روایتی متفاوت از حضور کودکان در عرصه بازیگری/بچه مهندس و سکانسهایی که در خاطر خواهد ماند
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، سریال "بچه مهندس" به کارگردانی علی غفاری و تهیه کنندگی سعید سعدی یکی از سریالهایی است که در شبهای ماه مبارک رمضان از شبکه دو سیما روی آنتن رفت.
این سریال روایتی متفاوت از زندگی کودکان پرورشگاهی دارد و به مدد کارگردانی خوب علی غفاری توانسته در نظر مخاطب بنشیند.
در این مجموعه تلویزیونی از بازیگران خوب در کنار بازیگران خردسال و کودک استفاده شده است و زندگی از نگاه کودکان به ویژه کودکان پرورشگاهی برای مخاطب به تصویر کشیده میشود.
"بچه مهندس" روایت پرورشگاهی است که کودکان از نوزادی همزمان با سالهای دفاع مقدس در آن نگهداری، در طول زمان بزرگ شده و این روند به زمان معاصر میرسد و مخاطب اتفاقات متفاوتی را در این سریال دنبال میکند به عبارتی مخاطبان از زمان تولد تا سنین بزرگسالی با شخصیتهای بچه مهندس همراه میشوند و زندگی آنان روایت میشود.
از نقاط قوت این سریال بازیهای احساسی و تاثیر گذار کودکان به عنوان بازیگران اصلی کار است به شکلی که مخاطب با غم و شادی آنها همراه شده و در برخی لحظات با اشک آنان اشک میریزند. صحنههایی که شخصیت جواد با دیدن خانه عباسی و اتاق و فضایی که مژگان در آن زندگی میکند حسرت میخورد یا اظهاراتی که نشان از وابستگی آنان به یکدیگر دارد و نیز گفتههای مژگان به جواد در تمایلاتش به ماندن در خانه عباسی که جواد را به فکر فرو برده و به هم میریزد از صحنههایی است که مخاطب با جواد همراهی کرده و تحت تاثیر قرار میگیرد.
یونا تدین به عنوان بازیگر اصلی بچه مهندس که نقش جواد را بازی میکند توانسته به مدد دقت نظر بر بازیها و راهنماییهای کارگردان سریال علی غفاری بازیهای حسی و تاثیرگذار به مخاطبان ارائه داده و آنان را با خود همراه کند. آریا نرج آبادی بازیگر نقش توپولو و نیوشا علیپور بازیگر نقش مژگان نیز به خوبی توانستهاند به عنوان زوجهای یونا تدین در این سریال ایفای نقش کنند تا در موفقیت این سریال در نظر مخاطبان سهیم باشند.
"بچه مهندس" به دلیل قصهای که در چند دوره زمانی روایت میشود دارای 3 فاز است و بالطبع در هر فاز ممکن است بازیگران دیگری به مجموعه اضافه شوند. موضوع زمان و گذر عمر در این سریال باعث شده است که لوکیشنها و فضاها در هر فاز تغییر کند مسئلهای که تلاش و همت زیادی را از سوی گروه تولید به همراه دارد.
علی غفاری که پیش از این با فیلم "استرداد" در جشنواره فیلم فجر افتخارات زیادی را به دست آورده بود با سریال "بچه مهندس" وجه دیگری از کارگردانی و مهارت در پرداخت قصه را از خود نشان داد که قابل تحسین است.
از ویژگیهای دیگر سریال علی غفاری حضور بازیگران بزرگسال برای شخصیتهای مختلف اعم از منفی و مثبت است به نحوی که بازیگران انتخاب شده با نقشهایی که به آنها داده شده است تناسب دارند. از عباس جمشیدیفر به عنوان بازیگری که بیشتر در نقش کمدی شناخته میشود در بچه مهندس به درستی استفاده شده و کمدی در این شخصیت و نقش وجود دارد. بهناز جعفری شخصیتی خشن و پرخاشگر را بازی میکند که کودکان از دست او عاصی اند، ساناز سعیدی که در بازیهایی که داشته نقش افراد آرام و درون گرا را بازی میکرد در بچه مهندس نیز چنین نقشی را بازی میکند.
در این میان برخی شخصیتها نیز دارای ابعاد دیگری هستند. بهاره رهنما و افشین نخعی به عنوان کسانی که نماینده جامعه ثروتمندان و البته معقول و منطقی در رفتار به شمار میروند توانستهاند به خوبی از عهده ایفای نقش بر آیند. افشین نخعی در نقش عباسی فردی عاقل و منطقی و همسرش فردی احساسی اما متعادل است یعنی هر دو در راستای هم سعی در انجام کار دست در قبال مژگان و جواد دارند.
شاید تنها شخصیتی که در این فیلم با وجود چهره خشنی که به واسطه گریم برای او ساخته شده است مهربانی و پدرانگی اش را برای فرزندش جواد به تصویر میکشد شخصیت صورت زخمی است که نقش آن را کریم اکبری مبارکه ایفا میکند. صورت زخمی شخصیتی مرموز و ناشناخته دارد به نحوی که مخاطب با پخش 27 قسمت از این سریال به واقعیت ماجرای این فرد پی نبرده است و شاید بتوان گفت نقش صورت زخمی در ادامه سریال ممکن است حرفهایی برای گفتن داشته باشد.
یکی از تاثیرگذارترین سکانسهای سریال "بچه مهندس" سکانس مواجهه جواد با پدرش صورت زخمی است که با دیالوگهای احساسی که جواد نسبت به پدرش بیان میکند و در ادامه حضور ماموران و شلیک گلوله به پدر جواد در مقابل چشمانش مخاطب تحت تاثیر قرار گرفته و به فکر فرو میرود.