متن نمایش «نامه آخر» حاوی لایه‌های کمتر دیده شده جنگ است

به گزارش گروه فرهنگی به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، امیر دژاکام هنرمند سرشناس تئاتر کشور پس از تماشای تئاتر «نامه آخر» به کارگردانی علی برجی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری با تاکید بر متن موفق این نمایش گفت: متن نمایش «نامه آخر» خوب و ماندگار است. آنچنان که توانایی سال‌ها اجرا در نقاط مختلف کشور را دارد. چرا که این نمایشنامه به لایه‌های کمتر دیده شده جنگ پرداخته است. همچنین نگاه متن به مقوله جنگ کاملا انسانی است. نگاهی که با رشادت‌ها و شجاعت‌های انسانی همراه است. این زاویه دید مناسب نویسنده از وجوه خوب نمایشنامه است. زیرا به طور معمول متونی که برای جنگ نوشته می‌شود تنها سعی در قهرمان‌سازی دارد. این وضع موجب عدم درک درست مخاطب از جنگ شده و باورپذیر نیست. قهرمانان جنگ از واکنش‌های طبیعی انسانی جدا نیستند. آن ها دارای عاطفه، مهر، ترس و دلهره هستند که در صورت نمایش درست و بجای همه آنها، قهرمان را یک شخصیت باورپذیر برای مخاطب می‌سازد.

وی افزود: متن نمایش «نامه آخر» پرداخت و تحلیل خوبی داشته است. نوشته‌های این نمایشنامه لحظات ظریفی را مثل ابریشم کنار هم بافته و تابلویی دوست داشتنی و باورپذیر را به مخاطب ارائه می‌دهد.

دژاکام در ادامه با اشاره به قابیلت اجرای این نمایشنامه در شهرستان‌ها افزود: اجرای چنین متنی کار دشواری نیست و کار سنگینی برای گروه اجرایی ندارد. چرا که به تجهیزات و دکور مشکل عجیبی نیاز ندارد و با کمترین امکانات شرایط لازم را برای اجرای خوب مهیا می‌سازد. نمایشنامه «نامه آخر» می‌تواند چاپ و منتشر شود تا در شهرستان‌ها هم مورد استفاده هنرمندان و علاقه‌مندان به هنر تئاتر قرار گیرد. با توجه به ویژگی‌های این نمایشنامه می‌توان آن را در هر مکانی اجرا کرد.

دژاکام درخصوص بازیگرهای این اثر گفت: اکثر بازیگرهای این نمایش جوان هستند. اما با تمامی کم تجربی‌هایی که دارند خوب و موفق ایفای نقش کردند. بازیگرانی که در شخصیت عکاس، نوجوان و یا پرستار مسیحی در این نمایش حضور داشتند موثر و قوی عمل کردند. چرا که مخاطب را به باور می‌رساند. من نیز هنگام تماشای این نمایش با آن درگیر شدم و عاطفه و احساسات من را برانگیخته کرد. این نشان از باورپذیری بازی‌ها، متن و کارگردانی نمایش دارد.

وی کارگردانی نمایش را هوشمندانه خواند و گفت: کارگردانی این نمایش میزانسن‌های به‌موقع را به کار گرفته و از تنظیم و طراحی درست عملکرد بازیگران خود به خوبی بهره برده است. همچنین دکور مناسب کار نیز به کمک اجرایی هر چه بهتر این نمایش آمده بود. کارگردان توانسته با استفاده مناسب، صحیح و رعایت اصول و اولویت هر کدام از عناصر تشکیل دهنده یک اثر نمایشی لذت بخش تولید کند.

دژاکام در مورد نمایش‌های اجرا شده و وضعیت این هنر در حوزه هنری گفت: اجرای نمایش‌های حوزه هنری را دنبال می‌کنم. قرار است که نمایش اردلان شجاع کاوه با عنوان «بازی بی پایان» را هم به‌زودی ببینم. حوزه هنری باید تئاتر خود را بیشتر مردمی کند و آن را از حالت بخشنامه‌ای و درون سیستمی خارج سازد. هنر تنها زمانی رشد خواهد کرد و موثر واقع می‌شود که مردم در آن دخیل باشند.

وی افزود: روزگاری حضور گسترده و پر رنگی از سوی مردم برای تماشای تئاتر حوزه هنری را شاهد بودیم. اما متاسفانه امروزه، با اینکه اجراهای خوبی در آن روی صحنه می‌رود، استقبال چشمگیری را شاهد نیستیم. این در حالی است که مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری فعالیت‌های خوبی دارد. اما به دلیل مشکلاتی در ورود مردم به محوطه حوزه هنری برای تماشای تئاتر، استقبال عموم مردم علاقه‌مند و مردمی که از کنار ساختمان حوزه هنری ‌می‌گذرند ضعیف می‌شود.

دژاکام یکی از این مشکلات درب ورودی کوچکی است که از سمت پل حافظ به تماشاگران تئاترهای حوزه اختصاص داده‌اند. این ورودی کوچک است. در حالی که امکان باز کردن هر دو لنگه در را دارند. از طرفی هم برخورد مسئولین ورود و خروج با عموم مردم می‌تواند مهربان‌تر باشد. به هر حال هر جایی و مکانی قواعد خاص خود را دارد که باید رعایت شود. اما عموم مردم که از این قواعد حوزه هنری مطلع نیستند. پس باید توجیه منطقی و دوستانه صورت گرفته تا موجب دافعه نشود. از طرفی هم همین امر سبب جلوگیری از گوناگونی تماشاگران تئاتر حوزه هنری شده است. تمامی این مسائل از بِعد روانی روی عموم مردم و میل علاقه‌مندان به تئاتر تاثیر منفی خواهد گذاشت. چرا که تعدادی تماشاگر تئاتر ثابت به تماشاخانه‌های حوزه می‌آیند و کمیت آن ها تغییری ندارد.

وی در پایان گفت: ورودی‌های حوزه هنری برای هنرمندان و عموم مردم مناسب نیست. ورودی سمت پل حافظ را که تشریح کردم. دو ورودی هم که در خیابان سمیه دارد. یکی مخصوص عبور اتومبیل و وسایل نقلیه است و دیگری دالانی همانند ورودی پاساژهای تجاری است. شاید اگر فکری به حال ورودی‌ها و سَر در ساختمان حوزه هنری شود وضعیت بهتری در جذب مخاطب داشته باشد. باید فکری هنرمندانه برای این موضوع کرد.