فعالیتهای حقوق بشری پارلمان اروپا زیر سایه استانداردهای دوگانه
خبرگزاری میزان - استانداردهای دوگانه بر موضوع حقوق بشر در پارلمان اروپا حاکم است؛ راستگراهای افراطی پارلمان اروپا بحثهایی را در مورد وضعیت کشورهای مختلف مطرح میکنند.
بهانه این اقدامات پارلمان اروپا بررسی وضعیت برخی گروهها در داخل یک کشور است که نماینده اکثریت جمعیت کشور هدف نیستند و برعکس این گروهها صریحا منافع اروپا یا آمریکا را دنبال میکنند.
به عنوان مثال نشستهای اینچنینی در سال ۲۰۲۱ در مورد کوبا در پارلمان اروپا برگزار شده است و با این وجود هیچ کشور دیگری در آمریکای لاتین و دریای کارائیب در این دوره از زمان مورد بحث قرار نگرفته است.
این واقعیت نشان میدهد که موضوع حقوق بشر در پارلمان اروپا تا چه حد میتواند منحصربهفرد و دستکاری شده باشد، و استانداردهای دوگانه کسانی که از آن با پسزمینهای کاملاً سیاسی استفاده میکنند، آشکار میشود.
چنین نگرشی، تصویری از به اصطلاح «خانه دموکراسی» اروپایی را بیاعتبار میکند.
به عنوان مثال هیچ یک از آخرین قطعنامههای تصویب شده در مورد کشورهایی مانند کوبا کمترین توجهی را برای اشاره به تأثیر محاصره جنایتکارانه اقتصادی، تجاری و مالی که از سوی دولت آمریکا تحمیل شده و به شکلی نسل کشی و از پیش برنامه ریزی شده در این میان تشدید شده است، ندارد.
اگر اعضای پارلمان اروپا واقعا به حقوق بشر علاقه داشتند، ابتدا نقض آشکار و سیستماتیک را که اجرای تحریم و محاصره علیه کشورها نشان میدهد، محکوم میکردند.
حتی بیشتر از این که آنها میدانند که این سیاست فراسرزمینی چگونه بر منافع شرکتهای اروپایی و شهروندانی که قرار است نمایندگان پارلمان اروپا نماینده آنها باشند، تأثیر میگذارد.
وجود استانداردهای دوگانه در سیاست خارجی اتحادیه اروپا
وجود استانداردهای دوگانه در سیاست خارجی اتحادیه اروپا به خوبی ثابت شده و به طور مستمر مورد تاسف است.
با این حال، مطالعات اندکی تا کنون توجه جدی به نگرانیهای خود سیاست گذاران در مورد استانداردهای دوگانه نشان داده است.
تحریم ابزار اتحادیه اروپا
تحریمها یک ابزار کلاسیک سیاست خارجی اروپا برای واکنش به برخی موارد ادعایی «نقض دموکراسی و حقوق بشر» است.
شیوهای که کاملا با انگیزههای سیاسی پیش میرود و استانداردهای دوگانه و انتخابهای گزینشی در آن آشکار است.
ترسی گسترده از اینکه تصویر و اعتبار اتحادیه اروپا از ناهماهنگی صدمه ببیند و جود دارد؛ بهویژه زمانی که این ظن وجود دارد که «منافع» به جای «ارزشها» تصمیمگیری برای تحمیل یا عدم اعمال تحریمها را تعیین کرده است.
استانداردهای دوگانه در استفاده از تحریمها معمولا مانع از دستیابی این اتحادیه به پتانسیل کامل خود به عنوان یک بازیگر بینالمللی میشود.
اتحادیه اروپا به طرز عجیبی در فوبیای خود در مورد ناسازگاری متحد است، در حالی که در همان زمان به طرز شگفت انگیزی در تفسیرهای خود از استانداردهای دوگانه پراکنده است.
انتهای پیام/