چشمان نابینای دیپلماسی و رسانه‌های اروپایی به جنایات رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان

خبرگزاری میزان – رویکرد و موضع گیری اروپا در قبال دو بحران دیرپای فلسطین و جنگ اوکراین، مُهر تاییدی بر استاندارد‌های دوگانه قاره سبز در مسائل حقوق بشری است.

به گزارش «میدل ایست آی»، تشدید تنش‌ها و خشونت‌های رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها در ماه‌های اخیر و به ویژه از آغاز سال ۲۰۲۳ نشان دهنده آغاز چرخه جدیدی از جنایت علیه فلسطینی هاست.

اگرچه شدت یافتن چرخه مذکور سبب تعجب ناظران شده است، اما موضوع قابل توجه نگرش نامتوازن روزافزون دولت‌های غربی به ویژه اروپایی هاست که با وجود داشتن مصادیق متعدد، در مواجهه با موضوع جنایت‌های اخیر رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها به شکل نمایان تری خود را آشکار کرده است.

سوگیری‌های شناختی، دیپلماسی و رسانه‌های اروپایی را به موضع گیری دوگانه در قبال دو موضوع جنگ اوکراین و تحولات اخیر فلسطین سوق داده است.

در ۲۶ ژانویه ۲۰۲۳، عملیات نظامی رژیم صهیونیستی در اردوگاه آوارگان جنین منجر به شهادت ۹ فلسطینی و جراحت ۲۰ نفر دیگر شد؛ نخستین واکنش اروپا به این موضوع ۴۸ ساعت پس از وقوع حادثه با انتشار بیانیه‌ای خنثی مبنی بر ابراز نگرانی و به رسمیت شناختن «نگرانی‌های امنیتی مشروع رژیم صهیونیستی» انجام شد.

موضوع قابل توجه این است که اتحادیه اروپا فقط چند ساعت پس از عملیات مقاومتی روز ۲۷ ژانویه این اقدام را با شدیدترین الفاظ محکوم کرد.

این دو بیانیه فقط مشتی از خروار واکنش‌های دیپلمات‌های اروپایی و رسانه‌های «جریان اصلی» به موضوع مناقشه فلسطین است که ریشه در نگاه شرق شناسانه کشور‌های اروپایی به خاورمیانه و تحولات آن دارد.

عمق ماجرا با نگاهی به رویکرد اروپایی‌ها در قبال جنگ اوکراین آشکارتر می‌شود؛ رویکردی که نگرش اروپایی‌ها به موضوع فلسطین را زیر سوال می‌برد.

آن چه مشخص است، روند صلح سه دهه‌ای اسلو نتوانست تاثیری بر موضوع تعیین سرنوشت توسط خود فلسطینی‌ها داشته باشد؛ بلکه بالعکس همه چشم انداز‌ها را به امید‌های واهی مبدل کرده است.

استعمار اراضی فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی با نقض مستقیم قوانین بین‌المللی و به‌ویژه کنوانسیون‌های ژنو رشد قابل‌توجهی داشته است؛ بر اساس آمارها، در آغاز سال ۲۰۲۳، تعداد شهرک‌های غیرقانونی صهیونیست نشین به رقم ۱۴۷ رسید.

تعداد شهرک نشینان صهیونیست نیز از ۱۱۶ هزار و ۳۰۰ نفر در سال ۱۹۹۳ به ۴۶۵ هزار و ۴۰۰ نفر در سال ۲۰۲۱ افزایش یافت و رویکرد افراط گرای کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی از روند افزایشی آمار‌های مذکور حکایت دارد.

فلسطینی‌ها در غزه و کرانه باختری جایی که حصار امنیتی رژیم صهیونیستی که طبق نظر مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری در سال ۲۰۰۴ غیرقانونی تلقی شد، گرفتار شده و جوامع فلسطینی به دلیل دیوار مذکور جوامع را تکه تکه می‌شوند.

با پیشرفت‌های تکنولوژیکی، زندگی فلسطینیان بیش از هر زمان دیگری با حبس، نظارت و کنترل محدود شده است؛ دسترسی آن‌ها به آب و زمین و آزادی حرکت محدود است؛ و تخریب خانه‌ها و زیرساخت‌های فلسطینی به‌ویژه در قدس شرقی امری عادی است.

علاوه بر این، خشونتی که هم نظامیان و هم شهرک نشینان صهیونیست در اراضی فلسطینی انجام می‌شود، از هر گونه پاسخگویی مصون می‌ماند؛ یورش خشونت آمیز اخیر شهرک نشینان صهیونیست به حواره یکی از پیامد‌های مصونیت مذکور است.

در طول سال‌ها، صدا‌های متعددی به دیپلمات‌ها و رسانه‌های غربی در مورد وضعیت اسفناک فلسطینی‌ها و خشونت‌هایی که با آن مواجه هستند، هشدار دادند و گزارش‌های زیادی جنایت‌های رژیم آپارتاید صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها را مستند کردند.

در اکتبر ۲۰۲۲، یک کمیسیون مستقل که توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل تشکیل شد، خشونت‌های چند جانبه‌ای را که فلسطینی‌ها متحمل شده اند، بررسی کرد و از اعضای سازمان ملل خواست تا به تعهدات خود بر اساس قوانین بین المللی عمل کنند، اما این درخواست تاکنون به نتیجه‌ای منجر نشده است.

نابینایی کشور‌های اروپایی نسبت به وضعیت اسفبار فلسطین تحت اشغال رژیم صهیونیستی را می‌توان با همگرایی منافع آن‌ها با رژیم مذکور توضیح داد.

رویکرد و استاندارد‌های دوگانه اروپا در موضوع فلسطین فقط در مقایسه مواضع آن‌ها در موضوع‌های اوکراین و فلسطین مشخص نمی‌شود؛ نگاهی به موضع گیری آن‌ها در قبال جنایت‌های رژیم صهیونیستی و عملیات‌های مقاومتی نیز موید این مطلب است.

در واقع، اروپا همزمان با اتهام زنی به مقاومت فلسطین، چشمان خود را به روی جنایت‌های روزمره رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها می‌بندد.

در عین حال، اروپا براساس نگاه شرق شناسانه خود به فلسطین، از رژیم صهیونیستی که در اروپا زاده شد، حمایت می‌کند؛ حمایتی که اوکراینی‌ها نیز از آن برخوردارند.

برخلاف اوکراینی‌ها و صهیونیست‌ها که برای اروپا «خودی» شناخته می‌شوند، فلسطینی‌ها «دیگری» هستند که با وجود رنج بردن از اشغال نظامی رژیم صهیونیستی و استعمارگری آن با اتهام زنی‌های اروپا مواجه هستند.

جنگ اوکراین و واکنش‌های غرب به آن به افشای گسترده‌تر از همیشه روایت‌ها و بازنمایی‌های شرق‌شناسی که استاندارد‌های دوگانه بر آن استوار است، کمک می‌کند.

تا به امروز، هیچ یک از مبارزات فلسطینی‌ها توسط دیپلماسی‌های غربی مشروع تلقی نشده است؛ این دیپلماسی‌ها که نسبت به قربانیان و روایت‌های صهیونیست‌ها حساس‌تر هستند، در نهایت به تقویت سیاست‌های سرکوبگرانه و استعماری کابینه‌های افراطی رژیم صهیونیستی و در نتیجه تداوم درگیری و خشم بسیاری از مردم خاورمیانه علیه آن‌ها کمک می‌کنند.

انتهای پیام/