ماجرای آشنایی عمو قناد و قلقلی در شهربازی/دلیل محبت قناد به کودکان چیست؟

مجید قناد بازیگر، مجری و تهیه کننده تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی درباره قلقلی و همکاری با او گفت: قلقلی را بچه ها و بزرگترها بسیار دوست دارند. سال ها پیش که قلقلی پخش می شد وقتی بچه ها و بزرگترها مرا می دیدند می پرسیدند قلقلی واقعا لال است؟ که من می گفتم او حرف می زند و اتفاقا صدای خوبی هم دارد که آن ها بسیار خوشحال می شدند. اگر موقعیتی پیش بیاید و عمری باقی باشد باز هم با قلقلی همکاری می کنم.

این مجری با تحسین بر دقت ناشنوایان در زمان پخش برنامه قلقلی اشاره و اظهار کرد: یک شخص ناشنوا در خیابان من را دید و با دست به پشتم زد، با ایما، اشاره و شکل تکلم خود مرا متوجه کرد که برنامه قلقلی را می بیند. گفتم چطور است؟ به من فهماند که خوب است اما قلقلی حرف می زند. به او گفتم از کجا فهمیدی؟ گفت وقتی قلقلی پشتش به شماست و شما می گویید این کار را نکند، او بر می گردد و تشکر می کند، این یعنی می شنود و کسی که می شنود ناشنوا نیست.
 

قناد درباره طریقه آشنایی و همکاری با شهرام لاسمی یا همان شخصیت قلقلی توضیح داد: اولین بار قلقلی را در شهر بازی در حال انجام پانتومیم پیدا کردم. آن زمان دانشجوی بازیگری و کارگردانی و در حال آماده سازی برنامه "بازی شادی تماشا" بودم. به فریبا فرهی تهیه کننده برنامه گفتم این فرد برای برنامه بسیار خوب و مناسب است. آمد، دید و با هم به این نظر رسیدیم که از او استفاده کنیم.

وی ادامه داد: بخشی از بچه ها ناشنوا هستند بنابراین برای ارتباط این بچه ها و ایجاد شادی در آن ها شهرام لاسمی در نقش قلقلی در این برنامه استفاده شد، چند برنامه دیگر هم با لاسمی همکاری کردم تا این که برنامه فیتیله را راه اندازی کردم و گفتم که می خواهم از قلقلی در این برنامه استفاده کنم اما ممانعت شد.

مجری برنامه "بازی شادی تماشا" درباره این که چه شد به دنیای کودکان وارد شد و انگیزه اش از این همه سال کار برای این گروه سنی توضیح داد:  ۶، ۷ ساله بودم که پدرم را از دست دادم، می دیدم که دست بچه ها در دست پدرانشان است و این محبت برایم دوست داشتنی بود. از همان زمان دوست داشتم کمبود محبت خود را به دلیل نبودن پدر به بچه ها نشان دهم تا آن ها این کمبود را نداشته باشند. خدا را شکر می کنم که کمبود محبتم از طریق مادر جبران شد اما به هر حال محبت پدر لازم است.

قناد در ادامه تصریح کرد: فکر می کنم نتوانم بدون برنامه سازی برای بچه ها تحمل کنم شاید اگر گفته شود که دیگر نمی توانم برای بچه ها کار کنم به شکل دیگری از طریق قصه گویی و انتشار آن از طریق نوار صدایم را به گوش بچه ها برسانم. امیدوارم هیچوقت این اتفاق نیفتد که بین برنامه ساز، هنرمند و بچه ها به عنوان مخاطب جدایی بیفتد.

وی به انرژی بچه ها به عنوان عامل جدا نشدن خود  از آن ها اشاره کرد و افزود: 64 سالم است اما اصلا احساس شصت و چهارسالگی ندارم، تا آن جایی که خدا به من توان دهد در این عرصه فعالیت می کنم.  تا امروز احساس خستگی نکرده ام و هر وقت بچه ها را می بینم احساس خوب و همراه با شادی دارم انشاالله که خدا کمک کند تا در ادامه هم احساس خستگی نکنم.


تهیه کننده برنامه "فیتیله" که تجربه چندین ساله انواع برنامه سازی کودک را در کارنامه دارد درباره برنامه سازی در عصر جدید بیان کرد: دنیا به سرعت پیش می رود و ما باید خود را به بچه ها و نسل جدید برسانیم شاید شکل برنامه سازی در گذشته برای آن دوره مناسب بود اما الان باید ببینم در چه شکلی برنامه بسازیم که مخاطب این دوره را داشته باشد.

وی خاطرنشان کرد: کار نکردن برای بچه ها و جدایی از آن ها برایم بسیار سخت است. اگر یک بار دیگر به دنیا بیایم باز هم برای بچه ها برنامه می سازم.