پیامدهای استفاده از بمبهای خوشهای در جنگ اوکراین
خبرگزاری میزان – اوکراین از زمان آغاز بحران در این کشور شاهد جاری شدن سیل تسلیحات از سمت متحدان غربی خود بوده است؛ دلیل این امر، قرار داشتن کییف در شرایطی ناامیدانه است که سوءاستفاده متحدان غربی از شرایط این کشور اروپای شرقی را تشدید کرده است.
بحثبرانگیزترین تسلیحات ارسال شده به اوکراین را باید بمبهای خوشهای دانست؛ تصمیم آمریکا مبنی بر ارسال این بمبها به اوکراین نه یک تصمیم سخت بلکه یک اقدام اشتباه و غیراخلاقی بود و اوکراین را در مسیر تبدیل شدن به ویتنام، کامبوج و لائوس خارج شده از جنگ آمریکا سوق داد.
البته این مقایسه نیاز به توضیح دارد؛ در حالی که ویتنام، کامبوج و لائوس قربانی جنگ افزارها و رویکرد غیراخلاقی و غیرانسانی آمریکا شدند، اوکراین خودخواسته در این مسیر گام بر میدارد.
کامبوج، لائوس و ویتنام؛ همچنان گرفتار بمبهای خوشهای
جنگهای خارجی آمریکا هریک رقم زننده جنایتی بشری بودند، اما آنچه این کشور با بمبهای خوشهای انجام داده، میتواند درس آموزندهای برای اوکراین باشد.
بمباران لائوس، همسایه کوچک ویتنام در سالهای ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۳ به بهانه قطع مسیر تدارکاتی مبارزان ویتنامی از جمله جنایتهای آمریکاست که آنگونه که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفته است.
جنگندههای آمریکایی در این بازه زمانی ۶۰۰ هزار بار مناطق مختلف لائوس را که از آغاز بحران اعلام بیطرفی کرده بود، بمباران کردند.
براساس آمار و ارقام، آمریکا به مدت ۹ سال لائوس را هر ۸ دقیقه یک بار بمباران کرد؛ میزان بمبهای ریخته شده بر سر لائوس از مجموع بمبهای ریخته شده بر سر آلمان و ژاپن طی جنگ جهانی دوم بیشتر است.
با در نظر داشتن آمار و ارقام، ابعاد این جنایت را میتوان به شکلی گستردهتر نیز مشاهده کرد؛ نیم قرن پس از پایان جنگ ویتنام پیامدهای بمبارانهای آمریکا برای لائوس همچنان ادامه دارند.
براساس منابع رسمی، سالانه حدود ۱۰۰ هزار نفر از مردم لائوس جان خود را به دلیل انفجار بمبهای باقی مانده از جنگ ویتنام از دست میدهند؛ در واقع از مجموع ۲۷۰ میلیون بمب خوشهای ریخته شده بر سر لائوس هنوز حدود ۸۰ میلیون بمب آماده انفجار باقی مانده اند و این به معنای تلفات بیشتر است.
کامبوج دیگر کشوری بود که آمریکا به بهانه مقابله با مبارزان ویتنامی در اوایل دهه ۱۹۷۰ آن را بمباران کرد؛ بمبهای خوشهای آمریکا تلفات گستردهای را برای این کشور رقم زد.
هیچ گزارش رسمی و دقیقی از شمار قربانیان نظامی و غیرنظامی در این کشور وجود ندارد، اما بررسیهای دانشگاهی شمار قربانیان غیرنظامی کامبوج را دستکم ۱۵۰ هزار نفر طی ۸ سال اعلام میکنند.
موضوع قابل توجه درباره کامبوج اینکه، با افزایش جمعیت این کشور در دهه ۲۰۰۰ و نیاز به اراضی بیشتر برای کشاورزی، شمار تلفات بمبهای خوشهای در این کشور نیز افزایش یافت.
با توضیحاتی که درباره کشورهای همسایه ویتنام داده شد، نیاز به تکرار نیست که این کشور به عنوان هدف اصلی آمریکا در جنگ مذکور تا چه حد تحت بمباران خوشهای قرار گرفته است.
آنچه مشخص است و ارزیابیهای دقیق نشان میدهند، اگرچه شمار تلفات بمبهای خوشهای در ویتنام، لائوس و کامبوج پس از ۵ دهه کاهش یافته است، اما برای پاک شدن نهایی اراضی این کشورها از بمبهای خوشهای دستکم ۱۰۰ سال زمان میبرد.
حرکت اوکراین در مسیر خودخواسته مواجهه با پیامدهای ناشی از بمبهای خوشهای
نکته مهمی که در موضوع ارسال بمبهای خوشهای از آمریکا به اوکراین وجود دارد و به شدت آزار دهنده است، بی توجهی اوکراین به موضوع پیامدهای چند نسلی استفاده از این بمبها برای مردم این کشور است.
براساس اعلام سازمان ملل تاکنون بیش از یک سوم خاک این کشور به بمبهای خوشهای آلوده شده است.
هنوز مشخص نیست که دلیل اوکراین برای استفاده از بمبهای خوشهای با پیامدهای دست کم ۵۰ ساله چه بوده است و چرا اوکراین حاضر به پرداخت چنین هزینه سنگینی شده است.
اما واقعیت تغییرناپذیر این است که اوکراین نیز تصمیم غیراخلاقی و غیرانسانی علیه مردم خود اتخاذ کرده است.
انتهای پیام/