تراژدی گرفتار شدن زنان و کودکان اوکراینی در دام شکارچیان و قاچاقچیان جنسی در اروپا
خبرگزاری میزان – موضوع اوکراین تاکنون از ابعاد و زوایای زیادی مورد بررسی قرار گرفته است؛ کارشناسان حوزه سیاست و سیاستمداران به این بحران از دریچه سیاست نگریسته و به دلایل و پیامدهای سیاسی آن پرداختند و اقتصاددانان و تحلیلگران اقتصادی درباره بحرانهای غذایی، انرژی و مالی ناشی از این جنگ هشدار دادند.
اما آن چه در این بررسیها چندان مورد توجه قرار نگرفت، وضعیت پناهجویان اوکراینی بود که در روزها و هفتههای آغاز جنگ با آغوش باز اروپا برای ورود به خاکشان مواجه شدند.
اما اوضاع برای پناهجویان آن طور که ادعا میشد، پیش نرفت و از همان هفتههای نخست پناهجویان اوکراینی که عمدتا زن و کودک هستند، با بحرانی بزرگ مواجه شدند.
بحران مذکور فراتر از نادرست بودن ادعاهای پذیرش بی قید و شرط و میزبانی از سوی کشورهای اروپایی بود؛ زنان و کودکان پناهجوی اوکراینی که هرج و مرج جنگ را پشت سر داشتند به زودی دریافتند که در خارج از اوکراین نیز کاملا ایمن نیستند و علاوه بر باندهای جنایتکار سازمان یافته قاچاق اعضای بدن، مخاطرات استثمار، تجاوز و آزار جنسی نیز در انتظار آنهاست.
در واقع جنگ اوکراین، تراژدی گرفتار شدن زنان و کودکان اوکراینی در دام شکارچیان و قاچاقچیان را رقم زد و حلقههای قاچاق را که پیش از جنگ در کشورهای مختلف اروپایی فعال بودند، برای کسب سود بیشتر فعال تر کرد.
حضور میزبانانی با تابلوهایی عمیقا بشردوستانه و وسوسه برانگیز از کشورهای اروپایی در مرز اوکراین، ساده ترین گام برای ارتکاب جنایت علیه زنان و کودکان اوکراینی بود.
میزبانان اروپایی زنان و دختران اوکراینی را بدون این که بشناسند، در همان مرز اوکراین به سفرهایی دعوت میکردند.
گذشته از باندهای جنایتکار یا افراد سودجو و بیمار، دولتهای اروپایی نیز خطرات متعددی برای زنان و کودکان پناهجوی اوکراینی ایجاد میکردند؛ تا جایی که کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهجویان در نهایت خواستار دقت بیشتر کشورهای اروپایی برای میزبانی از پناهجویان و جلوگیری از هدف قرار گرفتن افراد آسیب پذیر شد.
- بیشتر بخوانید:
- بازگشت به خانه؛ راه حل پناهجویان اوکراینی پس از تحمل مصائب در کشورهای اروپایی
- خشونت و استثمار جنسی؛ بدترین پیامد فرار پناهجویان زن اوکراینی به کشورهای اروپایی
طرحهای اسکان شتابزده و فاقد غربالگری کشورهای اروپایی، زنان، دختران و کودکان اوکراینی را گرفتار میزبانانی میکرد که دولتهای اروپایی آنها را معرفی کرده بودند؛ به عنوان مثال، طرح میزبانی انگلیس از پناهجویان اوکراینی، بر این اساس بود که میزبانان انگلیسی خود باید با پناهجویان ارتباط برقرار می کردند.
چند روز بعد مشخص شد که مردان مجرد بیشترین میزبانان داوطلب هستند و اندکی بعد گزارشهای پی در پی از تجاوز و خشونت جنسی علیه زنان و دختران اوکراینی در انگلیس منتشر شد.
اتفاقهای مشابهی برای زنان و دختران اوکراینی در کشورهای اروپایی دیگر مانند آلمان، سوئد، لیتوانی، نروژ، هلند، لهستان،... رخ داده و رسانه ای شده بود.
مشکل تاجایی پیش رفت که پارلمان اروپا ناچار شد به موضوع ورود کرده و قطعنامه ای مبنی بر لزوم حفاظت از پناهجویان اوکراینی در برابر خشونت و قاچاق توسط اتحادیه اروپا تصویب کند.
گزارشهای جدیدتر اما هولناک تر هستند؛ هجوم پدوفیلهای انگلیسی به مرزهای اوکراین با ادعای کمکهای بشردوستانه و بدون اعلام هویت خود براساس قانون، زنگ خطر را برای کودکان پناهجو به ویژه کودکان پناهجویی که به تنهایی خاک اوکراین را ترک میکنند، به صدا درآورده است.
به گزارش «ایندیپندنت»، فقط ظرف شش هفته پس از آغاز جنگ، دستکم 10 تبعه انگلیسی به اتهام جنایت جنسی علیه کودکان اوکراینی در لهستان بازداشت شدند.
براساس گزارشها، دستکم 5 هزار کودک پناهجوی اوکراینی بدون والدین در لهستان حضور دارند.
تجربه خشونت به عنوان یک زن یا دختر پناهجو غیر معمول نیست و براساس ارزیابیها، از هر پنج زن و دختر پناهجو یک نفر خشونت جنسی را حین فرار یا اسکان در اردوگاهها و کمپهای پناهجویی تجربه میکنند.
فرار از جنگ برای زنان و کودکان اوکراینی، تلاشی خطرناک است اما یافتن امنیت در کشورهای اروپایی مدعی میزبانی از آن هم خطرناک تر است.
با در نظر داشتن این موارد، باید به فکر بازبینی در توصیف تجاوز و خشونت جنسی به عنوان جنایت جنگی بود؛ چراکه اگرچه میدان جنگ، کشور اوکراین است اما این بار جنایت جنگی در خارج از میادین جنگ و در کشورهای اروپایی رخ میدهد.
کشورهای اروپایی مدعی حقوق بشر که جنگهای متعدد و جنایات جنگی و بشری هولناکی را مرتکب شده اند، در میانه ادعاهای همدردی خود با پناهجویان اوکراینی، آنها را قربانی تجاوز و خشونت جنسی میکنند.
انتهای پیام/