داده و هزاران نفر از ساکنان غزه به شهادت رسیده و یا مجروح شده‌اند.

در ۹ اکتبر (۱۷ مهر)، رژیم صهیونیستی محاصره کامل غزه را اعلام و غذا، آب، برق و سوخت را برای همه ساکنان مسدود کرد؛ این غیر اخلاقی و معادل مجازات دسته جمعی ۲.۲ میلیون فلسطینی ساکن غزه است که نزدیک به نیمی از آن‌ها کودک هستند.

۷۲ حمله به مراکز درمانی غزه

غیرنظامیان غزه با بمباران شدید هوایی و حملات بی‌رویه ارتش رژیم صهیونیستی تهدید می‌شوند؛ دستکم ۷۲ حمله به مراکز درمانی در غزه از جمله تأسیسات، آمبولانس‌ها و کادر پزشکی صورت گرفته است.

پزشکان بدون مرز خواستار محافظت از کارکنان و مراکز بهداشتی در هر زمان، حتی در زمان جنگ هستند و تاکید می‌کنند که بیمارستان‌ها هرگز نباید هدف قرار گیرند.

مدیر بیمارستان‌های مختلف غزه درباره وضعیت درمانی فاجعه‌بار هشدار می‌دهند؛ در جدیدترین مورد، مدیر بیمارستان «ناصر» در خان‎یونس گفت: وضعیت بهداشتی در غزه فاجعه‎بار است و هیچ تختی در این بیمارستان وجود ندارد.

وی با بیان این که بخش‌های مراقبت‌های ویژه پر است و اتاق‌های عمل به صورت شبانه‌روزی کار می‌کنند، یادآور شد: شهروندان مقادیر زیادی آب نیاز دارند که در بخش‌های عملیاتی موجود نیست.

مدیر بیمارستان مذکور، گفت: انباشت زباله حکایت از شیوع بیماری همه‌گیر در بین شهروندان و عفونت در میان مجروحان دارد.

به‌سادگی هیچ راهی برای تخلیه ایمن بیماران از بیمارستان‌ها وجود ندارد؛ ظرفیت تخت در جنوب غزه تنها یک سوم ظرفیت تخت بیمارستان‌های شمال غزه را دارد، آمبولانس کافی وجود ندارد و جاده‌ها آسیب زیادی دیده‌اند.

دستورهای تخلیه انبوه، افراد بیمار و مجروح را - حتی آن‌هایی که در شرایط بحرانی هستند - مجبور می‌کند تا جان خود را با حرکت و فرار به جنوب غزه یا با رها شدن برای مواجهه با حملات هوایی احتمالی به خطر بیندازند و در هر صورت ممکن است این بیماران بدون درمان جان خود را از دست دهند.

بسیاری از کارکنان پزشکی نیز با انتخاب‌های غیرممکنی روبرو هستند؛ اینکه آیا به جنوب غزه بروند و برای خود و خانواده‌هایشان سرپناهی پیدا کنند یا بمانند تا مراقبت‌های نجات‌بخش برای بیمارانشان فراهم کنند.

بیمارستان‌های غزه بدون سوخت و برق نمی‌توانند فعالیت کنند

از زمانی که رژیم صهیونیستی برق را به عنوان بخشی از محاصره کامل قطع کرد، بیمارستان‌های غزه به ژنراتور‌ها متکی بودند؛ با این حال، ژنراتور‌ها با سوخت کار می‌کنند و ذخایر سوخت در بیمارستان‌های سراسر غزه تقریبا تمام شده است، هیچ یک از ذخایر بسیار محدودی که تاکنون وارد غزه شده شامل سوخت نبوده است.

وقتی ژنراتور‌های پشتیبان به دلیل کمبود سوخت خاموش شوند، این امر عملا حکم مرگ هزاران بیمار خواهد بود که زنده ماندن آن‌ها به برق بستگی دارد؛ این شامل ۱۳۰ نوزاد نارس است که به دستگاه وابسته هستند و یا بیمارانی که دیالیز می‌شوند.

در بیمارستان «الشفا»، یکی از بیمارستان‌های اصلی شهر غزه، ذخایر سوخت رو به پایان است و بیماران از عدم دسترسی به دارو‌های ضروری رنج می‌برند.

محاصره هیچ مهلتی برای بیماران غزه باقی نمی‌گذارد؛ در بیمارستان‌ها، تیم‌های پزشکی با تدارکات، تجهیزات و ظرفیت محدودی دست و پنجه نرم می‌کنند، حتی اگر بیماران بیشتری به دنبال حملات وارد بیمارستان شوند.

در بیمارستان «الشفا»، مرکز اصلی جراحی غزه، کارد پزشکی کمبود مُسَکن را گزارش کرده‌اند، جراحان بدون بیهوشی کافی بیماران را جراحی می‌کنند، داروخانه‌ها در حال تمام کردن دارو هستند، افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن ممکن است به‌زودی در نتیجه کمبود تجهیزات پزشکی با عوارض تهدید کننده زندگی روبرو شوند.

پیش از شروع تجاوزهای اخیر رژیم صهیونیستی، به دلیل محاصره طولانی مدت، تجهیزات پزشکی در غزه محدود بود.

مراقبت‌های پزشکی در غزه در آستانه شکست قرار دارد و پرسنل پزشکی خسته و وحشت‌زده هستند و احساس ناتوانی می‌کنند، زیرا آن‌ها نمی‌توانند با کمبود دارو کاری برای بیماران انجام دهند.

دو سوم امکانات اولیه مراقبت‌های بهداشتی، مانند کلینیک‌ها، مانند ۱۲ بیمارستان از ۳۵ بیمارستان، دیگر کارایی ندارند.

بیمارستان‌هایی که کار می‌کنند کاملا غرق در بحران شده‌اند؛ در بیمارستان «الشفاء»، فضا به پایان رسیده است، این بیمارستان ظرفیت درمان ۷۰۰ بیمار را دارد و در حال حاضر حدود ۵ هزار بیمار را درمان می‌کند، جراحان مجبور به قطع دست و پای مجروحان هستند در حالی که آنها روی زمین دراز کشیده‌اند.

افراد بیمار بیشتر به دلیل وضعیت جاده‌ها یا کمبود آمبولانس حتی نمی‌توانند به بیمارستان‌ها برسند یا به دلیل حملات هوایی انجام این کار را بسیار ناامن می‌دانند.

انتهای پیام/