تعصب آشکار سوئد در قبال پناهجویان غیراوکراینی

خبرگزاری میزان – نگاهی به اقدامات دولت سوئد در قبال پناهجویان اوکراینی، تفاوت رفتار این کشور را با دیگر پناهجویان آشکار می‌کند.

به گزارش « thelocal»، «کریستین کریستنسن»، پروفسور دانشگاه «استکهلم» می‌گوید  «وقتی به پذیرش سوئد از پناهندگان اوکراینی نگاه می‌کنید، واضح است که آنچه برای مسلمانان فقیر سوریه به اندازه کافی خوب بود، برای سفیدپوست‌ها از اوکراین به اندازه کافی خوب در نظر گرفته نمی شود.»

در حالی که هزاران پناهجوی اوکراینی به دنبال آغاز جنگ، به سوئد می‌رسند، تیتر یک مقاله نظری اخیر رئیس حزب راست افراطی و ضدمهاجر سوئد به خوبی بیان می‌کند که تفاوتی بین پناهندگان و «پناهندگان» و جود دارد.

برای «آکسون» و حامیان ملی‌گرای او، پناهندگان اوکراینی پناهندگان «واقعی» هستند؛ آن‌ها اهل «کشوری مسیحی با فرهنگی هستند که بیشتر به سوئد مرتبط است»، در حالی که پناهندگانی که از سوریه و افغانستان وارد این کشور شده‌اند، به عنوان میلیون‌ها مهاجر «عقب مانده و ضعیف» (اصطلاح او) و عاری از ارزش‌ها و حساسیت‌های اروپایی هستند.

با این پس‌زمینه، نظرات اخیری که توسط یکی از اعضای شورای شهرداری در «گوتنبرگ»، دومین شهر بزرگ سوئد، در توییتر منتشر شد، بینشی نگران‌کننده از نحوه استفاده سیاستمداران، نه تنها راست‌گرایان افراطی، بلکه در همه جناح‌های طیف سیاسی، را مطرح می‌کند.

«دانیل برنمار»، رئیس گروه حزب چپ مخالف در شورای شهرداری گوتنبرگ، مجموعه‌ای از توییت‌ها را ارسال کرد و در آن توضیح داد که چگونه اعضای شورا نسبت به خدمات ضعیف و مزایای ناچیز موجود برای پناهندگانی که از اوکراین می‌رسند ابراز ناراحتی می‌کنند.

به عبارت دیگر، آنچه سیاستمداران محلی سوئد آن را حمایت قابل قبول از پناهجویان سوری می‌دانستند، اکنون حمایت غیرقابل قبول از اوکراینی‌ها تلقی می‌شود.

این افشاگری‌ها نباید تعجب آور باشد؛ در حالی که ظاهرا با شهرت سوئد به خاطر صراحت و برابری‌گرایی در تضاد است اما واقعیت این است که احزاب سیاسی در هر دو سوی طیف سیاسی سوئد، لفاظی‌ها و سیاست‌های تهاجمی فزاینده‌ای علیه مهاجران اتخاذ کرده‌اند.

• بیشتر بخوانید:
• نقض فراگیر حقوق بشر در سوئد
• ناآرامی در سوئد در پی از سر گرفته شدن اقدام موهن سوزاندن قرآن

در بنیادی‌ترین سطح، این مورد نشان می‌دهد که چگونه ادراکات ارزش زندگی و کرامت انسانی بر اساس قومیت، مذهب و ملیت شکل می‌گیرد. آن‌چه از سوی سوئد برای مسلمانان فقیر سوریه به اندازه کافی خوب بود برای مسیحیان سفیدپوست اروپایی کافی نیست. نژادپرستی و قوم‌گرایی واضح‌تر از این نیست.

اما این افشاگری حتی عمیق‌تر و گسترده‌تر می‌شود و برای کشورهای فراتر از مرزهای سوئد، جایی که مهاجران و پناهندگان در تلاش برای ورود به آن‌ها هستند، کاربرد دارد.

آن‌چه از اظهارنظرهای سیاستمداران محلی در گوتنبرگ مشهود است، این که آن‌ها کاملا از تاثیر سیاست‌های خود بر زندگی روزمره پناهندگان آگاه هستند.

به خاطر سپردن آن با اوکراینی‌ها، اما فراموش کردن آن با سوری‌ها، بدبینی در بالاترین حد است.

انتهای پیام/