ابا عبدالله(ع) با سفر از مدینه به مکه کربلایی شد/ناکامی یزید در مقابل امام شیعیان

حجت الاسلام و المسلمین ابراهیم بهاری کارشناس علوم قرآنی در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی درباره خروج شبانه امام حسین(ع) در غروب 28 رجب سال 60 گفت: غروب 28 رجب که امام حسین(ع) مدینه را به مقصد مکه ترک کردند در اصل قیام ابی عبدالله(ع) آغاز شد. علت آن این است که بعد از مرگ معاویه ابن ابی سفیان در 15 ماه رجب سال 60 رخ داده بود در 27 رجب به مدینه رسید و همزمان با آن از حاکم مدینه نامه ای به او رسیده بود، نامه مبنی بود بر اینکه یزید دستور داده که از امام حسین(ع) برای یزید بیعت بگیرد و اگر قبول نکرد سر از تن او جدا کند.

وی در همین راستا افزود: حاکم مدینه امام حسین(ع) را خواست، احترامی برای ایشان قائل بود و نامه یزید را به ایشان داد. وقتی امام نامه را ملاحظه کردند فرمودند بیعت که در خفا انجام نمی شود اجازه بدهید من فکرهایم را انجام بدهم و اگر لازم شد بیعت می کنم و در میان جمع اعلام خواهم کرد. مروان ابن حکم به یزید گفت اگر حسین از این مکان بیرون رود تو دیگر به او دسترسی نخواهی داشت پس همین جا یا بیعت کند یا او را بکش.

حجت الاسلام و المسلمین بهاری درباره تنش جلسه یزید و ابا عبدالله(ع) توضیح داد: در این لحظه صدای ابا عبدالله(ع) بالا رفت، برادرانشان که پشت در بودند داخل شدند و با او که مواجهه شدند مروان و دیگران کوتاه آمدند. حضرت که از آنجا خارج شدند، تصمیم به خروج از مدینه گرفتند و شبانه شهر مدینه را ترک کردند و در وداعی که با پیغمبر(ص) در کنار مزار شریف نبوی انجام دادند عرض کردند یا رسول الله دارند کاری می کنند که من نتوانم در این شهر بمانم و دارند من را از این شهر آواره می کنند.

این کارشناس علوم قرآنی افزود: حضرت امام حسین(ع) با اهل و عیال خود شبانه از مدینه خارج شدند و به نیت عمره به سمت مکه حرکت کردند. امام در مکه حدود 4 ماه ماندند برای اینکه شاید این مسئله آرامشی پیدا کند و اگر آن حریم ها در مکه نمی شکست حضرت این شهر را ترک نمی کردند. متوجه شدند که دشمنان احرام را بهانه ای قرار داده اند، زیر احرام شمشیر بسته اند تا حرمت کعبه را بشکنند و حرم امن را ناامن کنند.

این کارشناس علوم قرآنی به کربلایی شدن امام شیعیان پرداخت و افزود: حضرت ابا عبدالله(ع) برای اینکه خونی در آن مکان پاک ریخته نشود به همراه خانواده مکه را ترک کردند و قصه دردناک و جانکاه کربلا رقم خورد اما کوفیان خلف وعده کردند و حضرت را با پیمان شکنی و با رها کردن ایشان در میان یک مخمصه سخت خود را آزمودند اما در آن امتحان رد شدند و حضرت امام حسین(ع) با وجود مبارکشان صحنه بی بدیل عاشورا را رقم زدند.

حجت الاسلام و المسلمین بهاری خاطرنشان کرد: غروب 28 رجب آغاز حرکت کاروان ابی عبدالله(ع) است. این کاروان آنقدر با تعجیل خارج شد که مرحوم شهریار تعبیری دارد: "بس که محمل ها را حسین طی می کند کس نمی داند عزا یا عروسی دارد حسین!" عده ای مات و مبهوت مانده بودند؛ عده ای نیز به طمع حکومت دور حضرت جمع شده بودند که شاید به نوا و قدرتی برسند که بعد متوجه شدند حضرت به دنبال اصلاح میان امت جدشان هستند تا اینکه ایشان برای این هدف جان خود را قربانی کردند.