مریم راهی در گفت‌وگو با میزان پیرامون رابطه بین نویسنده و ناشران گفت: کرونا تاثیرات متعددی روی جامعه گذاشت، اما بیشترین اثر و لطمه را بر حوزه فرهنگ و سرانه مطالعه همچنین ارتباط بین نویسنده، ناشر و مخاطب زد.
وی در همین راستا ادامه داد: نویسندگان هر طور که شده ارتباط خود را با ناشران برقرار می‌کنند و برای این ارتباط نیاز به دیدار‌های حضوری نیست بلکه از طریق فضای مجازی نیز ارتباط برقرار می‌شود و محتوا تولید شده در مسیر چاپ قرار می‌گیرد، اما مهمترین مرحله، زمان پس از چاپ است در این مرحله کتاب باید توسط مخاطب مورد شناسایی قرار بگیرد و دیده شود.
راهی ابراز کرد: متاسفانه حوزه توزیع و تبلیغات برای کتاب‌ها آنگونه که باید و شاید فعال نیست کتاب‌ها در تمام استان‌ها و مناطق کشور توزیع نمی‌شود در عین حال بسیاری از افراد از تولید کتاب‌های ارزشمند مطلع نمی‌شوند و این امر زمینه را برای کاهش سرانه مطالعه فراهم می‌کند.
وی نقش انتشاراتی‌های دولتی در معرفی کتاب‌ها را مورد بررسی قرار داد و ابراز کرد: انتشاراتی‌هایی که دولتی هستند تبلیغات بسیاری را برای کتاب‌های خود ایجاد می‌کنند، اما نکته اینجا است که همه کتاب‌هایی که آنان معرفی و در موردش تبلیغ می‌کنند کتاب‌های خوبی نیستند .
وی افزود: افرادی که در جریان این تبلیغات قرار می‌گیرند پس از مدتی متوجه حضور کتاب‌های بی محتوا و کم ارزش نیز می‌شوند بدین ترتیب اثر تبلغیات برای آنان از بین می‌رود و ناشران دولتی به تبلیغات‌ها پرشور برای کتاب‌ها بی انگیزه می‌شوند این یک خطر است و مخاطب را برای همیشه از مطالعه دور می‌کند.
گنج های مهجور
نویسنده کتاب «یوما» تاکید کرد: ما کتاب‌های خوب فراوانی را برای مطالعه داریم، کتاب‌هایی که ارزشمند هستند، اما از نظر مخاطبان دور مانده‌اند این نوع کتاب‌ها عموما در انتشاراتی‌های خصوصی منتشر می‌شوند و تبلیغات زیادی بر روی آنان انجام نمی‌شود حتی در مواردی هیچگونه تبلیغاتی برای انتشار و حضور کتاب‌های ارزشمند شکل نمی‌گیرد و این نوع از کتاب‌ها مهجور می‌مانند بدین ترتیب دست مخاطب نیز از این نوع کتاب‌ها کوتاه می‌شود در نتیجه سرانه مطالعه کاهش یافته و میل و رغبت به کتاب و کتاب خوانی در مدت زمانی کوتاه به حداقل می‌سد
وی تاکید کرد: توجه اینکه جلب نظر مخاطب در جهت تشویق آنان به مطالعه بسیار دشوار می‌شود، چون رقیبی به عنوان فضای مجازی وجود دارد که هم اکنون جامعه را در خود بلعیده است.
راهی تصریح کرد: باید یک استراتژی خاص برای معرفی و درجه بندی کتاب‌ها در نظر گرفته شود تا مخاطب در انتخاب خود موفق‌تر عمل کند و در عین حال زمینه و بستر لازم برای دسترسی مخاطبان به کتاب آسانتر شود و این امر برای ناشرات نیز کاربردی تر است.
زیر سایه انتشاراتی های دولتی
وی به نقش فضای مجازی در معرفی کتاب‌های ارزشمند اشاره و ابراز کرد: فضای مجازی گزینه خوبی برای تبلیغ کتاب خواهد بود حتی نویسندگان نیز می‌توانند از پلتفرم‌های خاص استفاده کنند و در پیج خود به معرفی کتاب‌های خود بپردازند یا مخاطب در مورد کتاب‌های که خوانده‌اند نظراتشان را به اشتراک بگذارند این نوع تبلیغ بهترین شیوه برای معرفی کتاب‌ها است، اما باید در نظر داشت تبلغ تنها توسط یک انتشاراتی و ناشران نمی‌تواند کارساز باشد، زیرا پیج یک انتشاراتی بازدید کنندگانی محدود را خواهد داشت و این به معنای تبلیغات محدود خواهد بود.
رواج بی اعتمادی
نویسنده کتاب «به امین بگو من دوستش دارم» ابراز کرد: اگر امروز شاهد کاهش سرانه مطالعه هستیم و مخاطبان علاقه کمتری به مطالعه دارند باید ریشه آن را در بی‌اعتمادی مخاطبان به تبلیغاتی که از سوی ناشران انجام می‌شود جستجو کرد، بهترین راه برای معرفی کتاب‌های ارزشمند شبکه‌های پر بازدید هستند امری که می‌تواند بازخورد‌ها و انتقاد‌ها همچنین تمجید‌های خوانندگان کتاب را در معرض دید بگذارد و مورد توجه اذهان عمومی نیز باشد.
راهی بار دیگر به اهمیت معرفی کتاب‌های ارزنده اشاره و خاطرنشان کرد: معرفی کتاب‌های خوب به معنی بیدار کردن اذهان عمومی برای مطالعه کتاب‌های ارزشمند و بالا بردن آگاهی عمومی در نتیجه افزایش سرانه مطالعه است لذا توجه با اهمیت مطالعه کتاب خوب می‌تواند بسیار ارزنده باشد.
