برنامه غیرانسانی دولت کانادا به بهانه کاهش هزینهها/ کمک به مرگ خودخواسته بیماران روانی و افراد معلول
دولت کانادا قصد دارد برای کاهش هزینه های خود، به مرگ بیماران روانی، افراد معلول و ناتوان از جهات مالی کمک کند.
خبرگزاری میزان – دولت کانادا قصد دارد قانونی را به تصویب برساند که به بیماران روانی و افراد معلول و ناتوان برای مرگ خودخواسته کمک کند.
به گزارش «اسپوتنیک»، کانادا به عنوان یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان در حال یافتن راه جدیدی برای کاهش هزینه های افراد بیمار یا معلول است.
دولت کانادا تصمیم گرفته تا افراد مبتلا به بیماری های روانی شامل افسردگی، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی و اختلال استرس پس از سانحه را تا سال آینده واجد شرایط «اتانازی» یا کمک پزشکی به هنگام مرگ (MAiD) کند.
تصویب این تصمیم می تواند کانادا را به یکی از معدود کشورهایی تبدیل کند که اجازه استفاده از (MAiD) را در مورد بیماری های روانی میدهد.
در سال 2015 دادگاه عالی کانادا یک ماده در قانون جنایی را لغو کرده بود که به بزرگسالان کانادایی امکان «اتانازی» یا خودکشی با کمک پزشکی را می داد.
ماده لغو شده مذکور در ادامه به لایحه موسوم به «بیل C-7» تبدیل شد که به عنوان قانون «اتانازی فراگیر» در سال 2021 تایید شد.
تایید این لایحه عملا «شرط و الزام ابتلا به بیماری لاعلاج» برای دریافت کمک پزشکی جهت مرگ یا همان «اتانازی» را بر میدارد.
تاکنون ناظر سازمان ملل در مورد معلولیت، بیش از 300 گروه معلولیت در کانادا و سازمان های قضایی معلولان با این لایحه مخالفت کردند.
مخالفان می‌گویند که این امر باعث بدتر شدن اعمال تبعیض آمیز در سیستم مراقبت های بهداشتی می شود؛ ضمن این که حذف بند «مرگ طبیعی قابل پیش بینی معقول» از لایحه «بیل C-7» افراد معلول را هدف قرار می دهد؛ چرا که دولت کانادا به جای کمک یا ارائه حمایت پزشکی به فرد معلول این گزینه را دارد که «از بین برنده مالیات مردم کانادا» را از میان می‌برد.
یک فرد دچار آسیب نخاعی کانادایی در این رابطه میگوید «دولت کانادا به‌جای تامین مالی و تبدیل زندگی به گزینه‌ای ممکن و بادوام برای بسیاری از مردم، از آنها می پرسد که آیا دوست دارند بمیرند یا نه؛ و این بسیار ترسناک است.»
به گفته وی، «این خطر نیز وجود دارد که کمک به مرگ فردی که شاید فقط نیاز به دسترسی به مراقبتهای بهتر، حمایتهای بهتر یا چیزهایی خوب برای زندگی بهتر دارد، یک لطف تلقی شود.»
در آوریل سال جاری، یک زن 51 ساله اهل «انتاریو» با حساسیت های شیمیایی متعدد (MCS)، »اتانازی» را انتخاب کرد. او در ویدئویی که در نیمه فوریه، هشت روز قبل از مرگش منتشر کرد، گفته بود «دولت کانادا مرا به‌عنوان زباله مصرف‌شده، بی‌فایده و دردناک می‌بیند.»
یک زن دیگر کانادایی نیز پس از اینکه بانک‌های مواد غذایی به گزینه‌ای غیرقابل دسترس تبدیل شدند، درخواست «اتانازی» کرد؛ زیرا «به سادگی نمی‌توانست به زندگی ادامه دهد.»
زن دیگری از «ونکوور» ،گفت که بعد از این که کرونا باعث افزایش هزینه ها و درد غیرقابل کنترل او شد، قصد داشت از «اتانازی» استفاده کند.
یک کانادایی دیگر نیز در سال 2021، پس از تجربه شرایط زندگی «اسفناک» در خانه سالمندان تصمیم گرفت از طریق «اتانازی» به زندگی خود پایان دهد.
در سال 2020، دولت کانادا موافقت کرد که در پاسخ به اثرات مخرب اقتصادی همه‌گیری کرونا، مبلغی معادل 600 دلار به افراد معلول واجد شرایط پرداخت کند.
ارزیابی ها نشان می دهند که تنها 1.67 میلیون معلول این کمک را دریافت کردند، در حالی که 6 میلیون معلول در کانادا زندگی می کنند.
یکی از معلولان کانادایی می گوید که پس از درخواست از پزشک خود برای پر کردن فرم اعتبار، او را رد کرد و گفت: «تو به اندازه کافی ناتوان نیستی… باید گوشه ای بنشینی.»
وی افزود «واقعیت این است که دولت کانادا هیچ علاقهای به خرج کردن پول برای افراد معلول خود ندارد؛ در عوض، اتانازی را به عنوان یک گزینه مناسب برای کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی می دانند.»
یک مقام پارلمانی کانادا در زمینه بودجه، گزارشی هولناک از کمک به حفظ پول مالیات دهندگان از طریق کمک به خودکشی منتشر کرد؛ قبل از «بیل C-7» کل پس‌انداز از محل مالیات معادل 86.9 میلیون دلار در سال بود اما «بیل C-7» می تواند 62 میلیون دلار اضافی در سال را حفظ کند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *